Ο ΠΑΟΚ λοιπόν έμεινε εκτός συνέχειας του Τσάμπιονς Λιγκ, αποκλειόμενος για Τρίτη φορά τα τελευταία δέκα χρόνια από τον Άγιαξ. Όλοι είδαμε τι συνέβη στο παιχνίδι της Ολλανδίας και ειλικρινά καμία διάθεση δεν έχω να εμπλακώ για άλλη μια φορά σε συζητήσεις σχετικά με το αν τα 3 πέναλτι που έδωσε ο Άγγλος διαιτητής ήταν όντως παραβάσεις, αν ο ΠΑΟΚ όντως δικαιούται να έχει παράπονα από τη διαιτησία κτλ.
Αυτό στο οποίο θέλω να επικεντρωθώ, είναι η εκπληκτική εμφάνιση αυτής της τρομερής τυπάρας που λέγεται Ντιέγκο Μπίσεσβαρ. Για ακόμη μία φορά, από τότε που ήρθε στην Ελλάδα, ο Μπίσεσβαρ μας έδειξε τις φοβερές του δυνατότητες, πετυχαίνοντας και τα δύο γκολ της ομάδας του, το πρώτο με εκπληκτικό εξωτερικό (το οποίο οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στην Ελλάδα θα έστελναν τη μπάλα στο Βέλγιο, αν το επιχειρούσαν) και το δεύτερο με σέντρα-σουτ που μπέρδεψε τον αντίπαλο τερματοφύλακα.
Γενικότερα ο τρελό-Ντιέγκο μας έχει δείξει ουκ ολίγες φορές το πλούσιο ταλέντο του αυτά τα 3 χρόνια (μπαίνει στον 4ο) που αγωνίζεται στην Ελλάδα. Πρόκειται ξεκάθαρα για έναν παίκτη προικισμένο τεχνικά όσο λίγοι, ο οποίος αναμφισβήτητα θα έπαιζε σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από τον ΠΑΟΚ, αν ήταν λίγο καλύτερος αθλητής.
Αν βέβαια ήταν καλύτερος αθλητής, δε θα ήταν ο Ντιέγκο, αυτή η μοναδική τυπάρα που φαίνεται πως είναι από τους ελάχιστους παίκτες στη σύγχρονη εποχή που, ενώ είναι επαγγελματίες, δείχνουν πως ακόμη αγωνίζονται για τη χαρά του παιχνιδιού. Ακόμη κι όταν το παιχνίδι ζεματάει, όταν κάθε απόφαση μετρά ξεχωριστά, ο Μπίσεσβαρ συνεχίζει και παίζει σε χαλαρούς ρυθμούς, σχεδόν σαν να παίζει με τα παιδιά του στην αυλή του σπιτιού του.
Νομίζω ότι χρειαζόμαστε κι άλλους Ντιέγκο Μπίσεσβαρ στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όποια ομάδα κι αν υποστηρίζει ο καθένας από εμάς, έχουμε ανάγκη από παίκτες που παίζουν και για το θέαμα, έχουμε ανάγκη από παίκτες που οι φίλαθλοι θα νιώσουν την ανάγκη να πληρώσουν εισιτήριο για να τους δουν να αγωνίζονται.
Ισως σας αρεσει
