Φτάνει με τους τερματοφύλακες που «πρέπει» να ξέρουν μπάλα

Του Ιωάννη Κυράπογλου

Βλέπεις μια ομάδα να κάνει σέντρα. Η μπάλα πάει στους μέσους. Μετά στα στόπερ. Μετά πιο πίσω, στον τερματοφύλακα. Εδώ ξεκινά ο παραλογισμός. Όχι μεγάλη μπαλιά. Από πολλούς προπονητές μάλιστα απαγορεύεται ρητώς. Αναζητά πάσα και ο γκολκίπερ. Θα ανέβει η αντίπαλη ομάδα, θα πιέσει, και θα καταλήξουμε να βλέπουμε επί κανένα πεντάλεπτο το «πάσα στο μπακ-πάσα στον τερματοφύλακα-πάσα στο στόπερ-πάσα στον τερματοφύλακα» και φτού κι απ’ την αρχή.

Πολλοί λένε πως πρόκειται περί καινοτομίας, έτσι ώστε να μη χαθεί η μπάλα με μια ενδεχόμενη μακρινή μπαλιά που θα εξουδετερώσουν οι αμυντικοί. Είναι πραγματικά καινοτομία να έχει την μπάλα στην κατοχή του ο τερματοφύλακας για τόση πολλή ώρα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Προσωπικά, τη θεωρώ βλακώδη και ανούσια καινοτομία που τις περισσότερες φορές δημιουργεί λάθος λόγω της πίεσης που ασκεί η αντίπαλη ομάδα οπότε η μπάλα είτε θα πάει σε πόδια αντιπάλου, είτε πλάγιο ή κόρνερ για χάρη αντιπάλου. Για να μην πω πόσες φορές έχω δει φέτος Μπράβο και Τερ Στέγκεν να αναγκάζονται να κάνουν ντρίμπλες.

Δεν είναι παράλογο η οργάνωση της ομάδας να φτάνει ως και τον τερματοφύλακα; Σκέψου το αλλιώς. Εν αρχεί, τη δουλειά αυτή την έκαναν τα δεκάρια. Έπειτα, τα οκτάρια που βλέπανε γήπεδο και ήξεραν καντάρια μπάλα (βλέπε Τζέραρντ, Σκόουλς, Λάμπαρντ). Έπειτα η οργάνωση πήγε ακόμα πιο πίσω με τη μετατόπιση παικτών με λιγότερη αντοχή αλλά με πόδι-μοιρογνωμόνιο (βλέπε Πίρλο και Τσάμπι Αλόνσο). Μετά η μόδα επίτασσε ο ένας εκ των δύο στόπερ να μπορεί να κατεβάζει μπάλα. Ράμος, Πικέ και Κιελίνι χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Και φτάσαμε στο σήμερα του «επέλεξα τον Μπράβο γιατί είναι καλύτερος με την μπάλα στα πόδια» του Γκουαρντιόλα. Εγώ πάντοτε ήξερα πως ο τερματοφύλακας πρωτίστως κρίνεται για όσα κάνει κάτω από τα γκολπόστ. Μπουφόν, Κασίγιας, Νόιερ μπορεί να ήξεραν πώς να κάνουν το τυπικό κοντρόλ αλλά δεν νομίζω πως ποτέ κανείς τους είπε «όταν θα σου δίνουν μπάλα τα στόπερ, απαγορεύεται να κάνεις μακρινή μπαλιά. Θα ψάχνεις συμπαίκτη για πάσα» γιατί πιθανότατα την επόμενη μέρα ο προπονητής που θα τους το έλεγε δεν θα ήταν πια στην ομάδα.

Ο Μπράβο κι ο Τερ Στέγκεν δεν είναι τερματοφύλακες για ομάδες πρωταθλητισμού, τουλάχιστον ακόμα, και τουλάχιστον όχι με βάση αυτά που ζητούνται από αυτούς. Δεν έχω δει τον Μπράβο να καθαρίζει μια ψηλή μπαλιά στην Αγγλία ενώ ήξερε πως οι μισές ομάδες ακόμα κάνουν καμινάδες, τον Τερ Στέγκεν τον έχω δει να κάνει περισσότερες ντρίμπλες από τους μέσους της Μπαρτσελόνα, δεν ξέρω αν εγώ είμαι παλιομοδίτης ή εάν αυτό δεν συνιστά καινοτομία, πάντως σίγουρα θα προτιμούσα έναν τερματοφύλακα που να ξέρει απλά να σουτάρει δυνατά την μπάλα αλλά να είναι κέρβερος παρά έναν μέτριο που ξέρει να κάνει και 30άρες μπαλιές ακριβείας. Για τις μακρινές μπαλιές είναι άλλοι οι υπεύθυνοι μέσα στο γήπεδο.