Hercules: The Legendary Journeys
Η Νέα Ζηλανδία είναι πλέον γνωστή και ως “η Μέση Γη” γιατί γυρίστηκε εκεί η τριλογία που άλλαξε τον κινηματογράφο στις αρχές των 00’ς, τα “Lord of the Rings” και αυτό γιατί είναι η πατρίδα του δημιουργού τους Peter Jackson. Πριν ο Aragorn υπερασπιστεί την ανθρωπότητα από τις αβυσσαλαίες στρατιές του Sauron, υπήρχε ένας άλλος τηλεοπτικός ήρωας που την υπερασπίστηκε και έδωσε την ψυχή του αμισθί να το καταφέρει.
Όπως μας λέει η εισαγωγή συνοδευόμενη με το γαμάτο theme, αυτός ήταν ο Ηρακλής.
“This is the story of a time long ago, a time of myth and legend, when the ancient gods were petty and cruel, and they plagued mankind with suffering. Only one man dared to challenge their power: Hercules! Hercules possessed a strength the world had never seen, a strength surpassed only by the power of his heart. He journeyed the Earth, battling the minions of his wicked stepmother Hera, the all-powerful queen of the gods.But wherever there was evil, whenever an innocent would suffer, there would be Hercules!”
Η σειρά ακολουθεί τον Ηρακλή μαζί με το sidekick του Ιόλαο να μοιράζουν ξύλο προκειμένου να υπερασπίζονται αδύναμους από την καταπίεση και να αποδίδουν δικαιοσύνη όπου βρεθούν ανεξαρτήτως αντιπάλου. Περιστασιακά εμφανίζονται ο Άρης (R.I.P. Kevin Smith) που παρουσιάζεται ως λαμόγιο και θέλει να να εξοντώσει τον Ηρακλή, ο Αυτόλυκος του ΘΕΟΥ Bruce Campbell ως ένας μανιακός κλέφτης και ο Σαλμόνιος (Robert Trebor) που θα πουλούσε και την μάνα του για λεφτά αλλά στον Ηρακλή ήταν σούζα.
H σειρά με τον υψηλόσωμο Kevin Sorbo με το αξύριστο στήθος είχε τρελή πέραση στο USA και φυσικά και στην χώρα μας παρά την cult-οποιημένη αισθητική και την Αμερικανίλα που ανέβλυζε. Μαζί του ο Michael Hurst, Άγγλος Σαιξπηρικός ηθοποιός, υπερταλαντούχος και σε ρόλο εκπληξη που ανάγκασε τους παραγωγούς να τον έχουν μόνιμα μετά την 3η σεζόν ενώ ήταν να πεθάνει στην πρώτη τηλεταινία.
Η πρώτη σειρά που παρακολούθησα ποτέ ήταν ο Ηρακλής στο Star. Θυμάμαι τότε κάθε Σάββατο βράδυ στις 21.00 στο Star είχε Silvester & Tweety και στις 22.00 έβαζε τον Ηρακλή (μετά είχε τον Conan ή την Ζήνα). Ήταν μια ωραία εποχή γιατί περίμενες το κάθε επεισόδιο διακαώς και αυτό ήταν στην τηλεόραση και όχι στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή μετά από download.
Οι haters θα πουν για την σφαγή της ιστορίας – μυθολογίας. Το Hollywood λάτρευε ανέκαθεν την μυθολογία / αρχαία ιστορία και τι πιο ‘merican να δείξεις τον καλό ήρωα που παλεύει αμισθί και υπερασπίζεται την ανθρωπότητα παρά τα προσωπικά του προβλήματα (τον εγκατέλειψε ο τάτι, δεν θέλει να πάει στον Όλυμπο). Η σειρά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μυθολογική, fantasy ναι, αρπαχτή ναι, μυθολογική με τίποτε. Ο Ηρακλής στην Σκανδιναβία πχ είναι ένα από τα κεφάλαια της σειράς. Θα αναφέρουμε μερικά κραυγαλέα σκηνικά πιο κάτω, έτσι για την καλτίλα.
Καταρχάς, όπως αναφέραμε, τα σκηνικά παίρνουν μέρος στην Νέα Ζηλανδία. Καμία απολύτως σχέση με Μεσόγειο και Ελλάδα δηλαδή. Έπειτα συνεχίζουμε με το απόλυτο χάος: ημερομηνίες γεγονότων, πραγματικά πρόσωπα, θεότητες, μυθολογίες αποτελούν ένα καρακιτσαριό fantasy world που μόνο Αμερικάνοι θα μπορούσαν να το σκεφτούν.
