Ρομπέρτο Αμπονταντσιέρι: ο τερματοφύλακας-θρύλος της Μπόκα Τζούνιορς

Στις 19 Αυγούστου 1972 γεννιέται στη Σάντα Φε της Αργεντινής ο Roberto Carlos “Pato” Abbondanzieri που θα αποτελέσει έναν από τους καλύτερους τερματοφύλακες της γενιάς του στην Αργεντινή, με περισσότερες από 370 συμμετοχές σε συλλογικό επίπεδο, κυρίως με την Μπόκα Τζούνιορς, και 46 με την εθνική Αργεντινής. Πάμε όμως να πιάσουμε την ιστορία από την αρχή.

Ξεκινάει τα ποδοσφαιρικά του βήματα στην τοπική Ροζάριο Σεντράλ, όπου θα πρέπει να περιμένει μέχρι την ηλικία των 22 ετών για να κάνει την πρώτη του εμφάνιση στο κορυφαίο επίπεδο της χώρας του. Γρήγορα κερδίζει φανέλα βασικού και θα πραγματοποιήσει συνολικά 57 συμμετοχές με την Ροζάριο κατά το διάστημα 1994-1996 και πριν πάρει μεταγραφή για την Μπόκα Τζούνιορς, όπου αρχικά προοριζόταν για αναπληρωματικός του Κολομβιανού τερματοφύλακα Όσκαρ Κόρδοβα.

Και όντως έτσι ήταν, μέχρι την στιγμή που τραυματίστηκε ο Κολομβιανός τερματοφύλακας. Ο Αμπονταντσιέρι πήρε την ευκαιρία που του δόθηκε και αγωνίστηκε για αρκετά παιχνίδια βασικός, έως ότου, σε ένα ντέρμπι εναντίον της Ρίβερ Πλέιτ, τραυματίστηκε σοβαρά και έμεινε εκτός αγωνιστικών γηπέδων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στην ουσία, ήταν στην σκιά του Όσκαρ Κόρδοβα, μέχρι τη μεταγραφή του τελευταίου στην ιταλική Περούτζια. Και τότε ήρθε η ώρα να λάμψει το αστέρι του.

Από το καλοκαίρι (για εμάς, εκεί κάτω είναι χειμώνας) του 2002 ως το καλοκαίρι του 2006 που θα πάρει μεταγραφή στην Χετάφε, ο Αμπονταντσιέρι θα είναι ο τερματοφύλακας-ηγέτης όχι μόνο της Μπόκα Τζούνιορς αλλά και της εθνικής Αργεντινής. Είναι η χρυσή περίοδος της Μπόκα Τζούνιορς, όπου συνολικά θα κατακτήσει 14 τίτλους. 3 Κόπα Λιμπερταδόρες, 4 Απερτούρα, 2 Κλαουσούρα, 2 Διηπειρωτικά (το ένα μάλιστα εναντίον της Μίλαν όπου θα πιάσει τα πέναλτι των Πίρλο και Κοστακούρτα), 2 Κόπα Σουνταμερικάνα και ένα Ρεκόπα Σουνταμερικάνα. Η Μπόκα Τζούνιορς δεν έχει αντίπαλο στην Λατινική Αμερική και ο Αμπονταντσιέρι έχει μεγάλο μερίδιο σε αυτό καθώς το 2003 ψηφίζεται ως ο καλύτερος τερματοφύλακας της Λατινικής Αμερικής.

Είναι ο βασικός τερματοφύλακας της εθνικής Αργεντινής από το 2004 ως το 2007, και πολλοί αναρωτιούνται τι θα είχε γίνει αν δεν τραυματιζόταν στον γύρο των 16 εναντίον της Γερμανίας στο Μουντιάλ του 2006. Για την ιστορία, ο Λέο Φράνκο τον αντικατέστησε και αφού ο αγώνας οδηγήθηκε στα πέναλτι, ο Φράνκο δε μπόρεσε να σώσει ούτε ένα πέναλτι.

Το 2006, επίσης, κάνει και το μεγάλο βήμα για την Ευρώπη, με προορισμό την ισπανική Χετάφε. Μια ονειρική χρονιά, δείγμα των υψηλών πτήσεών του, θα του φέρει το βραβείο Ρικάρντο Ζαμόρα, του καλύτερου γκολκίπερ της Λα Λίγκα δηλαδή, για τη σεζόν 2006-2007. Με την παρουσία του, βοηθάει ιδιαίτερα την ομάδα της Χετάφε να φτάσει μέχρι τα προημιτελικά του κυπέλλου Ουέφα, όπου όμως ένα σοβαρό του λάθος θα στοιχίσει στην Χετάφε την πρόκριση από τα ημιτελικά όπου πέρασε τελικά η Μπάγερν Μονάχου.

Το 2009 επέστρεψε στην αγαπημένη του Μπόκα Τζούνιορς για να μείνει μία σεζόν μόλις, καθώς το 2010 πήρε μεταγραφή στη βραζιλιάνικη Ιντερνασιονάλ όπου κι έκλεισε την τεράστια ποδοσφαιρική του καριέρα, ενώ έκτοτε, ακολουθεί τον προπονητή και πρώην συμπαίχτη του, Μάρτιν Παλέρμο, ως βοηθός προπονητή σε διάφορες ομάδες ανά την Λατινική Αμερική.