111 χρόνια Παναθηναϊκός: Υπερπαίχτες edition

Τα 111 χρόνια ιστορίας κλείνει σήμερα ο Παναθηναϊκός κι εννοείται πως έχουν περάσει απίθανοι, σπουδαίοι ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα του όμως σήμερα θα κάνουμε μια ανασκόπηση στα μεγαλύτερα παλτά που πέρασαν από το σύλλογο τα τελευταία 20 χρόνια. Η αλήθεια είναι πως δεν μπόρεσα να φτιάξω ενδεκάδα αλλά περίπου 25 παίκτες βρήκα που αξίζουν να μπουν στο πάνθεον της καλτ Παναθηναϊκής ιστορίας.

Τερματοφύλακες: Αρκάντιους Μάλαρτζ – Πιερ Εμπέντε

Όχι, κανένας από τους δύο δεν ήταν παλτό. Όμως σίγουρα ήταν και οι δύο καρακάλτ. Ο Μάλαρτζ δεν έπιασε ποτέ στην ομάδα κι είχε καβγάδες για τη μοϊκάνα του με τον Τεν Κάτε, ο Εμπέντε ήταν ένας τιμιότατος τερματοφύλακας ο οποίος είχε ένα ταβάνι και ένα εξαιρετικό χούι: Στα all-star games της τότε εποχής (παλιά, ωραία χρόνια…) έμπαινε κι έπαιζε σέντερ φορ!

Δεξιά μπακ: Αλέν Ραγκουέλ – Γενς Βέμερ

Ο Αλέν Ραγκουέλ είχε έρθει να αναπληρώσει το κενό του Γιούρκα Σεϊταρίδη μετά το νταμπλ του 2004, από τον Πανιώνιο. Δεν έπαιξε ούτε σε ένα ματς πρωταθλήματος και μάλιστα σε συνέντευξή του δήλωσε πως ο Γιτζάκ Σουμ δεν ήξερε καν ποιος ήταν! Κονταροχτυπιέται, βεβαίως, με τον βασιλιά της απάτης, Γενς Βέμερ, ο οποίος στρογγυλοκάθισε στο συμβόλαιό του κι έκανε περίπου 2 χρόνια προπονήσεις μόνος του, ενώ πλέον απολαμβάνει τις διακοπές του στη Μάλτα, σε μία ομάδα ονόματι Tarxien Rainbows.

Αριστερό μπακ: Νίκι Κάιπερ

Δεν θυμάστε τον Νίκι Κάιπερ; Ναι, ΟΚ, δεν τον θυμούνται και πολλοί, για αυτό βρίσκεται εδώ πέρα. Αριστερό μπακ που ήρθε με τις ευλογίες του Φάμπρι δανεικός από την Τβέντε και δεν έπαιξε σχεδόν ποτέ. «Ήμασταν ποδοσφαιριστές από διάφορες χώρες, πηγαίναμε όλοι μαζί για δείπνο ή καθόμασταν στον πάγκο. Αισθανόμουν ότι έκανα διακοπές ενώ δούλευα. Νομίζω ότι βίωσα μία εμπειρία που δεν την είχαν πολλοί», είπε για το πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό.

Κεντρικοί αμυντικοί: Μίκαελ Άντονσον – Χρήστος Μελίσσης – Σέρτζαν Άντριτς – Τζόσεφ Ενακαρίρε – Ιβάν Ιβανόφ

Σας προκαλώ να φτιάξετε μία δυάδα από αυτούς τους 5. Δεν γίνεται. Δεν μπορούσα να αφήσω κάποιον από αυτούς στην απ’ έξω. Θα ήταν αδικία! Ξεκινάμε με Μίκαελ Άντονσον ο οποίος δεν ήταν κακός παίκτης, όμως στον Παναθηναϊκό του Χανς Μπάκε σίγουρα δεν έπιασε. Ξυλοκόπο τον φωνάζανε και μάλλον υπήρχε κάποιο δίκιο σε αυτό. Ο Χρήστος Μελίσσης ήταν το πρώτο παγκοσμίως στόπερ με καμπούρα, το οποίο και αποκτήθηκε αδρά από τον ΠΑΟΚ από τον Βγενόπουλο και πέρασε και δεν ακούμπησε από τον Παναθηναϊκό. Πλέον παίζει στο Σουδάν, οπότε καταλαβαίνετε πως μιλάμε για αυτοκρατορική καριέρα.

