Το γεγονός ότι ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας έχει συγκινήσει, ως άλλος ένας ακόμη Ελληνικός τουριστικός προορισμός, χουλιγκάνους από όλον τον κόσμο μας έκανε να σκεφτούμε αυτό το φανταστικό συμβάν που ακολουθεί. Σε έναν σουρεαλιστικό κόσμο ο ούγκανος καφροοπαδός πάει και δίνει συνέντευξη για πρόεδρος της ομάδας μπαχαλάκηδων στο Άνω Χουλιγκάνι. Η κουβέντα θα πήγαινε κάπως έτσι.
Καλησπέρα και καλώς ήρθατε. Παρακαλώ μιλήστε μας για εσάς.
Είμαι 35 χρονών και στο κουρμπέτι από τα 11 μου. Έχω αποδεδειγμένη εμπειρία όπως γράφω και στο βιογραφικό και συστατικές που μπορούν να αποδείξουν περίτρανα την ευστροφία, τόλμη, ρώμη, ηγεσία και ομαδικότητα που με διακρίνουν. Μετά από τόσες εμπειρίες εντός και εκτός νοσοκομείων, αστυνομικών τμημάτων και ταξιδιών θαρρώ ότι ήρθε η ώρα να κάνω το παραπάνω βήμα στην καριέρα μου. Και να είμαι εδώ να μιλώ μαζί σας.
Τι γνωρίζετε για εμάς; Για ποιον λόγο θέλετε αυτή την θέση;
Το Άνω Χουλιγκάνι έχει μια φανταστική παράδοση εξαιρετικών ηγετών που έχουν γράψει ιστορία στον κλάδο μας και μόνο σεβασμό μπορείς να έχεις γι’αυτούς. Έχουμε βρεθεί τόσες φορές αντίπαλοι και πάντα εντυπωσιαζόμουν από τον χαρακτήρα που έβγαζαν αυτοί και οι ακολουθοί τους.Ανεξαρτήτως χρωμάτων και πεποιθήσεων, το Άνω Χουλιγκάνι έχει θεμελιώσει την δική του κουλτούρα, δεν αντιγράφει κανέναν και δείχνει τον δρόμο πάντα για νέες πρωτοποριακές ιδέες. Η θέση αποτελεί αναμφισβήτητα το επιπλέον βήμα που ζητώ ώστε να έρθω πιο κοντά στην επαγγελματική, ψυχολογική και σωματική ολοκλήρωση που επιζητώ. Πρόκειται για ένα μεγάλο βήμα στην καριέρα μου και χωρίς δεύτερη σκέψη είναι ότι ακριβώς επιζητώ αυτή την στιγμή.
Μάλιστα, ωραία…Ποια είναι τα προτερήματα και ποια τα ελαττώματά σας;
Όπως εξήγησα και πάνω η αποφασιστικότητα και η τόλμη μου θαρρώ δεν συναντώνται εύκολα. Δεν δείχνω ποτέ φόβο και έλεος όταν βρεθώ με τον αντίπαλο και θα οπισθοχωρήσω μόνο όταν ξέρω ότι είναι για στρατηγικούς σκοπούς. Επίσης νομίζω ότι προσαρμόζομαι άμεσα και εύκολα σε νέες καταστάσεις. Πόσες φορές είχαμε δώσει ραντεβού για ξύλο και έσκασαν και οι μπάτσοι και έπρεπε να πολεμάμε σε δύο μέτωπα. Δεν υπάρχει η δικαιολογία «δεν ξέρω το μέρος» επίσης για μένα. Πριν κάθε ταξίδι μελετώ πολύ το μέρος και την αρχιτεκτονική του ώστε να ξέρω γρήγορους τρόπους διαφυγής και κρυψώνες για ενέδρες και για προστασία. Αυτό ουσιαστικά έκανα μέχρι πρόσφατα, να είμαι efficiency consultant και να βρίσκω τρόπους βελτιστοποίησης της αποτελεσματικότητάς μας τόσο εντός όσο και εκτός. Είμαι πάρα πολύ ομαδικός και μπορώ να συνεργαστώ εύκολα με τις ανάγκες κάθε ομάδας που δουλεύω μαζί. Σχετικά με τα μειονεκτήματά μου θαρρώ είναι η έλλειψη εμπειρίας σε τόσο υψηλό επίπεδο, να παίρνω αποφάσεις για όλους. Ωστόσο είμαι έτοιμος γι’αυτό και μ’αρέσει πάντα να ακούω την γνώμη των άλλων για το καλύτερο αποτέλεσμα της ομάδας. Επίσης στο παρελθόν έχω υπάρξει αρκετά παρορμητικός και έχω ξεκινήσει καυγάδες νωρίτερα που κατέληξαν σε δυσάρεστες καταστάσεις εις βάρος της ομάδας μου. Έχω μάθει από τα λάθη μου και προσπαθώ κάθε φορά να εκτιμήσω την κατάσταση όσο γίνεται καλύτερα.
