Δεν φταίνε πάντα οι προπονητές στην Τσέλσι

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα ήμουν υποστηρικτής των μπλε του Λονδίνου. Προ Αμπράμοβιτς εποχή όταν η είσοδος στην 4αδα ήταν ο μεγάλος στόχος και τότε που η ομάδα είχε στις τάξεις της παίκτες όπως ο Τζόλα, ο Βιάλι και ο Χάσελμπαινκ (συν πολλούς άλλους).
Φυσικά με τον Ρώσο η ομάδα μας γιγαντώθηκε και ζήσαμε πολλές επιτυχίες με τον ίδιο στο τιμόνι. Σπατάλησε τρελά λεφτά ανά τα χρόνια κατακτώντας πρωταθλήματα, κύπελλα και φυσικά τον μεγάλο του πόθο, το Τσάμπιονς Λιγκ. Η Τσέλσι εδώ και χρόνια συγκαταλέγεται στις μεγάλες δυνάμεις του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και μια μεγάλη ομάδα του Αγγλικού πρωταθλήματος χάρη στον Ρόμαν Αμπράμοβιτς. Φυσικά στόχος της ομάδας και του δυναμικού που την στελεχώνει είναι η ομάδα να μάθει να ζει χωρίς τα εκατομμύρια του Ρόμαν και αυτό το έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό.
Το πρόβλημα όμως είναι οι πολύ κακές επιλογές που έχουν γίνει στο ποδοσφαιρικό τμήμα με απολύσεις προπονητών, πωλήσεις παικτών με λίγα χρήματα οι οποίοι οργιάζουν με φανέλες ανταγωνιστών (Σαλάχ, Ντε Μπρόινε κτλ). Φυσικά και οι ΠΟΛΛΟΙ δανεικοί. Δεν θα αναφερθώ στην απαγόρευση των μεταγραφών που θα έχει η ομάδα γιατί οκ κάτι τέτοιο εφαρμόστηκε και αλλού, λαμογιές κάνουν όλες οι ομάδες λίγο ή πολύ.
Ο λόγος που αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο είναι η ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ενέργεια του Κέπα στην παράταση του τελικού του Carabao Cup (League Cup). Όπως θα έχετε δει όλοι ο Ισπανός αρνήθηκε να βγει αλλαγή βγάζοντας εκτός εαυτού (δίκαια) τον Μαουρίτσιο Σάρι. Πολλοί είπαν ότι ήταν ασέβεια του προπονητή να τον αλλάξει και πολλά άλλα για να υποστηρίξουν τον Κέπα. Ο καθένας έχει την άποψη του, εγώ προσωπικά θεωρώ νορμάλ την αλλαγή μιας και ο Καμπαγέρο είναι πολύ καλύτερος από τον Ισπανό στα πέναλτι και ήταν κίνηση τακτικής που ίσως έδινε στην Τσέλσι και το Κύπελλο.
Ότι όμως και να πιστεύει ο καθένας δεν γίνεται ένας παίκτης να μην συμμορφώνεται στην εντολή του προπονητή του όποιος και να είναι αυτός, επιτυχημένος ή αποτυχημένος. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ επίσης ήταν το γεγονός ότι δεν πήγε ΚΑΝΕΝΑΣ παίκτης να πει στον Κέπα να βγει. Πήγε λίγο ο Νταβίντ Λουίζ αλλά εντάξει δεν τρελάθηκε κιόλας. Είμαι μεγάλος φαν του κάπτεν Αθπιλικουέτα αλλά είναι φάουλ 100% που αδιαφόρησε σε ένα τόσο ντροπιαστικό συμβάν για το στάτους του συλλόγου και τον ίδιο του τον προπονητή. Το μόνο θετικό από όλο αυτό ήταν η στάση της ομάδας να τιμωρήσει με πρόστιμο τον Κέπα και να δωρίσει τα χρήματα αυτά στο Chelsea Foundation για στήριξη σε ευπαθείς ομάδες.
Στα της ομάδας τα γενικά τώρα, ο Σάρι είναι ένας προπονητής που αρέσκεται στο επιθετικό ποδόσφαιρο και κάτι τέτοιο προσπαθεί να επιβάλλει και στην Τσέλσι. Δεν αλλάζει η νοοτροπία μιας ομάδας από την μια μέρα στην άλλη. Ούτε με ένα ρόστερ που μπάζει μπροστά σε Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Σίτι. Επίσης δεν γίνεται κάθε φορά να γίνεται το χατίρι των παικτών και να φεύγει ο εκάστοτε κόουτς. Το γεγονός ότι χάθηκε το πρωτάθλημα προ πολλού και η ομάδα έχει μόνο στόχο του Γιουρόπα Λιγκ δεν είναι ευθύνη μόνο του Σάρι, αλλά και των παικτών και της διοίκησης με τις μεταγραφικές επιλογές να βαραίνουν τον Εμενάλο (πλέον στην Μονακό) και τα κέντρα αποφάσεων της ομάδας.
Ευκαιρία είναι τώρα που η Τσέλσι δεν θα μπορέσει να κινηθεί στο μεταγραφικό παζάρι να δώσει επιτέλους ευκαιρία και σε δικά της παιδιά να παίξουν και να διακριθούν μην έχοντας το μυαλό τους να φύγουν και να τραβάμε πάλι τα μαλλιά μας όπως σε πολλές άλλες περιπτώσεις.