Άγγελος Χαριστέας: ο άνθρωπος που ήταν εκεί
Η ιστορία του Άγγελου είναι συναρπαστική. Σε 16 χρόνια καριέρας μάζεψε τόσες πολλές ιστορίες που θα τις λέει στα εγγόνια του. Θα μπορούσε και ταινία να γίνει. Η ταινία ενός από τους παίκτες που έγιναν θρύλοι χάρη στην τρομακτική τύχη / ικανότητα που είχαν να είναι στο σωστό μέρος στην σωστή στιγμή. Ας αφήσουμε τις φωτογραφίες και τα γεγονότα να μιλήσουν.
Ξεκινάει από τον Άρη (1997-2002). Ομάδα στην οποία λατρεύεται ακόμη και σήμερα και πρόσφατα έπαιξε και στο φιλικό συμπαράστασης προς τον Κυζερίδη. Μόνο τα δύο γκολ στην Τούμπα να έβαζε στο αλησμόνητο 1-4 θα λατρεύονταν παντοτινά.
Το 2002 ήταν η χρονιά του (πριν το 2004). Κάνει ντεμπούτο με το εθνόσημο στο στήθος και σκοράρει δις με την Ρωσία σε φιλικό αγώνα. Σκοράρει και εναντίον των Γερμανών στο 2-4 στο ΟΑΚΑ (ναι αυτό με τον Δανιήλ που δήλωνε ότι η ήττα προήλθε επειδή οι Γερμανοί αγωνίζονταν με λιγότερο παίκτη). Εκεί τον μαθαίνουν οι Γερμανοί και ξεκινάει μια λατρεία στο πρόσωπό του. Γιατί την ίδια χρονιά κάθεται στον πάγκο της Εθνικήςκαι ο μεγαλύτερος θαυμαστής του, ο Ότο Ρεχάγκελ. Η Βέρντερ Βρέμης δίνει 3 εκατομμύρια ευρώ τα οποία δεν πηγαίνουν ποτέ στα ταμεία του Άρη, αλλά στην εταιρία του Ζαχουδάνη. Είναι μέλος των Γερμανών από το 2002 μέχρι το 2005 και κατακτάει ένα νταμπλ. Τα πήγε πολύ καλά σκοράροντας την πρώτη χρονιά 15 γκολ σε 39 συμμετοχές, με τον Ζορμπά να ακούγεται κάθε φορά στα ηχεία.
Το 2004 είναι ο απόλυτος θρίαμβος γι’αυτόν. 3 γκολ στο Euro που αποκλείουν τον Ζιντάν και κάνουν τον Κριστιάνο να κλαίει. Όλη η Ευρώπη είναι στα πόδια του, αλλά κάθεται ακόμη ένα εξάμηνο στην Βέρντερ, ώσπου με 5 χαρτιά τον παίρνει ο Άγιαξ. Εκεί τα πάει επίσης καλά μέχρι να έρθει ο Χεν Τεν Κάτε και να αποχωρήσει μετά από 31 συμμετοχές και 12 γκολ. Αιτία ήταν ότι δεν μπορούσε να παίξει στο 4-3-3 αλλά μόνο στο 4-4-2. Προλαβαίνει να κερδίσει ένα Σούπερ Καπ και ένα Κύπελλο και τελευταία μέρα των μεταγραφών του καλοκαιριού του 2006 πάει στην Φέγενορντόπου βάζει 9 γκολ σε 28 συμμετοχές.
Στο διάστημα αυτό άρχισαν τα πρώτα μπινελίκια στο πρόσωπό του με την Εθνική. Η αποτυχία στην πρόκριση του Μουντιάλ του 2006 τον κάνει και αποδιοπομπαίο τράγο αλλά συνεχίζει να βρίσκει ομάδες, με την Νυρεμβέργη να ακουλουθεί το 2007 σπαταλώντας 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Στο μεταξύ είναι ο μοναδικός σκόρερ στο Euro 2008 αλλά τα ακούει και πάλι όπως και ο Ρεχάγκελ και όλοι. Είναι ο εν ενεργεία πρώτος σκόρερ (και μέχρι σήμερα το κρατάει, δεύτερος μετά τον Αναστόπουλο). Το 2009 υποκλινόμαστε όλοι γιατί παίρνει μεταγραφή στην Λεβερκούζεν ως δανεικός και παίρνει και το δεύτερο Κύπελλο Γερμανίας, έχοντας συνολικά 13 συμμετοχές και 1 γκολ.