Πολύ ενδιαφέροντα όσα μας λέτε. Πως βλέπετε τον εαυτό σας σε 3 χρόνια;
Ως πρόεδρος του Άνω Χουλιγκανίου να διοργανώνουμε ταξίδια σε όλη την υφήλιο και να έχουμε αδερφοποιηθεί με όσο το δυνατόν περισσότερους συνδέσμους από όλον τον κόσμο. Να είμαι υπεύθυνος μιας ομάδας δημιουργικής με κοντά μου χαρισματικούς ανθρώπους που θα μαθαίνουμε ο ένας στον άλλον συνεχώς. Να είμαστε ανίκητοι και να θέλουν όλοι να έρθουν με εμάς.
(Χαμόγελα) Ακόμη δεν πήρατε την θέση και μιλάτε για σχέδια! Μπράβο μπράβο…Για ποιο πράγμα αισθάνεστε περήφανος μέχρι τώρα στην καριέρα σας;
Για το ότι έχω κερδίσει τον σεβασμό και τον φόβο των συναδέρφων και των αντιπάλων μου. Το ότι χαιρετώ αρκετούς και από τις δύο πλευρές στον δρόμο και θυμόμαστε τα παλιά και αναπολούμε είναι η καλύτερη στιγμή της ημέρας μου πριν ξαναβγώ στην δράση.
Περιγράψτε μας τον προηγούμενο εργοδότη σας.
Είχε όλα τα φόντα να διαπρέψει αλλά δεν έδινε, δεν ήθελε, δεν τολμούσε; Να δώσει την απαραίτητη δυναμική που άξιζε στον καφροσύλλογό μας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο έφυγα. Ήθελα κάτι στο οποίο να αγωνίζομαι σύμφωνα με τις δυνατότητές του και να το βελτιώνω, όχι να μένω στάσιμος. Κατά τ’άλλα ακόμη και σήμερα έχουμε καλές προσωπικές σχέσεις με όλα τα παιδιά. Αλλά ο κανόνας το λέει, αν βρεθούμε αντίπαλοι δεν θα υπάρξουν συναισθηματισμοί. Εκτός δράσης όλα καλά.
Ποιος είναι ο ιδανικός συνάδερφος για εσάς;
Να σέβεται πάνω απ’ολα τον πιο έμπειρο. Μ’αρέσει να βλέπω ενθουσιασμό στα νέα παιδιά, την απαραίτητη φλόγα, αλλά όντας και εγώ κάποτε άπειρος ενεργούσα παρορμητικά και έκανα λάθη. Είναι απαραίτητος ο σεβασμός στον παλαιότερο. Εξυπακούεται η αμοιβαία κατανόηση. Να κατανοεί τους στόχους της ομάδας και να την βάζει πάνω απ’ολα. Είναι ένα επάγγελμα που δεν χωράνε καθόλου εγωισμοί και περηφάνειες προσωπικών κατορθωμάτων και όποιος πιστεύει το αντίθετο βρίσκεται προ δυσάρεστης εκπλήξεως. Ξεκάθαρα δεν υπάρχει το «δεν θέλω» και το «δεν μπορώ».
Περιγράψτε μια δύσκολη στιγμή στην καριέρα σας και πως δράσατε.
