Το Walking Dead ξεχειλίζει από καλτίλα εδώ και χρόνια

Δεν άντεχα, καιρό ήθελα να αποθέσω φόρο τιμής σε μια από τις υπερκάλτ πλέον σειρές της τηλεόρασης.

Και ας μην βλέπω την σειρά πλέον εδώ και χρόνια, ήμουν τόσο αποφασισμένος που ζήτησα την βοήθεια δύο ηρώων φίλων που την βλέπουν ακόμη για να συντάξουμε μαζί το κείμενο.

Ήρωες οι δύο φίλοι σε βαθμό περισσότερο και από τους ήρωες της σειράς που έχουν περάσει και αντιμετώπισαν τα κτηνώδη ζόμπια και τους ακόμη πιο λυσσασμένους για αίμα ανθρώπους.

Προσωπικά εγκατέλειψα την σειρά στην τέταρτη σεζόν γιατί δεν άντεχα άλλο την υπερβολική αργή δράση της και το σαδιστικό τίκι-τάκα των σεναριογράφων να ταλαιπωρούν την μπάλα του σεναρίου σαν τους Ισπανούς στο τελευταίο Μουντιάλ ίσα για να γεμίζουν τα 16 επεισόδια κάθε σεζόν. Μάλιστα, είχα ρωτήσει τι γίνεται στο προτελευταίο ώστε να έβλεπα τότε κατευθείαν το φινάλε.

Απογοητευτική τουλάχιστον η εξέλιξη ως εκείνο το σημείο, γιατί όσο θυμάμαι καλά το πρώτο μισό της τρίτης ήταν εξαιρετικό και μάλλον η κορυφαία περίοδος της σειράς.

Βασισμένο στην ομώνυμη σειρά κόμικ με τον άγνωστο αριθμό κόμικ (που τελείωσε πρόσφατα χωρίς ποτέ να εξηγήσει πως άρχισε ο ιός), το σόου ξεκίνησε από τον σπουδαίο Φρανκ Νταραμπόντ (Shawshank Redemption, Green Mile μεταξύ άλλων) στο Halloween του 2010. Άρτιο σκηνοθετικά με σπουδαία φωτογραφία, μέτριους ηθοποιούς αντικειμενικά που σταδιακά τους χώνευες σαν ερμηνείες και σαν χαρακτήρες, μπόλικη δράση με τους νεκροζώντανους, εξαιρετικό σάουντρακ ήταν μερικά από τα συστατικά μέχρι την δεύτερη σεζόν. Μια σειρά που δεν ήταν ποτέ έτοιμη να αλλάξει την τηλεόραση σαν το Breaking Bad του ίδιου καναλιού αλλά εγγυώνταν μια ποιότητα τηλεθέασης.

Μετά την δεύτερη σεζόν ο Ντάραμποντ απολύθηκε ως δημιουργός και παραγωγός της σειράς. Το μπάτζετ ωστόσο αντί να αυξηθεί και να εναρμονιστεί με τα απίστευτα ρεκόρ τηλεθέασης και αποδοχής, μειώθηκε και οι διαφημίσεις αυξήθηκαν. Υπήρχε εποχή που η ταρίφα για  διαφήμιση 30 δευτερολέπτων ήταν 500 χιλιάρικα να παίξει κατά την διάρκεια του επεισοδίου. Κάπως έτσι τα επεισόδια έγιναν 38-39 λεπτών ώστε το σόου να καταλαμβάνει μια ώρα στο πρόγραμμα του καναλιού.

Χωρίς να προσπαθήσουμε να κουράσουμε (τουλάχιστον στο επίπεδο που το κατάφερε η σειρά δεν πρόκειται να το καταφέρουμε οπότε πάλι καλά), παρουσιάζουμε μερικές από τις πιο στιγμές της σειράς που αποδεικνύουν το καλτ μεγαλείο της.

Μόνο το γεγονός ότι πήγε 10η σεζόν και ανακοινώθηκε 11η ήδη ενώ έχουν ταλαιπωρήσει τόσο το σενάριο είναι καλτ.

