Ερίκ Ραμπεσαντρατανά: πολλά κιλά μπάλα

Το να μην έχουμε άρθρο στο Cult24 για τον τεράστιο Έρικ Ραμπεσαντρατανά είναι σαν να τρώμε πιτόγυρο χωρίς τζατζίκι, αμαρτία δηλαδή. Έτσι λοιπόν, πάμε να ακολουθήσουμε την πορεία του τιτάνα Έρικ, την περιπέτειά του στην χώρα μας και τους λόγους για τους οποίους είναι μια τεράστια καλτ φιγούρα.

Ξεκινάει την καριέρα του από την γαλλική Νανσί και από πολύ μικρή ηλικία βρίσκεται στην πρώτη ομάδα με την οποία θα πραγματοποιήσει πάνω από 200 συμμετοχές είτε ως αμυντικός χαφ είτε ως στόπερ. Στην παραπάνω φωτογραφία, χωρίς το αναγνωριστικό μούσι του που θα αποκτήσει στα χρόνια της Παρί, αλλά με την χαρακτηριστική του κόμμωση ήδη να ξεχωρίζει. Περιττό να σχολιάσουμε την φανέλα της Νανσί, η καλτίλα βαράει κόκκινο.

Το 1997 έρχεται το μεγάλο βήμα για την ομάδα της πρωτεύουσας, την Παρί-Σεν-Ζερμέν, όταν η φανέλα της είχε κάποιο βάρος (κι όχι μόνο ελέω Έρικ) και όχι σαν τον σημερινό περίγελο. Παίρνει σύντομα φανέλα βασικού στο κέντρο της άμυνας (σε μερικά ματς είχε αγωνιστεί και ως λίμπερο) και παίρνει με την αξία του το περιβραχιόνο της γαλλικής ομάδας. Οι εμφανίσεις του μάλιστα ήταν τόσο καλές που υπήρχαν αρκετοί που υποστήριζαν πως έπρεπε να αγωνιστεί και στους τρικολόρ. Όταν όμως φεύγει ο Φελίπ Μπεργκερού, ο προπονητής που τον είχε εμπιστευτεί, και στη θέση του έρχεται ο Λουίς Φερνάντες, ο Έρικ χάνει σιγά σιγά την θέση του στο βασικό σχήμα και δεν θα την ξαναβρεί. Ωστόσο, παραμένει ένας θρύλος του γαλλικού κλαμπ και για τους φίλους του Pro, να ξέρετε ότι μπορείτε να τον επιλέξετε στην PSG Classic. Ή είσαι αστέρι ή δεν είσαι.

Έχουμε φτάσει στο 2001 και ο Έρικ αποφασίζει να φύγει εκτός Γαλλίας. Κι εδώ μπαίνει στην ιστορία η ΑΕΚ. Ο Μάκαρος ο Ψωμιάδης θέλει να φέρει ένα μεγάλο όνομα στην άμυνα για την ομάδα του Φερνάντο Σάντος και στον Ραμπεσαντρατανά βρίσκει όντως ένα μεγάλο όνομα (και πράμα). Πληρώνει 1,8 εκατομμύρια ευρώ στην Παρί και τον φέρνει στην Αθήνα, όπου τον παραλαμβάνει και από το αεροδρόμιο με τους φίλους της ΑΕΚ να τον υποδέχονται με τρελή ανυπομονησία.

Οι φίλοι της ΑΕΚ έχουν ήδη βγάλει σύνθημα για τον Έρικ ”Το όνομά σου είναι τρέλα δεν χωράει στην φανέλα” αλλά με αυτή την φανέλα δεν έμελλε να τον δουν πολλές φορές.  Όταν είχε φτάσει στην Ελλάδα, όλοι παρατήρησαν τα περιττά κιλάκια του αλλά είχε δικαιολογηθεί λέγοντας πως ήταν έξι μήνες χωρίς αγωνιστικό ρυθμό. Ωστόσο, κάτι οι τραυματισμοί, κάτι τα σουβλάκια στο Μοναστηράκι (φήμες ότι υπάρχει εικόνισμα του Έρικ σε πολλές σουβλακερί κατά μήκος του νομού Αττικής κρίνονται ανακριβείς) ο Έρικ δε θα καταφέρει ποτέ να δείξει τις ικανότητες που είχε δείξει στο γαλλικό πρωτάθλημα και θα μείνει για πάντα στις μνήμες μας ως ο υπέροχος γίγαντας με την υπερόχη ”κοιλίτσα σαν καραμελίτσα”. 5 συνολικά εμφανίσεις, τρεις στην Ευρώπη και δύο στο Κύπελλο ενώ δεν αγωνίστηκε ποτέ στο ελληνικό πρωτάθλημα!

Οι περιπέτειες του Έρικ όμως στην Ελλάδα δεν είχαν αρχίσει. Όταν ο Ψωμιάδης συνειδητοποίησε ότι ο Ραμπεσαντρατανά δεν πρόκειται να παίξει όπως περίμενε, άρχισε να χάνει την (παροιμιώδη) ηρεμία του. Τον ρωτάει πότε θα μπορεί να ξαναπαίξει για να τροποποίησει αντίστοιχα το συμβόλαιό του. Τον Ιανουάριο του 2002 ο Ψωμιάδης του απαγορεύει ακόμα και να προπονείται αλλά τον αναγκάζει να πηγαίνει στο προπονητικό κέντρο, να υπογράφει ότι είναι παρών, να βλέπει τους άλλους να προπονούνται κι έπειτα να φεύγει. Προφανώς και σταμάτησε να τον πληρώνει αλλά εκεί που ο Μάκαρος το τερμάτισε είναι όταν έβαλε άτομα να αλλάξουν κλειδαριά στο σπίτι του και έπρεπε να φωνάξει κλειδαρά, ενώ λίγες μέρες αργότερα του ζήτησε να του αφήσει τα κλειδιά και να φύγει από την Ελλάδα. Πέφτουμε από τα σύννεφα που ο Μάκης Ψωμιάδης έκανε τέτοιες πράξεις, δεν του το είχαμε.

Αφού τελειώνει τόσο άδοξα η ιστορία του στην Ελλάδα, ο Έρικ γυρνάει στην πατρίδα του για τα χρώματα της Σατορού ενώ θα κλείσει την καριέρα του στην Βελγική Μονς, την οποία βοήθησε να ανέβει στην Α’ κατηγορία. Παρόλα αυτά, συνέχισε να είναι δραστήριος, αφού πήρε πτυχίο προπονητικής, ίδρυσε ακαδημία ποδοσφαίρου στο Μαϊάμι ενώ είναι και ραδιοφωνικός παραγωγός. Ό,τι κι αν κάνεις όμως Έρικ, αυτή σου η κοιλίτσα θα μείνει πάντα στις καρδιές μας και θα έχεις μια θέση στο πάνθεον της καλτίλας!