Στο καλό και μη μας γράφεις

Του Ιωάννη Κυράπογλου

Δεν είμαι εδώ για να σου εξιστορήσω πώς έχουν τα πράγματα με τη μεταγραφή του Κουτίνιο στην Μπαρτσελόνα. Δεν θα σου κάνω ρεπορτάζ ούτε θα σου μιλήσω για τα τελευταία νέα. Θα σου μιλήσω έχοντας ένα πράγμα δεδομένο, πως αργά ή γρήγορα ο Βραζιλιάνος θα φύγει. Θα είναι σε 2 μέρες, σε μια βδομάδα ή ένα χρόνο; Δεν με ενδιαφέρει και πολύ, όταν ενός ποδοσφαιριστή τα μυαλά είναι αλλού, το ίδιο είναι και τα πόδια του. Εδώ λοιπόν θα ακούσεις τη μικρή, ταπεινή μου γνώμη κι όχι φήμες και δημοσιογραφικά έκτακτα νέα.

Το πρώτο συμπέρασμα από όλη την ιστορία είναι πως ο Κουτίνιο δεν σεβάστηκε τη Λίβερπουλ ως οργανισμό. Τους συμπαίκτες, το τεχνικό επιτελείο, τους φιλάθλους που από την πρώτη μέρα που ήρθε από την Ίντερ τον είχαν πολύ ψηλά στην ποδοσφαιρική τους εκτίμηση. Δεν γίνεται μία ημέρα πριν το πρώτο ματς της σεζόν, μιας σεζόν πολύ σημαντικής και με τεράστιες προσδοκίες -που χτίζονται και βάσει της δικής σου ύπαρξης στην ομάδα- να ζητάς επισήμως μεταγραφή. Δεν με νοιάζει εάν είσαι «καλό παιδί» όπως βγήκαν βετεράνοι αλλά και άνθρωποι της ομάδας και το είπαν, δεν με νοιάζει αν «αγχώθηκες πολύ» γιατί η Μπαρτσελόνα σου έβαλε τελεσίγραφο του στιλ «Ή τώρα ή ποτέ». Αντιδρώντας έτσι σε ένα τέτοιο τελεσίγραφο δεν σέβεσαι το γεγονός ότι η Λίβερπουλ σε έφερε στη θέση που βρίσκεσαι σήμερα.

Πέραν αυτού, κάνεις τους φιλάθλους της Λίβερπουλ να αναρωτιούνται τι είναι αυτό που δεν έχει η Λίβερπουλ και που έχει η Μπαρτσελόνα, τι κάνει τόσο δελεαστική την προσφορά της που αγχώθηκες για να πας εδώ και τώρα. Τσάμπιονς Λιγκ; Θα παίζατε και οι δύο. Φιλάθλους; Όσο αγαπήθηκες στο Άνφιλντ, δύσκολα να αγαπηθείς αλλού. Ανταγωνιστικότερο πρωτάθλημα; Προσωπική αποψη πως η Πρέμιερ είναι το δυσκολότερο πρωτάθλημα της Γης (ίσως η Τσάμπιονσιπ να την ανταγωνίζεται). Βαρύτητα της θέσης σου στην ομάδα; Ήσουν πρώτο βιολί και πας να γίνεις τρίτο. Εκτός αν από μικρό παιδί ήθελες να παίξεις εκεί, αλλιώς δεν δικαιολογώ τη μανία σου να φύγεις.

Με αυτόν τον τρόπο απαξιώνεις βέβαια και τον ίδιο σου τον εαυτό, πιστεύοντας δηλαδή πως μόνο εδώ και τώρα θα κάνεις μια τέτοια «μεγάλη» μεταγραφή (εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω γιατί η μεταπήδηση από ένα μεγάλο κλαμπ σε ένα άλλο μεγάλο κλαμπ θεωρείται μεγάλη αλλά τέλος πάντων) και δεν θα σου δοθεί άλλη ευκαιρία. Γιατί να αγχώνεσαι τόσο πολύ να φύγεις φέτος, ξέροντας πως φέτος έχει και Τσάμπιονς Λιγκ αλλά και Μουντιάλ; Για άλλη μια φορά απορώ. Να μην πιστεύεις στα πόδια και τις δυνατότητές σου; Μου φαίνεται περίεργο.

Από την άλλη, δεν καταλαβαίνω πια και την ίδια την εμμονή της ομάδας να τον κρατήσει εφόσον ξέρει πως το μυαλό του θα είναι αλλού. 100 εκατομμύρια είναι πολλά λεφτά για έναν παίκτη που δεν οδήγησε τη Λίβερπουλ σε ένα μεγάλο τίτλο ή δεν κουβάλησε την ομάδα μόνος του σε όλη τη σεζόν. Αν το δεις αναλογικά και ξεπεράσεις την παράνοια που επικρατεί πλέον με τα ιλιγγιώδη λεφτά που σπαταλώνται, τα 100 εκατομμύρια θα ήταν το λογικό ποσό για τη μετακίνηση του Σουάρεζ που ήταν μια ομάδα μόνος του. Κορδελίτσα τον τυλίγεις και τον στέλνεις. Παίκτης που δεν θελει να μείνει μία φορά στο Μέρσισαιντ, δεν θα έπρεπε να τον θες εσύ δέκα. Ομάδες σαν τη Λίβερπουλ είναι μεγαλύτερες και σημαντικότερες από οποιονδήποτε παίκτη. Άλλωστε, εδώ δεν πέσανε κλάματα για Τόρες και Σουάρεζ, γιατί να πέσουν για τον Κουτίνιο;

ΥΓ. Αυτές τις μέρες παρατηρήθηκε πολύ το φαινόμενο «Ο Κουτίνιο δεν φεύγει με τίποτα ρε γατάκια, το λένε οι πηγές της ομάδας» κι έτσι όλοι όσοι ήξεραν τις 2-3 πηγές έγιναν αμέσως έγκυρα παπαγαλάκια. Έτσι νόμισαν, τουλάχιστον. Έγιναν όλοι «δημοσιογραφάρες» και ούρλιαζαν πως δε φεύγει ο παίκτης. Μην ξεχνάμε το πιο βασικό στην όλη υπόθεση, που δεν έχει να κάνει με ομάδες και λεφτά: Το ποιόν του παίκτη και το τι θέλει ο ίδιος. Την επόμενη φορά που κάποιος θα χτυπιέται πως δε φεύγει ο σταρ της ομάδας, το καλό που του θέλω είναι να είναι ο κολλητός του και να τον ξέρει απ’ έξω κι ανακατωτά. Εγώ από τον Πετεινό της Ξάνθης, ο Χ από τις Σέρρες κι ο Ψ από την Κύπρο δε γίνεται να λέμε επιδεικτικά “δε φεύγει ο Κουτίνιο” λες και μένουμε μέσα στο σπίτι του.