Μετά από τέσσερα χρόνια τραυματισμών και ταλαιπωρίας, χειρουργείων και ψυχολογικής κατάπτωσης, ο Σαντιάγκο Καθόρλα (ή Κατσόρλα, αν είσαι μερακλής) κλήθηκε ξανά από τον ομοσπονδιακό τεχνικό της Εθνικής Ισπανίας. Πέρσι και πρόπερσι έπαιξε ελάχιστα ή καθόλου, φέτος γύρισε στη Βιγιαρεάλ για να κλείσει όμορφα και τιμητικά (νόμιζαν…) την πολύ πετυχημένη καριέρα του.
Κι όμως, τη βοήθησε να πάει ως τα προημιτελικά του Γιουρόπα Λιγκ αλλά κυρίως, δεν πήγε για να κλείσει τιμητικά την ιστορία του μπροστά σε ένα κοινό που τον αγαπά, αλλά απέδειξε σε όλους πως ο ποδοσφαιριστής Σάντι είναι εδώ!
Το 2017 οι γιατροί του είπαν πως θα ήταν τυχερός αν μπορεί να παίζει μαζί με το γιο του στην αυλή του σπιτιού τους: o τύπος παστέλωσε 7 γκολ σε 45 συμμετοχές φέτος! Το θέμα πριν δυο χρόνια δεν ήταν εάν θα ξαναπαίξει μπάλα, αλλά εάν θα είχε το πόδι του λειτουργικό για να περπατά. Σήμερα, καλείται στην Εθνική Ισπανίας των μεγάλων αστέρων ξανά, για να δείξει στα κακομαθημένα παιδάκια του σήμερα πως δεν είναι ανάγκη να έχεις ωραίο μαλλί κι εκατομμύρια followers για να παίξεις όμορφο ποδόσφαιρο: μεράκι, μυαλό και μεγάλη καρδιά χρειάζεται.
Δεν ξέρω πώς ακριβώς νιώθουν στην Άρσεναλ σήμερα. Ήταν μια λογική επιλογή για τον Έμερι να μην ανανεώσει το συμβόλαιο του Καθόρλα, κι ήταν και μια λογική επιλογή για τον Καθόρλα να μη μείνει σε μια ομάδα που λογικά δεν θα έπαιζε. Η Βιγιαρεάλ ήταν το λιμάνι του, ο χώρος που μπορεί να αφεθεί ελεύθερος να νιώσει και να δημιουργήσει όσο πιο επαναστατικά γίνεται.
4 χρόνια μετά την τελευταία του κλήση στην Εθνική είναι και πάλι εδώ χάρη στην καλή του φόρμα – και μάλλον όχι μόνο. Η ιστορία του αποτελεί παράδειγμα, από τα λίγα όμορφα των ημερών μας. Είτε παίξει είτε όχι, και μόνο που θα βάλει τις φόρμες της Εθνικής του ξανά, θα νιώσει υπέροχα.
Και μόνο που μπήκε ξανά μέσα στα γήπεδα και στις ζωές μας, αρκεί για να τον θυμόμαστε ως έναν ήρωα. Εντός κι εκτός αγωνιστικών γραμμών.
Ισως σας αρεσει