Ένα μόνο παράδειγμα μέσα σε 96 χρόνια, ο Ιόλαος έχει χάσει τον παππού του στον τρίτο Καρχηδόνιο πόλεμο (“50 χρόνια πριν”, στο επεισόδιο 3χ02 “Love Takes a holiday”, δηλαδή το 146 π.Χ.) και έχει γίνει μάρτυρας της γέννησης ενός μωρού (ένας βασιλιάς που απειλείται από προφητείες ότι θα χάσει το βασίλειό του, μια μητέρα που περιπλανιέται, μάγοι, όνειρα και οράματα, σας θυμίζει κάτι;), κάτι που θα τον πηγαίνει στον Οκτώβριο του 2 π.Χ. Ο Ηρακλής οκ, είναι αθάνατος, ο Ιόλαος; Δεν πειράζει, να’χαμε να λέγαμε.
Όσο για τα πρόσωπα, μυθικά, ιστορικά, θεότητες και φανταστικά, αν αρχίσουμε να τα απαριθμούμε δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Ενδεικτικά, o Ηρακλής συναντάει τον Βασιλιά Μήδα, ταξιδεύει στην Σουμερία να βοηθήσει τον βασιλιά Gilgamesh, συνεχίζει στην Ιρλανδία για να αντιμετωπίσει την Morrigan (που αργότερα πάνε μαζί ως φιλαράκια στην Σουμερία) και η αναζήτηση περνάει και από την Νορβηγία όπως αναφέραμε και πιο πάνω, όπου σταματάει το Ragnarok (το τέλος του κόσμου). Μαζί με την Morrigan υπερασπίζονται την εισβολή του Καίσαρα στο νησί.
ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ ΩΣ ΚΕΒΙΝ ΣΟΡΜΠΟ (για να μην προδώσει το είναι του) ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ ΑΠΟ ΜΕΓΑ ΣΕΙΣΜΟ (“Yes, Virginia, There Really is a Hercules”). Μια από τις πιο επικές στιγμές η παρακάτω, όπου τα μέλη της παραγωγής τραγουδούν το theme ενώ κατουρούν. Αργότερα ξαναεπιστρέφει για να τους δώσει έμπνευση στο σενάριο όπου συναντούν δυσκολίες (“For Those Of You Just Joining Us”).
Άλλες προσωπικότητες που συναντάει είναι ο νεαρός Βασιλιάς Αρθούρος που στέλνεται από τον μάγκο Μέρλιν στην εποχή του Ηρακλή ώστε να πάρει μαθήματα ήθους και ηγεσίας, ο Οιδίποδας και η Αντιγόνη και και και… Συναντάει και τον Ζαρατούστρα (ο οποίος είναι αθάνατος γιατί έχει καταραστεί να θρηνεί τον χαμό της οικογένειάς του αιωνίως) και εξορκίζουν μαζί τον θεό Dahak από το σώμα του Ιόλαου, τον κακό της πέμπτης σεζόν. Σ’εκείνο το σημείο η σειρά είχε πάρει μια πιο τρομακτική και creepy μορφή και θυμάμαι και μεταμεσονύχτιες προβολές σε κάποιο καλοκαίρι. Στην πέμπτη σεζόν βλέπουμε τους Ηρακλή και Ιόλαο στην εποχή της Γαλλικής επανάστασης (“Les Contemptibles”).
Με δυσκολία μπορεί να γράψει κάποιος πόσο επικό είναι όταν Άρης, Ηρακλής και Ιόλαος (η δεύτερη version του) σταματούν την Αποκάλυψη ενάντια στον Αρχάγγελο Μιχαήλ και τους 4 Καβαλάρηδες.
Οι τοποθεσίες που βρίσκουν τον Ηρακλή δεν θα μπορούσαν να διαφέρουν στην ποικιλομορφία τους. H φουτουριστική, post apocalyptic Ατλάντα είναι όλα τα λεφτά. Ο Ηρακλής βλέπει την καταστροφή της.
Aπό τις κορυφαίες στιγμές της σειράς ήταν τα καλλιστεία που διοργάνωσε ο Ηρακλής (στο επεισόδιο “Greece is Burning”).