Είχαμε πάει στην Ουγκανούπολη και δεν μπορέσαμε να βρούμε τους αντίπαλους πουθενά. Προχωρούσαμε στους δρόμους και η πόλη έμοιαζε νεκρή. Ξαφνικά σε ένα απίθανο στενό μας κάνουν ντου. Δεν ήταν αυτοί και εμείς. Για κάποιο λόγο είχαν συμμαχήσει με άλλους συνδέσμους και ήταν πολύ περισσότεροι. Πριν καταλάβουμε τι είχε γίνει, είχαμε ήδη αρκετές απώλειες, συνάδερφοι που κατέληξαν στο νοσοκομείο. Η αστυνομία δεν άργησε να μπει και αυτή στο παιχνίδι. Δεν μας προκάλεσε καμία εντύπωση που στράφηκαν μόνο εναντίον μας και συνέλαβαν αρκετούς από εμάς. Δεν υπήρχε περίπτωση νίκης, μόνο επιστροφής και ανασυγκρότησης. Η πόλη γεμάτο ρουφιάνους να δίνει σήμα όπου και να βρισκόμασταν. Η ομάδα να έχει μείνει χωρίς τους ηγέτες της. Εκεί έδειξα πυγμή για πρώτη φορά σαν ηγέτης και σαν άλλος Ξενοφώντας οδήγησα την ομάδα μου πίσω στα μέρη μας με σχετική ασφάλεια. Ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα τόσο περήφανος αλλά και τόσο εξοργισμένος και στεναχωρημένος με ότι είχε συμβεί.
Εντυπωσιακό…Στο βιογραφικό σας αναφέρετε ότι συμμετείχατε στα επεισόδια του 2007 στο Καφρονήσι. Θα μπορούσατε να μας μιλήσετε γ’αυτή την εμπειρία σας;
Αλησμόνητη ημέρα. Τα συζητάμε με παλιούς συναδέρφους και παιδιά που μάχονται σε αντίπαλες ομάδες και ακόμη διηγούμαστε περιστατικά. Ένα ετήσιο ραντεβού των 3 μεγάλων που κατέλησε σε μια μάχη περίπου 50 συνδέσμων, ένα απίστευτο μακελειό που δύσκολα θα πραγματοποιηθεί ξανά. Σαν εκείνη την σκηνή στο Anchorman φαντάσου αλλά 10 φορές παραπάνω. Έχουμε ξανασυζητήσει το ενδεχόμενο να επαναληφθεί αλλά αρκετοί, και τους δικαιολογώ, πιστεύουν ότι αν κανονιστεί κάτι τέτοιο θα είναι τέρμ επιτηδευμένο. Εκείνο ήταν τόσο όμορφα αυθόρμητο, τόσο χαοτικό, τόσο ανεπανάληπτα ρομαντικό. Είμαι περήφανος που υπήρξα κομμάτι του.
Τι πιστεύετε ότι θα κερδίσετε από την θέση;
Γνώση, αυτοπεποίθηση, ανάπτυξη περισσότερων ηγετικών ικανοτήτων είναι μόνο από τα χαρακτηριστικά που θα αποκομίσω. Θα αποτελέσω ένα σημαντικό στέλεχος ενός χώρου που όσο και να τον πολεμούν παραμένει ακμαίος και θα φροντίσω με όλες μου τις δυνάμεις να μείνει έτσι. Η όρεξη για δουλειά καιη φλόγα μέσα μου θα είναι μόνο μερικά από τα όπλα μου (χεχε) που θα χρησιμοποιώ στην καταπολέμηση της βίας εναντίον της βίας.
Αν παίρνατε την θέση σήμερα και ξέρετε ότι ακολουθεί δύσκολος αγώνας με τους κάφρους του Κάτω Μηδενικού αλλά ο φίλος σας έλεγε ότι θα κατέβει στον τελικό του ΟΑΚΑ τι θα κάνετε;
(Παύση…αμήχανο χαμόγελο…) Κοιτάξτε η ομάδα μου πάνω απ’όλα. Ο τελικός του περσινού Κυπέλλου Ελλάδας ήταν ονείρωξη για όλους μας. Φέτος έρχονται ακόμη και από την Λευκορωσία να συμμετάσχουν στο ξύλο και αυτό από μόνο του είναι τόσο σαγηνευτικό. Θα είμαι ειλικρινής, οι επαγγελματικές υποχρεώσεις έρχονται πάνω απ’όλα. Αλλά θα έριχνα και την πρόταση να συναντηθούμε εκεί όλοι μαζί! Χα χα χα!
Γιατί να σας προτιμήσουμε;
Γιατί έχω τον απαραίτητο ενθουσιασμό και τις κατάλληλες ιδέες να βελτιώσω το στάτους του συλλόγου αλλά και μέσω της θέσης μου να αποτελέσω ένα σημαντικό στέλεχος για την ανάπτυξη του χουλιγκανισμού.
Τα τελευταία λόγια ανήκουν σε εσάς.
Πότε γνωρίζω την ομάδα;
Ισως σας αρεσει