Aκόμη και αν έχουν χαθεί εκατομμύρια τηλεθεατές τα λεφτά είναι πάρα πολλά. Δεν έχει σημασία η αποχώρηση του βασικού πρωταγωνιστή στην 9η σεζόν, η υπερφόρτωση αδιάφορων χαρακτήρων που τους παίζουν ηθοποιοί με cringe ερμηνείες, ο θάνατος αυτών χωρίς καλά καλά να προλάβουν να δείξουν κάτι.  Δεν έχει σημασία που κάποια πράγματα έχουν γίνει εξωφρενικά κραυγαλέα, όπως ο συνεχής εφοδιασμός βενζίνης και εγκατελειμμένων οχημάτων. Δεν είναι το επανειλημμένο μοτίβο φεύγει ένας κακός – έρχεται ένας ακόμη πιο σκληρός καριόλης που μας κάνει την ζωή κόλαση και δεν λέει κανείς να μάθει από τα λάθη του.

Όπως παράδειγμα με τον Νίγκαν, ο οποίος έδωσε μια πνοή στην σειρά αλλά ταυτόχρονα και την χαριστική ώθηση στο καλτ πάνθεον.

Σκληρός καριόλης, τους τάραξε στην φάπα και στον πόνο αλλά ποτέ δεν κατάφεραν να τον σκοτώσουν. Δεν θέλανε ρε παιδί μου, τον συμπόνεσαν και του δώσανε και μέρος και δραστηριότητες υπό επιτήρηση, μέχρι που τους την έσκασε (δεν θα λεγε κάποιος ότι είναι και ανατροπή, το σενάριο είναι πιο προβλέψιμο και από παιχνίδι του Σάντος. Ένας από τους δύο ήρωες φίλους μου ισχυρίζεται ότι θα το παίζει δίπορτο μεταξύ νέων κακών και καλών. Ακόμη και η Μάγκι, που είδε τον αγαπημένο της να σκοτώνεται βάναυσα από τον Νίγκαν μπροστά της, είχε τις ευκαιρίες της και δεν μπόρεσε.

Η οποία Μάγκι εξαφανίστηκε με ένα υπερπολυτελές βαν που ήρθε από το πουθενά.

Η πιο καλτ στιγμή που έχω ακούσει είναι φυσικά η αποχώρηση του μισοπεθαμένου Ρικ με ένα ελικόπτερο από το πουθενά.

Ο πρωταγωνιστής είχε βαρεθεί και σου λένε ίσως επιστρέψει στην σειρά κάποια στιγμή. Ακόμη πιο καλτ ότι ίσως λένε θα βγουν δύο ταινίες με τον Ρικ Γκράημς.

Δεν άντεξαν, ακόμη και τον θάνατο του υιού του και μελλοντικού όπως έδειχναν τα σχέδια πρωταγωνιστή τον έκαναν καλτ.

Ενώ τον ξέκαναν πριν το mid season φινάλε, για λόγους ενίσχυσης του δράματος της σειράς αποφάσισαν μετά από 3 μήνες να αφιερώσουν ολόκληρο επεισόδιο στον θάνατό του Καρλ, επενδύοντας σε σάουντρακ με πιάνο και τέρμα άβολες συνομιλίες.

Πολλά λεφτά, πάρα πολλά.

Γι’αυτό έχουν βγει και εκατοντάδες video games. Γι’αυτό βγήκε μια ακόμη σειρά που διαδραματίζεται σε άλλο σημείο και ανακοινώθηκε για 6η σεζόν ενώ πρέπει να είναι όσο ενδιαφέρουσα όσο το πρωτάθλημα της Εσθονίας – “Fear the Walking Dead” λέγεται.

Πέρα από τα σεναριακά, η σειρά ενισχύει την καλτίλα της και προς τα έξω.

Ενώ πριν καιρό είχαμε την αιτιολογία ότι ο ιός ξέσπασε λόγω της μεθαμφεταμίνης του Heisenberg στο Breaking Bad (ίδιο κανάλι), πριν λίγες μέρες αποκαλύφθηκε ότι είναι εξωγήινης προέλευσης.

Είμαι βέβαιος ότι κάποιος άλλος που βλέπει ακόμη την σειρά θα τα έγραφε πολύ καλύτερα με πολύ περισσότερες πληροφορίες που θα έβαζαν την σειρά ακόμη πιο ψηλά στα καλτ διαμαζώματα.

Ας κλείσουμε με ένα άσμα αφιερωμένο στην σειρά.

“It’s been so long. Oh it’s been so long….”

Και τόσο καλτ. Θα μαθαίνω νέα σου Walking Dead. ακόμη και αν σ’έχω εγκαταλείψει έχεις κερδίσει τον σεβασμό μου και βγάζω το καπέλο μου στους συντελεστές της σειράς.