Ένας μαγικός Μαγιάρος
Από: Θέμης Λιουδάκης
Την πρώτη ημέρα του Απριλίου του 1927 δεν ήταν ψέμα αν έλεγε κανείς πως στον κόσμο ήρθε ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Ο Φέρεντς Πούσκας.
Θες να κοιτάξεις τις διακρίσεις του σε συλλογικό επίπεδο;
Σε πιάνει… ζάλη.
Θες να τσεκάρεις τα στατιστικά του από τις ομάδες που πέρασε;
Εκεί και αν θα χάσεις τη μπάλα!
Όμως και ως προπονητής μόνο άσχημα δεν τα πήγε, αφού οδήγησε στον τελικό του Γουέμπλεϊ τον Παναθηναϊκό κόντρα στον Άγιαξ το 1971.
Όλα αυτά από τον Φέρεντς Πούσκας. Όλα αυτά από τον «καλπάζων Συνταγματάρχη» που γεννήθηκε την πρώτη ημέρα του Απριλίου το 1927 με τον… θρύλο να τον θέλει να κάνει ντεμπούτο με την ανδρική ομάδα της Χόνβεντ σε ηλικία…12 ετών με πλαστά έγγραφα και το όνομα «Γιόζεφ Μπόσκιτς» με τον πατέρα του να είναι προπονητής.
Εκεί έμελλε να πάρει και το παραπάνω παρατσούκλι, αφού το 1949 τα διοικητικά του ουγγρικού συλλόγου ανέβαλε ο στρατός με τους περισσότερους παίκτες να έχουν και από ένα βαθμό με τον Πούσκας να έχει εκείνον του Συνταγματάρχη και με το «καλπάζων» να βγαίνει από τον τρόπο παιχνιδιού του που όταν είχε την μπάλα στα πόδια του και έτρεχε ήταν σαν άλογο που κάλπαζε.
Με τη φανέλα της Χόνβεντ κατάφερε να κατακτήσει πέντε πρωταθλήματα και να σημειώσει 358 σε 349 εμφανίσεις μαζί της. Ωστόσο, όταν οι Ρώσοι το 1956 εισέβαλαν στην Ουγγαρία εκείνος δεν ήθελε στιγμή να παραμείνει εκεί και έτσι την… έκανε για την Ισπανία, όπου έφτασε μία ανάσα από το να υπογράψει στην Εσπανιόλ και εν τέλει έγινε παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης, όπου στη συνέχεια έγινε θρύλος της «βασίλισσας», αλλά και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Με τους «μερένχες» ο Πούσκας είχε 180 εμφανίσεις και 156 γκολ, αλλά μαζί τους πανηγύρισε πέντε πρωταθλήματα Ισπανίας, τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών, ένα Κύπελλο Ισπανίας και ένα Διηπειρωτικό.
Ωστόσο και ως προπονητής ο Ούγγρος δεν τα πήγε άσχημα, αφού έφτασε με τον Παναθηναϊκό στον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 κόντρα στον Άγιαξ με τον «Αίαντα» να επικρατεί με σκορ 2-0. Όμως μέχρι και σήμερα αποτελεί τη μεγαλύτερη διάκριση για ελληνικά ομάδα με την φράση του «έντεκα εσείς, έντεκα και αυτοί» να έχει μείνει στην ιστορία. Εκτός από τον τελικό ο «Καλπάζων Συνταγματάρχης» με το «τριφύλλι» μετρούσε και ένα πρωτάθλημα (1972), ενώ πέρασε από ένα σωρό ακόμη συλλόγους.
Με την εθνική ομάδα της Ουγγαρίας ο Πούσκας κατέκτησε ένα Χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι το 1952, τη πρώτη θέση στο πρωτάθλημα κεντρικής Ευρώπης ένα χρόνο αργότερα και ήταν φιναλίστ το 1954 στο Παγκόσμιο Κύπελλο με τους Μαγυάρους, χάνοντας στον τελικό 3-2 από τη Δυτική Γερμανία σ’ ένα παιχνίδι που έμεινε στην Ιστορία ως το «θαύμα της Βέρνης».
Η ζωή του Πούσκας τα είχε όλα, όμως, το 2000 οι γιατροί διέγνωσαν πως πάσχει από τη νόσο του Αλτσχάιμερ με τον «καλπάζων Συνταγματάρχη» μέρα με τη μέρα να έχει απώλεια της μνήμης του και να μην μπορεί να θυμηθεί μέχρι και το όνομα της συζύγου του. Στις 17 Νοεμβρίου του 2006 ο Πούσκας «κάλπασε» για τον Παράδεισο όταν ο αδύναμος οργανισμός του νικήθηκε από τη πνευμονία και έτσι πέρασε μία για πάντα στο πάνθεον των σπουδαίων.