Το Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι πλέον φτωχότερο…

Διαβάσαμε με μεγάλη μας λύπη σήμερα ότι ο Γιάνναρος ο Κομπότης αποφάσισε να αποσυρθεί από τα κοινά του Λεβαδειακού. Ένας από τους μακροβιότερους προέδρους στην Σούπερλιγκ μας. Ο Γιάννης μας, το καμάρι της Βοιωτίας και ο θεματοφύλακας της Λιβαδειάς. Ο κύριος λόγος που όλοι μας λατρέψαμε τον Λεβαδειακό και θέλαμε να τον βλέπουμε να γίνεται όλο και μεγαλύτερη ομάδα.

Το καλοκαίρι είχε πει ότι αν έπεφτε η ομάδα θα αποχωρούσε.. Ευτυχώς για εμάς τις Κομποτίτσες κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Ο Λεβαδειακός σώθηκε εξωαγωνιστικά και ο Γιάννης μας έμεινε. Έφερε αυτόν τον Μπραντάο ο οποίος τόλμησε μετά να αναφερθεί με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς στην διοίκηση του Κομπόταρου και το επίπεδο του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Τράβα τώρα να γίνεις παγωτατζής κάπου στο Σαο Πάολο και άσε μας εμάς εδώ μικρέ και ταπεινέ Μπραντάο…

Ο Γιάννης ο Κομπότης μας, το καμάρι μας είχε δηλώσει πριν καιρό ότι δεν έχει παίξει ποτέ στοίχημα. Πέσανε όλοι να τον φάνε και γελούσανε μαζί του. Εμείς στο Cult24 κύριε πρόεδρε σε πιστέψαμε αμέσως και θεωρήσαμε ότι όλοι αυτοί που γέλασαν μαζί σου και σε κορόιδεψαν, πονάνε πολύ. Τους πόνεσες πρόεδρε με τις δηλώσεις σου και με το μαύρο Arnette σου, με το μπεγλέρι σου και με το αγέρωχο βλέμμα σου από τα vip του γηπέδου της Λεβαδειακάρας σου.

Τους πονούσες από τότε που ξεσάλωνες σε μπουζούκια και σε δεξιώσεις κολλώντας 50αρικα στα μέτωπα των τροβαδούρων που έπαιζαν για να σε κάνουν να περνάς καλά πρόεδρε. Ήσουν, είσαι και θα είσαι ο σημαντικότερος Λειβαδειώτης… Είσαι για την Λιβαδειά ότι είναι για την Βόρεια Κορέα ο Κιμ Γιονκ Ουν. Είσαι ένας ηγέτης, ένας σπουδαίος παράγοντας.

Ο ορισμός του Έλληνα παράγοντα λοιπόν αποφάσισε να μας αφήσει.. Πούλησε (σίγουρα το έκανε και αποκλείεται να ασχολείται από εδώ και πέρα) τις μετοχές του στον Κουμπάρο του και στον ανιψιό του..

Κάποιοι πονεμένοι θα πούνε ”ναι καλά θα συνεχίσει να κάνει κουμάντο από πίσω”.. Εμείς έχουμε να τους πούμε ότι ο Γιάννης όταν φεύγει, φεύγει… Αντίο Γιάνναρε Κομπόταρε…

Εμείς οι ταπεινοί θαυμαστές σου δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ…