Αριέλ Ορτέγκα: το ”γαϊδουράκι” που δεν έγινε ποτέ Μαραντόνα

Στα 90’s η Αργεντινή είχε την τύχη να έχει στη διάθεσή της ίσως 3 από τους κορυφαίους επιθετικούς εκείνης της φουρνιάς. Μπατιστούτα, Κρέσπο και Ορτέγκα. Ο καθένας άφησε το στίγμα του τόσο σε συλλογικό επίπεδο όσο και με την Εθνική Αργεντινής. Στο σημερινό άρθρο θα μιλήσουμε για τον βίο και την πολιτεία του Αριέλ Αρνάλντο Ορτέγκα ή αλλιώς ”το γαϊδουράκι”.

Γεννημένος στις 4 Μαρτίου 1974, ο Αριέλ Ορτέγκα θα κάνει τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στην ομάδα που λατρεύτηκε όσο ελάχιστοι, στην Ρίβερ Πλέιτ. Ξεκινώντας το 1991, θα μείνει στην ομάδα του Μπουένος Άιρες ως το 1996 (η πρώτη του θητεία) και θα χτίσει τον θρύλο του. 5 σεζόν όπου θα μετρήσει 134 συμμετοχές και θα βάλει 30 γκολ, εκ των οποίων τα περισσότερα καθοριστικά για να εγκαθιδρύσουν την Ρίβερ Πλέιτ ως μια από τις πιο πετυχημένες ομάδες της δεκαετίας. Θα κατακτήσει 4 πρωταθλήματα Αpertura (1991, 1993, 1994, 1996) και οι δημοσιογράφοι της Αργεντινής δε θα αργήσουν να τον βαφτίσουν ”νέο Μαραντόνα”. Ίσως όχι και τόσο άδικα. Είχε την ίδια κοψιά με τον Ντιέγκο, εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και μια τρελή αλητεία όπου ήταν πάντα ικανός για την πιο απρόβλεπτη κίνηση κατά τη διάρκεια του ματς που θα μπορούσε να αλλάξει τη ροή του παιχνιδιού.

Κάπως έτσι, η μεταγραφή στην Ευρώπη θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη. Ξεκινάει την καριέρα του στα Ευρωπαϊκά γήπεδα από την Βαλένθια, όπου σε μιάμιση σεζόν θα αγωνιστεί σε 29 ματς και θα πετύχει 9 γκολ. Πείθεται όμως να πάρει μεταγραφή για την Σαμπντόρια με το ποσό των 9 εκατομμυρίων ευρώ περίπου, ένα υπέρογκο ποσό για το 1998. Η Σαμπντόρια θα υποβιβαστεί εκείνη τη σεζόν και ο Ορτέγκα δε θα την ακολουθήσει στη Serie B, παίρνοντας μεταγραφή για την Πάρμα, όπου πηγαίνει για αντικαταστάτης του Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν, που μόλις είχε πάρει μεταγραφή στη Λάτσιο. Και στην Πάρμα όμως δεν κάθεται πολύ, αφού η ομάδα χρωστούσε ακόμα λεφτά για την μεταγραφή του Κρέσπο στην Ρίβερ Πλέιτ κι έτσι ο Αριέλ επιστρέφει και πάλι στην ομάδα της καρδιάς του.

Στην Ρίβερ Πλέιτ θα έχει την ευλογία να βρεθεί μαζί με τους Σαβιόλα, Αϊμάρ και Χουάν Πάμπλο Άνχελ και να δημιουργηθεί η περίφημη ομάδα των “Cuatro Fantasticos”. 2 γεμάτες σεζόν, 23 γκολ και το πρωτάθλημα Clausura 2002 θα ξαναβάλουν τον Αριέλ Ορτέγκα στο διεθνές προσκήνιο και η Φενέρμπαχτσε θα του ξαναδώσει την ευκαιρία να αγωνιστεί στην Ευρώπη. Στην Τουρκία, όμως, δεν ταίριαξε ποτέ κι έπειτα από μία κλήση του στην Εθνική Αργεντινής, δε ψήθηκε να επιστρέψει στην Τουρκία, η Φενέρμπαχτσε κινήθηκε νομικά κι έτσι ο Αριέλ Ορτέγκα έμεινε χωρίς επίσημο αγώνα για 13 ολόκληρους μήνες, πληρώνοντας μάλιστα κι ένα υπέρογκο ποσό!

Θα επιστρέψει για 3η και τελευταία στην Αργεντινή, αυτή τη φορά για λογαριασμό της Νιούελς Όλντ Μπόις. Όταν όμως η Ρίβερ θα τον καλέσει το 2006, ο Αριέλ, σαν πιστός στρατιώτης, θα δεχτεί το κάλεσμα για να επιστρέψει στην ομάδα της καρδιάς του. Εκεί ξεκινάνε όμως και τα εξωγηπεδικά ζητήματα. Ανέκαθεν ο Ορτέγκα ήταν ένας ιδιόρυθμος χαρακτήρας, ευέξαπτος που έκανε του κεφαλιού του. Όταν όμως ήρθε και το πρόβλημα του αλκοολισμού, η καριέρα του πήρε ουσιαστικά την κάτω βόλτα. Στην 3η του παρουσία στην Ρίβερ, υπήρχαν φορές που δεν πήγαινε καν στις προπονήσεις, ενώ και οι δημοσιογράφοι τον είχαν απαθανατίσει σε στιγμές μέθης. Η Ρίβερ τον έδωσε δανεικό σε χαμηλότερης κατηγορίας ομάδες, όμως τα πράγματα είχαν πάρει το δρόμο τους. Ο Αριέλ Ορτέγκα έκλεισε την καριέρα του σε ηλικία 38 ετών όταν διοργανώθηκε προς τιμήν του φιλικό στο Μονουμεντάλ, όπου πάνω από 60000 οπαδοί φωνάζαν ρυθμικά το όνομά του (βίντεο πιο κάτω).

Ειδική μνεία, ωστόσο, πρέπει να κάνουμε και για τις εμφανίσεις του με τα χρώματα της Εθνικής Αργεντινής. 87 συμμετοχές και 16 γκολ με τα χρώματα της Αλμπισελέστε, με την οποία συμμετείχε στα Μουντιάλ του 1994, 1998 και 2002. Ειδικά στο Μουντιάλ της Γαλλίας το 1998, ο Ορτέγκα είχε το νούμερο 10 στις πλάτες του και οι φίλοι της Αργεντινής περίμεναν να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του. Ενώ είχε ξεκινήσει αρκετά εντυπωσιακά, όταν βρέθηκε στη φάση των νοκ άουτ απέναντι στην Ολλανδία, κατάφερε να πάρει 2 κίτρινες κάρτες στην ίδια φάση με αποτέλεσμα να αποβληθεί και η Αργεντινή να ηττηθεί από την Ολλανδία. Τελευταία φορά κλήθηκε το 2010 για την ομάδα της Αργεντινής.

Και ιδού μερικές μόνο από τις στιγμές μαγείας που χάριζε απλόχερα στα γήπεδα:

Kαι το αποχαιρετιστήριο βίντεο όπου ”Ευχαριστεί τον Θεό που τον έκανε οπαδό της Ρίβερ”: