Ο Θανάσης δείχνει το δρόμο στα νεαρά παιδιά

Σας πονάει ο Θανάσης και το ξέρουμε όλοι μας. Δεν σας άρεσε ποτέ, ο αδερφός του Γιάννη, το «βύσμα» που παίρνει συμβόλαια χάρη στον αδερφό του κι άλλα τέτοια ηλίθια. Ο Θανάσης θα είναι εδώ για να δείχνει σε κάθε νεαρό παιδί τι να κάνει, τι νοοτροπία να έχει και με πόσο πάθος οφείλει κάποιος να αντικρύζει τον αθλητισμό, εάν αποφασίσει να ασχοληθεί με αυτόν.

Περισσότερο από όλα αυτά, ο Θανάσης δείχνει το δρόμο δείχνοντας τι σημαίνει να διαβάζεις, να μορφώνεσαι ταυτόχρονα με την ενασχόληση με τη σωματική και την αθλητική σου υπόσταση.

«Αν δεν αγαπάς τον συνάνθρωπό σου, δεν είσαι άνθρωπος. Άσχετα με το χρώμα του δέρματος ή την εθνικότητα. Κοίταξέ με λίγο. Μόνο η αγάπη σε κάνει άνθρωπο. Και η σκέψη. Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι ο άνθρωπος είναι πολιτικό ζώον. Αν βγάλεις από μέσα του την πολιτική, είναι σκέτο ζώον! Νοιάζομαι για το κοινό συμφέρον. Απαγορεύεται να είναι κάποιος απολιτίκ. Δεν θα φτάσουμε έτσι ψηλά ως κοινωνία. Πρέπει όλοι να συνεισφέρουμε στο κοινό καλό, ιδίως όσοι έχουμε φωνή.

Γιατί να μην έχει δικαίωμα ένα κοριτσάκι που έχει ταλέντο στη ζωγραφική; Ή που δεν έχει καμία ιδιαίτερη δεξιότητα; Πώς είναι δυνατόν να μην θεωρείται Έλληνας κάποιος που γεννήθηκε εδώ, πήγε σχολείο και πανεπιστήμιο εδώ, πήρε την ελληνική παιδεία; Βγαίνω εκτός εαυτού τώρα. Όπου πηγαίνω λέω ότι είμαι Έλληνας, με καταγωγή από τη Νιγηρία. Εγώ ξέρω ποιος είμαι. Έλληνας είμαι. Οι περισσότεροι περιμένουν την υπηκοότητα και την ιθαγένεια, παλεύουν για το αυτονόητο δικαίωμά τους. Μάχονται. Τόσος κόσμος περιμένει».

Διάβασε αυτές τις δύο παραγράφους και σκέψου μετά πόσοι θα μπορούσαν να πουν τέτοια λόγια, γεμάτα αλληλεγγύη, ανθρωπιά και αγάπη, ταυτόχρονα με πολιτική σκέψη και ενεργό, φωτισμένο νου.

Ούτε αυτοί που έχουν εξασφαλίσει πολλά εκατομμύρια, ούτε όσοι βρίσκονται στο πάνθεον του αθλητισμού, ούτε κάποιος διάσημος και φτασμένος αθλητής/πολιτικός/δημοσιογράφος.

Τα είπε ο Θανάσης έχοντας πλήρη επίγνωση πως αυτό πρέπει να κάνει ο κάθε άνθρωπος, να είναι «πολιτικό ον». Να νοιάζεται. Να δρα. Να ενεργεί.

Τα είπε, ακούγοντας κάθε μέρα τις βρομιές, τα προσβλητικά λόγια προς αυτόν και την οικογένειά του, γνωρίζοντας πως ακόμα και τώρα οι περισσότεροι τον θεωρούν ακόμα βύσμα.

Μακάρι έτσι να ήταν τα βύσματα όλης της Γης, Ελληνάρες μου, φωτισμένοι παντογνώστες.

Ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος.