Σοβαρέψου, ρε Λόβρεν…

Ντέγιαν Λόβρεν, έλα να σου πω δυο κουβέντες. Μέσα στη χρονιά είσαι από πολύ κακός (βλέπε το ματς με την Τότεναμ που σε κάνανε γιο-γιο) μέχρι καλός σε κάποια ματς, κυρίως γιατί σε πολλά ματς της φετινής σεζόν ολόκληρο το οικοδόμημα της Λίβερπουλ ήταν πολύ καλό κι εσύ ακόμα και να ήθελες να υστερήσεις, δεν γινόταν.

Τα χρόνια που βρίσκεσαι στο Λίβερπουλ έχεις κάνεις γκελάρες, έχεις χάσει πέναλτι που κόστισε πρόκριση, έχεις κάνει κατεβασιά στο 94′ ενός ματς που χάνει η ομάδα σου για να σουτάρεις από τα 40 μέτρα, για πολλούς ίσως είσαι και περίγελος αλλά δεν θέλω να φτάσω σε αυτό το άκρο, αν και δεν ξεχνάω πόσα τρολοσχόλια γράφτηκαν για την αφεντιά σου αυτά τα χρόνια (και η πλειοψηφία τους είχε δίκιο.

Όλοι συμφωνούσαμε τόσα χρόνια σε ένα πράγμα: είσαι ένας μέτριος κεντρικός αμυντικός. Τι σημαίνει αυτό; Κάποιες φορές μπορείς να παίξεις για το 8 κι αυτό αποτελεί έκπληξη. Αρκετές φορές θα παίξεις στο 4 και δεν θα παραξενευτεί πια κανένας με αυτό. Συνήθως είσαι παίκτης του 6, χωρίς ηγετικές ικανότητες, χωρίς κάποιο στοιχείο στο οποίο να είσαι πραγματικά καλός αλλά είσαι σε αρκετά στοιχεία μέτριος, οπότε αυτό σου εξασφαλίζει και μια θέση στην ενδεκάδα: δεν υπάρχουν πολλοί στόπερ στον κόσμο που είναι απλά μέτριοι πλέον, υπάρχουν πολλοί όμως που είναι πραγματικά κακοί ή/και επικίνδυνοι.

Για να δείτε σε τι κόσμο θα μεγαλώσουν ποδοσφαιρικά τα παιδιά μας, φτάσαμε λοιπόν στην εποχή που ένας μέτριος στόπερ, επειδή σε 6 συνεχόμενα παιχνίδια κατάφερε απλώς να είναι αξιοπρεπής ή ακόμα και καλός, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, μονάχα για χάρη 6 αγώνων που κατάφερε να κάνει σωστά τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνει χρονιές ολόκληρες, βγήκε και δήλωσε αυτό:

«Ο κόσμος λέει πως είχα μία δύσκολη σεζόν, αλλά δεν συμφωνώ. Έφτασα με τη Λίβερπουλ μέχρι τον τελικό του Champions League και τώρα με την εθνική ομάδα της χώρας μου στο τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Επίσης, ο κόσμος πρέπει να αναγνωρίσει ότι είμαι ένας απ’ τους καλύτερους αμυντικούς στον κόσμο και να σταματήσει να μιλάει χωρίς λόγο».

Φτάσαμε λοιπόν στην εποχή όπου γυρίζει ο ΝΤΕΓΙΑΝ ΛΟΒΡΕΝ να βγαίνει και να δηλώνει ευθαρσώς, να αυτοαποκαλείται δίχως ποτέ κανείς στον κόσμο να τολμήσει να ξεστομίσει τέτοια άποψη, πως «είμαι ένας από τους καλύτερους αμυντικούς στον κόσμο».

Ακόμα και οι μεγαλύτεροι αμυντικοί στην ιστορία του ποδοσφαίρου δεν βγήκαν ποτέ να πούνε τέτοιο πράγμα και το τόλμησε ο Λόβρεν. Τύφλα να έχουν ο Μπεκενμπάουερ, ο Μπαρέζι, ο Νέστα, ο Πουγιόλ και όλοι οι άλλοι, δεν είχαν φαίνεται το θάρρος της γνώμης τους να βγουν και μάλιστα προτού καν τελειώσουν την καριέρα τους και να πουν κάτι τέτοιο, αλλά ο Λοβρέναρος το είπε.

Εγώ Λόβρεν μου δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους ανθρώπους που έχουν πάρει ψηλά τον αμανέ αλλά ένα πράγμα θέλω να ξέρεις και να θυμάσαι καλά: εάν κρινόσουν σκληρά για τα λάθη σου όσο καιρό σε θεωρούσε όλος ο κόσμος έναν μέτριο αμυντικό, σκέψου πόσο σκληρά θα είναι τα πράγματα από εδώ και πέρα σε κάθε λάθος σου καθώς πλέον δεν θα κρίνεσαι ως ο «τίμιος, μέτριος, αξιοπρεπής» Ντέγιαν Λόβρεν αλλά ως «ο Ντέγιαν Λόβρεν, ο αυτοκυρησσόμενος ως ένας από τους καλύτερους αμυντικούς στον κόσμο».