Έπαιξε το πρώτο guitar solo.
Μας δείχνει τον τρόπο να εξωτερικεύουμε την οργή μας.
Άλλα σπουδαία κατορθώματά του είναι η δημιουργία των πρώτων Ολυμπιακών αγώνων προκειμένου να ενώσει δύο πόλεις που μάχονταν (“Let the Games Begin”). Η τελευταία του επική πράξη στην σειρά είναι που σκοτώνει τον πατέρα του Δία, για χάρη του αγέννητου παιδιού της Ζήνας.
Μαζί με την Ζήνα παίζουν μαζί στην ταινία κινουμένων σχεδίων Hercules And Xena The Animated Movie The Battle For Mount Olympus, όπου έχουμε το ανεπίσημο τέλος της σειράς.
Η σειρά πέρα από το ξύλο, την αιώνια διαμάχη του καλού και του κακού, μέσα από την κιτσαρία της αναδείκνυε και ευαίσθητα θέματα περί ισότητας των δύο φύλων (οι πριγκήπισσες δεν έχουν δικαιώματα παρά τον τίτλο τους και δεν ακούει κανείς τι λένε – “Faith”), σκλαβιάς (“Gladiator”), ρατσισμού (ο Ηρακλής υπερασπίζεται έναν κένταυρο που ήταν παντρεμένος με θνητή γυναίκα και αναγκάστηκε να σκοτώσει δύο άτομα που δεν γούσταραν αυτό – “Outcast”), την αξία της οικογένειας (ο Ηρακλής παίρνει υπό την προστασία του τον Ιόλαο που ήταν αλήτης και παιδί του δρόμου, σαν τον ΣΤΑΝ, βοηθάει μέλη οικογενειών που έχουν χαθεί κλπ – από γυναίκες πόρνες μέχρι την Περσεφόνη για χάρη της μάνας Δήμητρας). Έχει βάλει και την Ζήνα στον σωστό δρόμο, να μην το ξεχνάμε αυτό.
H δε κληρονομιά της σειράς είναι σημαντική. Έβαλε την Νέα Ζηλανδία στον κινηματογραφικό χάρτη ως ένα μέρος που θα μπορούσε να φιιλοξενήσει παραγωγή, δημιούργησε την Ζήνα (που γνώρισε περισσότερη επιτυχία) και άλλες παρομοίου ύφους σειρές. Δημιούργησε ακόμη ένα spin-off, τον Young Hercules με τον κινηματογραφικό αστέρα Ράιαν Γκόσλινγκ στον πρώτο ρόλο του. Καλλιέργησε τον όρο “bromance” για τα καλά και στην σειρά χρησιμοποιούνταν μοντέρνες λέξεις όπως “cool” και “Herc” αλλά και αυτοσχεδιασμοί μεταξύ του Harst και του Sorbo που έκανε το σενάριο πιο αυθεντικό. Ήταν από τις πρώτες σειρές που χρησιμοποίησε ψηφιακή τεχνολογία για την δημιουργία των τεράτων. Τέλος, concept όπως παράλληλα σύμπαντα, εναλλακτική πραγματικότητα και meta episodes καθιερώθηκαν στην σειρά και έδειξαν τον δρόμο σε σειρές όπως το Supernatural.
Η σειρά δεν πήρε ποτέ τον εαυτό της (τόσο) σοβαρά και διατήρησε την κιτς αισθητική και το αναχρονιστικό χιούμορ. Σχεδόν πάντα απολαυστικά τα disclaimers στο τέλος, πχ στο επεισόδιο του “Les Contemptibles” με την Γαλλική Επανάσταση:
“The French accents depicted in this motion picture are entirely fictitious. Any similarity to actual accents, living or dead, is purely coincidental. Vive La Revolution!”
Στο “Greece is Burning”
“Due to incredibly bad taste and a despicable dress code, the Fashion Police were locked up indefinitely immediately upon completion of filming of this motion picture”.
Ή στο επεισόδιο με την γέννηση του μωρού (“Α Star to Guide Them”)
“No unnamed Baby of key biblical and mythological importance was harmed during the production of this motion picture.”
Σήμερα η σειρά θεωρείται καλτ παρά την μεγάλη επιτυχία της. Για εμάς που μεγαλώσαμε με τα κλωτσίδια του Ηρακλή και του Ιόλαου θα κατέχει παντοτινή θέση στην καρδιά μας.