Τελευταία είδα μια είδηση ότι ο μεγάλος Ραφίκ Τζεμπούρ (Τζιμπούρ) ότι κατηγορείται για πλαστογραφία, συγκεκριμένα οδηγούσε ένα κλεμμένο τζιπ που περιλαμβάνει μια συμφωνία με έναν Γεωργιανό. Θύμα ή όχι, είναι ακόμη ένα περιστατικό στην πολυτάραχη ζωή του ταλαντούχου τρομοκράτη. Η ουσία είναι ότι ο Ραφίκ δεν σταμάτησε ποτέ να ταλαιπωρεί την εκάστοτε ομάδα του και να διασκεδάζει τον κόσμο. Το ταλέντο του αδιαμφισβήτητο, ο χαρακτήρας του εμπόδιο στην καριέρα του μεγαλύτερο και από μια τυχόν απαγόρευση εξόδου αν είχε από ένα φανταστικό καθεστώς στην γενέτειρά του.
Άξιζε ένα άρθρο – φόρος τιμής για τις πιο Τζεμπούρ στιγμές…Και πάλι θα λείψουν αρκετές. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς…
Όταν στο 85′ αποφασίζει να κάνει ραμπόνα σε εκτός έδρας αγώνα με τον Ηρακλή και ακούγεται το ΘΡΥΛΙΚΟ πλέον “ΑΑΝΤΕΓΑΜΗΣΟΥΡΕΜΑΛΑΚΑ” του Ντούσκο…
Μπάγεβιτς – Τζεμπούρ: "ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ"
Γενέθλια έχει και ο Τζεμπούρ, ο οποίος κάποτε χάρισε μια από τις πιο απολαυστικές (ηχητικές) στιγμές του Ντούσκο μετά από ένα φιλόδοξα επιδέξιο χαμένο πέναλτι στο 87'.
Posted by Cult24 on Tuesday, March 8, 2016
Mε τον Ντούσκο κάθε μέρα στις εποχές της ΑΕΚ ήταν πρόκληση και για τους δύο: ποιος θα τσίτωνε περισσότερο τον άλλον. Ο Ραφίκ αν δεν αισθάνονταν καλά έριχνε πιστόλια στις προπονήσεις, ο Ντούσκο τον άδειαζε δημοσίως και μη σε κάθε ευκαιρία και το περιστατικό που σούταρε ακόμη και μπάλες πάνω στον Ντούσκο σοκάροντας τον δεύτερο είναι από τις κορυφαίες στιγμές του. Γενικά στην ΑΕΚ είχε δώσει ρεσιτάλ ακόμη και με την πρώτη θητεία του Μανόλο Χιμένεθ. “Πάμε έξω να τα πούμε οι δύο μας” είχε προτείνει ο τρομοκράτης αλλά ο φλώρος Μανόλο δεν ενέδωσε.
Τα μπουνίδια είναι η ειδικότητά του. Στον Σκόκο θες όταν στην ΑΕΚ, στον Χάλαρη στον Ατρόμητο, στον φίλο του Άρη όταν έπαιζε στον Άρη…Στον Βελίδη…Φήμες λένε για για κυνηγητά στους προπονητές του στον Ατρόμητο (και στον ασούμε Παράσχο). Εκβιασμούς με απουσίες από τις προπονήσεις το καλοκαίρι και αποβολή σε ένα από τα φιλικά με τον Πανιώνιο.
Από τα πιο Τζεμπούρ περιστατικά πάντως είναι ο λόγος που είχε δώσει στον Αραβίδη για ανανέωση συμβολαίου στην ΑΕΚ και αν θυμάμαι καλά ότι δεν θα πήγαινε στον Ολυμπιακό και σε άλλη ελληνική ομάδα, μόνο στο εξωτερικό. Λίγους μήνες μετά ήταν στον Ολυμπιακό.
Πρέπει να του αναγνωρίσουμε πάντως ότι οι κωλοτούμπες σε δηλώσεις και πράξεις πάντα αναιρούσαν τα παλιά και χάραζαν νέα πορεία.
Παράδειγμα πχ οι δηλώσεις ότι ο Ολυμπιακός ήταν στην καρδιά του (2013) όντας παίκτης της Σίβασπορ, ώσπου έγινε ξανά σύνθημα και αγαπημένος μετά το γκολ απέναντί του για τον τελικό του Κυπέλλου 2016 με την φανέλα της ΑΕΚ. Υποτιμητικές δηλώσεις για την ομάδα και τους συμπαίκτες του μετά τον αγώνα με τον Λεβαδειακό (2016) και μετά ήρωας με το γκολ του στον Ακράτητο. Για τον Ραφίκ δεν υπάρχει το “μισείς ή τον λατρεύεις”. Υπάρχει τον μισείς τώρα και θα τον λατρέψεις αργότερα ή το αντίστροφο.
Κορυφαίο σκηνικό επίσης όταν φώναξε “ζήτω ο Καντάφι” στους παίκτες της Λιβύης σε αγώνα με την Εθνική Αλγερίας. Ακολούθησαν επεισόδια με τους παίκτες της Λιβύης να επιτίθεται μετά το τέλος του αγώνα.
O Ραφίκ δεν λογάριαζε ποτέ από συναισθηματικούς δεσμούς, συμφωνίες, επιθυμίες και προσταγές άλλων. Ήταν, είναι και θα είναι ο εαυτός του. Έκανε, κάνει και θα κάνει ό,τι θεωρεί αυτός καλύτερο για εκείνον. Από τα δύσκολα χρόνια στην Γαλλία ως γόνος μεταναστών μέχρι τα σουβλάκια της Θεσσαλονίκης και ξανά πίσω στην Γαλλία στην τρίτη κατηγορία, θα πράττει κατά το δοκούν. Ανέκαθεν ήταν μια ωρολογιακή βόμβα, έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή σε κάθε ομάδα που ήταν και να μην κάνει ποτέ τον κόσμο να βαριέται για το είναι του. Σίγουρα θα μας απασχολήσει και άλλο. Είναι ακόμη μόλις 34 ετών εξάλλου!
Ισως σας αρεσει