Δεν θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τον Σέρτζαν Άντριτς, που ήρθε με δάφνες και ελπίδες πως παίζει σε τρεις θέσεις. Τελικά μάλλον δεν έπαιζε σε καμία. Φυσικά, στη λίστα μπαίνει ο ΘΕΟΣ Τζόσεφ Ενακαρίρε που ήρθε για να λύσει το αμυντικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού, αλλά τελικά μάθαμε πως το ένα του πόδι ήταν πιο μικρό από το άλλο και τον θυμόμαστε κυρίως λόγω του ιατρικού δελτίου της ομάδας. Τέλος, το πουλέν του Στραματσόνι, Ιβάν Ιβανόφ, δεν θα μπορούσε να λείψει από τη λίστα, καθώς μιλάμε για στόπερ που ακόμα και όταν η ομάδα έπαιζε με τριάδα στόπερ, δεν κατάφερνε να κρύψει τις ουκ ολίγες ατέλειές του.

Αμυντικά χαφ: Έρικ Λίνκαρ – Κάρλος Σαΐνιο – Σίλβιο Μάριτς – Νταμιέν Πλεσί – Ουασίμ Μπούι – Μίκαελ Εσσιέν – Φλάβιο Κονσεϊσάο – Ιγκόρ Μπίσκαν 

Ο Λίνκαρ ήρθε για αντι – Μπασινάς. Περιττό να σας πω πως πριν λίγο καιρό του πήραν συνέντευξη και είπε πως «απόρησα γιατί με πήρε ο Παναθηναϊκός. Ο Σαΐνιο ήρθε μαζί με τον Φερνάντο Σάντος και φήμες λένε πως μια φορά, σε έναν αγώνα, κατάφερε κι έστριψε. Ο Σίλβιο Μάριτς ήταν ένας απίθανος παίκτης που είχε παίξει σε Πόρτο και Νιούκαστλ αλλά στον Παναθηναϊκό ήταν ένα φάντασμα που ακόμα και σήμερα συζητιέται σε μορφή ανεκδότου για το πόσο ανύπαρκτος ήταν.

Ο Νταμιέν Πλεσί ήρθε μετά βαΐων και κλάδων από τη Λίβερπουλ. Ήταν πανύψηλος, ένα όρθιο χιλιόμετρο…κι αυτό. Τίποτα άλλο. Ο Μπούι είχε το σχετικά εύκολο έργο (σε σχέση με άλλους που ήρθαν για αντιΜπασινάδες) να είναι ο αντί – Αμπέντ. Δεν τα κατάφερε ποτέ. Οι επόμενοι τρεις είναι παίκτες με τεράστιο όνομα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, που ήρθαν με σκοπό να γιγαντωθεί το όνομα του Παναθηναϊκού. Τελικώς, γιγαντώθηκε η καλτίλα γύρω από το δικό τους όνομα.

Δεκάρια κι εξτρέμ: Ντουμίτρου Μίτου – Σίντνεϊ Γκοβού – Χοακίν Εσπάρθα – Γιοχέι Καζιγιάμα

Επιλογές από όλα τα πανέρια και για όλα τα γούστα: Ρουμάνος μεσοεπιθετικός που ήρθε ως αντι – Καραγκούνης και θα τον θυμόμαστε για ένα δοκάρι με την Άρσεναλ, ο Γάλλος σούπερ σταρ που τον μνημονεύουν όλα τα μπαράκια στην Αθήνα, ο Ισπανός εξτρέμ που μας χάρισε άπειρες στιγμές παγερής αδιαφορίας κι ο Ιάπωνας διεθνής που ήταν ενδεχομένως καλύτερος κι από τον Νακάτα.

Επιθετικοί: Σάντορ Τόργκελε – Ροντρίγκο Σόουζα – Λαουτάρο Ρινάλντι – Ντεμπά Νιρέν – Γιούρι Μαμούτε

Σκέφτηκα να προσθέσω και Τοτσέ, Μπαρμπαρούση και Φορναρόλι στη λίστα όμως το τοπ 5 έχει μέσα τον Ούγγρο εκτελεστή, τον Βραζιλιάνο φονιά των διχτυών, τον Αργεντίνο Κίλερ, τον Γκαμπονέζο με την τέλεια καριέρα στον Άρη και την υπερπουλενάρα, το wonderkid από τη Βραζιλία.