του Γιώργου Σαββίδη
“In a time of ancient gods, warlords and kings, a land in turmoil cried out for a hero. She was Xena, a mighty princess forged in the heat of battle. The power…the passion…the danger. Her courage will change the world.”
Γκάιντες, καταιγίδες και τουν-τουν-τουν-τουν-τουν μας οδηγούν στην περιγραφή μίας εκ των πιο cult σειρών στην ιστορία της τηλεόρασης που είχε τεράστια απήχηση και στην χώρα μας. Πρόκειται φυσικά για την Ζήνα(Lucy Lawless), μια πολεμίστρια που κάποτε ήταν αδίστακτη, και είχε δικό της στρατό αλλά αποφάσισε να αλλάξει ζωή και να βοηθήσει τους ανήμπορους και κατατρεγμένους της αρχαίας Ελλάδας(αλλά και της Ρώμης, Αιγύπτου, Ινδίας και πάει λέγοντας, δες παρακάτω), πάντα με τη βοήθεια της Γαβριέλλας(Renee O’Connor) που την βάζει στο σωστό δρόμο. Συμπαραστάτες στη σειρά είναι ο Τζόξερ ο Δυνατός(Ted Raimi), ο θεός Άρης(RIP Kevin Smith, OXI ο σκηνοθέτης των Clerks), η Καλλιστώ(Hudson Leick) και ούτω καθεξής. Η σειρά ήταν spin-off του Hercules: The Legendary Journeys(δες εδώ, το αφιέρωμα μας και σε αυτό το έπος) με παραγωγούς τον Robert Tapert και executive producers τον R.J Stewart και τον Sam Raimi(ναι, τον σκηνοθέτη των Spiderman και αδερφό του Τζόξερ).
Σάββατο βράδυ αρχικά και μετά σαββατοκύριακα μεσημέρι αμέσως μετά τον Ηρακλή, ήταν το διωράκι που όλοι λιώναμε στο Star. Σε κάποια φάση η Ζήνα παιζόταν παράλληλα και στο Alter, οπότε παίρναμε διπλή δόση καλτίλας. Στην υπόθεση τώρα της σειράς, η Ζήνα αρχικά ξεκινάει τις περιπέτειές της μαζί με την Γαβριέλλα στην αρχαία Ελλάδα. Εμφανίζονται περιοχές όπως η Ακρόπολη(γενέτειρα της Ζήνας), η Ποτίδαια(ναι, αυτή στη Χαλκιδική, που είναι η γενέτειρα της Γαβριέλλας), η Αθήνα, η Κόρινθος, οι Δελφοί κλπ. Κύριοι εχθροί της Ζήνας στις πρώτες σεζόν είναι η Καλλίστω, που μισεί τη Ζήνα γιατί η τελευταία της είχε κάψει το χωριό και σκότωσε τους γονείς της, αλλά και ο θεός Άρης, που δε γουστάρει που η Ζήνα έχει γίνει καλός άνθρωπος και παράλληλα είναι και χοντρά τσιμπημένος μαζί της(σε κάποια φάση παντρεύονται κιόλας).
Γενικά πολλοί άνθρωποι θέλουν το κακό της Ζήνας και σε πάρα πολλές διαφορετικές περιοχές και εποχές. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Εν αρχή ην ο Ηρακλής. Σε αυτή τη σειρά “Hercules: The Legendary Journeys”, κάνει για πρώτη φορά την εμφάνιση της η Ζήνα(fun fact: η Lucy Lawless, που ερμηνεύει τη Ζήνα, είχε ήδη ερμηνεύσει έναν άλλον χαρακτήρα, τη Lyla, στη σειρά), η οποία ήταν να παίξει για 3 επεισόδια και να πεθάνει. Υπήρχε όμως μεγάλο hype από τους οπαδούς, κάτι που έβαλε σε σκέψη τους σεναριογράφους να κάτσουν να της γράψουν μια σειρά για πάρτη της, όπερ και εγένετο, και έτσι γεννήθηκε η Ζήνα, που κατέληξε να φτάσει σε μεγαλύτερα επίπεδα δημοτικότητας και να κερδίσει μέχρι και EMMY για καλύτερη μουσική σύνθεση σε σειρά!
Αλλά στα της σειράς πάλι. Λένε ότι μια σειρά είναι καλοδουλεμένη όταν οι χαρακτήρες της μεταβάλλονται, εξελίσσονται και αποδίδουν μια ευρεία γκάμα συναισθημάτων. Και η Ζήνα είναι μια τέτοια σειρά. Στην αρχή η Ζήνα είναι επιθετική, κτητική αλλά καθώς προχωράει η σειρά γίνεται πιο φιλική, συμπονετική και καλή μητέρα(παρόλο που η κόρη της, η Eva, είναι αρχικά ένα μισάνθρωπο σκουπίδι που σκοτώνει τον Τζόξερ, ΨΟΦΑ ΜΩΡΗ, δε θα ξεχάσω ποτέ πως έμπηξες το σπαθί σου στον αθώο Τζοξεράκο). Αλλά αυτή που αλλάζει περισσότερο και από την ίδια τη Ζήνα είναι η Γαβριέλλα. Από ένα μικρό, αθώο κοριτσάκι που δεν ήξερε καν να πολεμάει, μετατρέπεται σε Αμαζόνα και μάλιστα σε κάποια φάση γίνεται και η αρχηγός τους. Πάντα όμως θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη μας τα ΑΠΤΑΙΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ που μιλάει στο επεισόδιο “The Titans”(σ.1, επ.7) όπου ξυπνάει τους Τιτάνες και έπειτα τους ξαναβάζει σε ύπνο. Ειδικά αυτό το “Γεια σου καλημέρα – Γεια σου καληνύχτα – γεια σου ΚΑΛΗΝOCHES“ που είναι και δωρικός μάλιστα ψαλμός, απλά μας ξεπερνάει.