Στο Μουντιάλ του 2010 οι εμφανίσεις του και όλης της Εθνικής θύμιζαν παλαίμαχους ποδοσφαιριστές αλλά βρίσκει και πάλι ομάδα και με τον Μπασινά υπογράφουν στην νεοφώτιστη Αρλ Αβινιόν. Μετά από 3 μήνες φεύγει ως ελεύθερος. Στο μεταξύ κόβεται από τα προκριματικά του Euro 2012.
Και εκεί σηκώνουμε όλοι τα χέρια και προσκυνούμε δεύτερη φορά. Μεταγραφή τον Ιανουάριο στην Σάλκε του τεράστιου Ραούλ, όπου σκοράρει στο ντεμπούτο, παίρνει τρίτη φορά το Κύπελλο Γερμανίας και φτάνει και ως τα ημιτελικά του Champions League!
Επόμενη στάση η Ελλάδα και ο Παναιτωλικός το καλοκαίρι του 2011. Γκολ με τακουνάκι στο ντεμπούτο, 24 συμμετοχές και 4 γκολ συνολικά. Ο Άγγελος είχε προβλήματα με τους οπαδούς, τόσο για τις εμφανίσεις του όσο και για τις δηλώσεις του ότι το Αγρίνιο είναι μια πόλη χωρίς κουλτούρα. Πάντως κερδίζει την επιστροφή του στην Εθνική και με γκολ εκτός απέναντι στην Γεωργία εξασφαλίζει την συμμετοχή της Εθνικής στο Euro 2012 αλλά στα τελικά δεν θα είναι στην αποστολή.
Αποχωρεί στο τέλος της χρονιάς και επόμενη στάση είναι η Αλ Νασρ, τον Φεβρουάριο του 2013. 500 χιλιάρικα για 4 μήνες δεν είναι καθόλου άσχημα και η υποδοχή στο Ντουμπάι είναι αποθεωτική.
Στο ντεμπούτο του σε αγώνα τελικού του Κυπέλλου χάνει πέναλτι και μετά από 7 συμμετοχές και 1 γκολ αποχωρεί. Η Αλ Νασρ έμελλε να είναι η τελευταία του ομάδα.
Από εκεί και πέρα, ο Άγγελος το 2015 ήταν απασχολημένος καθώς απολύθηκε από τον στρατό, πήρε μέρος στην κλήρωση του Euro 2016, άνοιξε κομμωτήριο στην Θεσσαλονίκη αλλά έκανε και live εμφάνιση με το μικρόφωνο στην εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου
Φίλε αναγνώστη, είναι βέβαιο ότι τον έχεις μπινελικώσει άπειρες φορές, τον έχεις πει άμπαλο, ατάλαντο, άσχετο. Σαν τον Αλέ. Πάντοτε θαύμαζες τις ικανότητες του μάνατζέρ του και απορούσες με τα μαγικά που έκανε και έβρισκαν τον Άγγελο σε τουλάχιστον καλές ομάδες.
Ο Άγγελος είναι το αντιπροσωπευτικότερο παράδειγμα του “haters gonna hate”. Είναι ο παίκτης που έπαιξε σε 11 ομάδες και κατέκτησε 1 Ευρωπαϊκό, 1 πρωτάθλημα και 3 Κύπελλα Γερμανίας, απέκλεισε τον Ζιντάν, έκανε τον Κριστιάνο να αρχίσει να κλαίει και όλα αυτά γιατί ήταν εκεί στην κατάλληλη στιγμή, στην κατάλληλη θέση. Με ή χωρίς τον μάνατζέρ του. Θρύλος.