Μία Τσέλσι γεμάτη παλτά

Σαν σήμερα ιδρύεται η Τσέλσι, το 1905. Σαφέστατα, δεν είμαι εδώ για να σου γράψω ένα άρθρο για τις κατακτήσεις ή τους θρύλους της. Είμαστε στο καλτ24 και θα σου φτιάξω μια ενδεκάδα μούρλια, γεμάτη παλτά. Πάμε να ξεκινήσουμε την εξερεύνηση στα άδυτα των αποδυτηρίων των Λονδρέζων!
Τερματοφύλακας: Ενρίκε Χιλάριο
8 χρόνια, 20 συμμετοχές. Έκανε τα (απειροελάχιστα) ρεπά του Τσεχ. Σαν να λέμε, δημόσιος υπάλληλος αλλά με εκατομμύρια. Πάντως αν ακόμα δεν τον θυμάστε, μπορείτε να ρωτήσετε τον πάγκο της Τσέλσι. Εκείνος τον θυμάται σίγουρα.
Κεντρικοί αμυντικοί: Ρόμπερτ Χουτ – Καλίντ Μπουλαρούζ
Ο Χουτ μέχρι και πρωτάθλημα πήρε με τη Λέστερ μεταγενέστερα, τον θυμάμαι με Μουρίνιο προπονητή να ανεβαίνει ως σέντερ φορ στα τελευταία λεπτά. Ήταν τίμιος, πανύψηλος, αργός κι άχαρος. Ο Μπουλαρούζ παίρνει δικαιωματικά τη θέση μόνο και μόνο που τόλμησε να φορέσει το 9. Ιεροσυλία.
Δεξί μπακ: Μποζίνγκουα
Εντάξει, ο Μποζίνγκουα δεν ήταν κανένας κακός παίκτης αλλά προσωπικά δεν τον πήγαινα ποτέ, ήταν λιγόψυχος, μικροκαμωμένος και απλούστατα μέτριος. Κάτσε εκεί Πορτογάλε Στέργο Μαρίνο και μη λες πολλά.
Αριστερό μπακ: Ράιαν Μπέρτραντ
Ο Μπέρτραντ δεν ήταν για Τσέλσι και για αυτό από μικρός έφυγε για άλλες πολιτείες. Δεν είναι άσχημος για Σαουθάμπτον, αλλά ως εκεί.
Μέσοι: Τιάγκο – Νούνο Μοράις – Γκρεγκ Ρόκαστλ
Τον Τιάγκο λογικά θα τον θυμάστε, πάντοτε απαρατήρητος περνούσε. Βέβαια ο Σιμεόνε όσο τον είχε υπό τη δούλεψή του, κατάφερε να τον κάνει ένα αρκετά χρήσιμο γρανάζι στη μηχανή της Ατλέτικο. Δίπλα του, για να μιλάνε και την ίδια γλώσσα, ο Νούνο Μοράις, o οποίος δεν έκανε ποτέ καριέρα στην Αγγλία, αλλά έκανε τεράστια στον ΑΠΟΕΛ. Δίπλα τους ο Γκρεγκ Ρόκαστλ. ΝΑΙ, ο τύπος που έπαιξε στον Θρασύβουλο. Τι απίστευτη καριέρα…
Εξτρέμ: Μίροσλαβ Στοχ – Μοχάμεντ Σαλάχ
Βρίστε με όσο θέλετε αλλά πείτε μου πόση επιρροή είχαν αυτοί οι δύο στο παιχνίδι της Τσέλσι και μετά ελάτε να μιλήσουμε. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ δεν είναι παλτά, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως δεν προσέφεραν τίποτα απολύτως.
Σέντερ φορ: Κάρλτον Κόουλ – Φάμπιο Μπορίνι – Ραδαμέλ Φαλκάο – Αλεσάντρε Πάτο
Εδώ σας καλώ να διαλέξετε. Θα πάτε διαχρονικά με έναν Άγγλο επιθετικό παλιάς κοπής, ο οποίος στο PES ήταν φωτιά και λάβρα; Θα πάτε με τον Φάμπιο που ανάθεμα κι αν έχει κάνει μισή καλή χρονιά στην καριέρα του; Θα επιλέξετε Φαλκάο που ήταν κι άτυχος στην Τσέλσι και δεν βρήκε ποτέ ρυθμό ή θα το πάτε νοσταλγικά διαλέγοντας ένα μεγάλο, χαμένο ταλέντο;