Οι μετατοπίσεις στο χώρο και στον χρόνο γίνονται πιο γρήγορα και από τις δηλώσεις Σάββα Θεοδωρίδη ότι ο Ολυμπιακός αδικείται από τη διαιτησία. Έτσι λοιπόν, με τη Ζήνα μεταφερόμαστε από την Αρχαία Ελλάδα στην Ιταλία και δη στη Ρώμη, όπου ο Ιούλιος Καίσαρας της σπάει τα πόδια(αλλά αυτή περπατάει έπειτα, haters gonna hate), στην Αίγυπτο όπου συναντάει τη βασίλισσα Κλεοπάτρα, αλλά βοηθάει τον Οκτάβιο, γιο του Ιούλιου Καίσαρα, να πάρει την αυτοκρατορία, με την ίδια τη Ζήνα μάλιστα να σκοτώνει τον Μάρκο Αντώνιο και το Βρούτο(βέβαια, δε το θυμάστε αυτό γιατί δε διαβάζατε ιστορία στο σχολείο), μεταφερόμαστε στην Παλαιστίνη, όπου η Ζήνα βοηθά τον Δαβίδ να νικήσει τον Γολιάθ, έπειτα θα βρεθούμε στην Αραβία, όπου η Ζήνα πουλιέται σε σκλαβοπάζαρο με σκοπό να σκοτώσει έναν κακό βασιλιά που θέλει να σκοτώσει μια φίλη της, με ένα καμέο από τη Νορβηγία, όπου θα πρέπει να βοηθήσει τον Beowulf και να σώσει τη Γαβριέλλα και με τη σειρά να τελειώνει στην Ιαπωνία(!!!) με τη Ζήνα να πολεμάει Σαμουράι!
Αυτό που κατά κόρον αντέγραψαν οι δημιουργοί είναι μύθοι και παραδόσεις πολλών περιοχών και εποχών κάνοντας ένα κράμα που άμα το πάρεις με ιστορικές προεκτάσεις θα τραβάς τα μαλλιά σου, αλλά ωστόσο έβγαζε ένα ευχάριστο αποτέλεσμα. Πιο κραυγαλέα αντιγραφή, πάντως, είναι αυτή της χριστιανικής παράδοσης, όπου η Ζήνα με τη Γαβριέλλα θα σταυρωθούν αλλά θα αναστηθούν, την Καλλιστώ που πλέον είναι άγγελος να τοποθετεί ένα μωρό στην κοιλιά της Ζήνας, την κόρη της Ζήνας που πρώτα είναι κυνηγός των πιστών του Eli(προφήτης που κήρυττε την αγάπη) αλλά μετά αποδέχθηκε τις διδαχές του και βαφτίστηκε! Κάτι μας θυμίζουν όλα αυτά!
Η σειρά φτάνει με σύντομους υπολογισμούς από το 500 π.Χ έως και τον 20ο αιώνα, όπου κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου η Ζήνα είναι αρχαιολόγος (“The Xena Scrolls”, σ. 2, επ.10) αλλά και στα τέλη του 20ου, αρχές 21ου, όπου είτε βλέπουμε την κλωνοποίηση της Ζήνας (“Send in the Clones”, σ. 6, επ. 16) είτε βλέπουμε τρου φανς που τελικά τα πνεύματα των αγαπημένων τους ηρώων ήταν μέσα τους (“Deja Vu or All over Again”, σ. 4, επ. 22 αλλά και το επεισόδιο “Soul Possession”, σ. 6, επ, 20). Αυτό που λατρεύουμε επίσης στη Ζήνα και στους δημιουργούς της είναι το γεγονός πώς όχι μόνο δεν τους νοιάζει να υπάρχει έστω και η παραμικρή ένδειξη ιστορικότητας, αλλά επίσης δεν τους νοιάζει ούτε η παρωδία ή πόσο σοβαρά θα τους πάρει ο κόσμος. Ενδεικτικά αναφέρουμε σκηνικά όπως τότε που η Γαβριέλλα ήταν λιπόθυμη στη θάλασσα και ένας γοργόνος(!!!)την πείθει πώς είναι γυναίκα του(“Married with Fishsticks”, σ. 5, επ. 15) ή όταν συμμετέχουν στα καλλιστεία Miss Amphipolis(!!!) (“Here She Comes… Miss Amphipolis”, σ. 2. επ. 11) ή τότε που ελευθερώνουν μια πόλη όπου απαγορεύονταν ο χορός και φέρνουν τη δημοκρατία στην περιοχή(“A tale of two Muses”, σ. 4, επ. 6). Κορυφαίο επεισόδιο ήταν και αυτό που ένας σύγχρονος ρεπόρτερ ακολουθούσε με την κάμερα του την Ζήνα και τη Γαβριέλλα όταν βρισκόταν στη Σκανδιναβία (“You are There”, σ. 6, επ. 13).
Κλείνοντας, παρόλο που τα χρόνια έχουν περάσει και η σειρά έχει εξελιχθεί σαν cult πρώτης τάξεως στις συνειδήσεις μας, εν τούτοις, αυτό που οφείλουμε να αναφέρουμε είναι ότι έχει μείνει ανεξίτηλα στη θύμησή μας και όντως μας λείπουν αυτά τα χρόνια όπου καθόμασταν και περιμέναμε πώς και πώς να αρχίσει η σειρά(παρά τα 10λεπτα διαλείμματα του Star που από τότε έσπαζαν νεύρα) και αν έπαιζε ακόμη και σήμερα, σίγουρα θα είχε τεράστια απήχηση(εδώ παίζεται ακόμα το “Κωνσταντίνου και Ελένης”).
