Emannuel Adebayor: Keep walking cult legend…

Είναι μερικοί άνθρωποι που είναι προορισμένοι να μην κάνουν ποτέ τον κόσμο να βαριέται. Ο Αντεμπαγιόρ ανήκει στην συγκεκριμένη κατηγορία από τότε που περπάτησε πρώτη φορά.

Τότε θα ήταν η πρώτη φορά που θα λούζονταν με την καλτ χρυσόσκονη. Ήταν η πρώτη φορά που θα άρχιζε ένα ατέρμονο ταξίδι απεριόριστης καλτίλας, πλούτου, πολλών τεμαχίων, θρυλικών δηλώσεων και πράξεων, αγάπης, μίσους και δυστυχώς απεριόριστης οδύνης. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι λίγο πολύ αυτό είναι το ταξίδι ενός μέσου Αφρικάνου ποδοσφαιριστή που οδηγήθηκε από την απόλυτη φτώχεια στον αμήχανο υπερπλούτο αλλά κανείς δεν έχει ζήσει και κάνει αυτά που βίωσε ο Αντεμπαγιόρ.

Κατ’αρχάς ο μικρός Αντεμπαγιόρ αδυνατούσε να περπατήσει μέχρι την ηλικία των τεσσάρων. Τον είχε πάει σε όλη την Αφρική, σε γιατρούς, θεραπευτές, μάγους κλπ αλλά ο μικρός δεν μπορούσε να κάνει βήμα.Τελευταία λύση ήταν μια εκκλησία, όπου είπαν στην μαμά ότι θα προσεύχονταν μια βδομάδα για τον μικρό – αν δεν περπατούσε την έβδομη μέρα ο μικρός θα ήταν καταδικασμένος να μείνει ανάπηρος. Την έβδομη μέρα κάτι πιτσιρίκια παίζουν μπάλα έξω από την εκκλησία και σουτάρουν την μπάλα μέσα. Ξαφνικά ο μικρός Αντεμπαγιόρ σηκώνεται και σουτάρει την μπάλα προς τα έξω, σηκώνοντας εαυτόν όρθιο για πρώτη φορά! Εκεί ήταν τα πρώτα βήματά του, εκεί έμελλε να μάθει την μοίρα του παρά την ηλικία του! Θα έπαιζε ποδόσφαιρο…Eκεί θα ξεκινούσε και η αφοσίωσή του στα θεία αλλά και μια απίστευτη σχέση αγάπης και μίσους με την μοναδική του μητέρα.

H ίδια ήταν που τον ευλόγησε να πάει στην Γαλλία για να αλλάξει τον τρόπο που ζούσε η οικογένειά τους. Αυτός θα πήγαινε για να υπηρετήσει την οικογένεια.

Τα κονέ του Βενγκέρ τον φέρνουν στην Άρσεναλ με μόλις 3 εκατομμύρια. Γομάρι, αθλητικός, τρομερά δυνατός και ασυναγώνιστος στο ψηλό παιχνίδι, γρήγορος, έξυπνος και με αυτά τα προσόντα σύντομα ο Αντεμπαγιόρ ήταν στους σπουδαιότερους παστελωτές της Ευρώπης.

Αλλά δεν ήταν όλα ρόδινα. Αλλιώς δεν θα υπέγραφε χωρίς δεύτερη σκέψη στην Σίτυ. Γι’αυτόν ο Βενγκέρ ήταν ψεύτης, καθόλου ειλικρινής και του είπε ότι δεν είχε μέλλον στην Άρσεναλ. Ο Εμμάνουελ ένιωθε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να υπογράψει στην Σίτυ. Όταν υπέγραψε ο Βενγκέρ δήλωσε ότι απλά ο Αντεμπαγιόρ προτιμήσε περισσότερα λεφτά και εκείνο το σημείο ήταν που ο Αντεμπαγιόρ άκουγε “Άρσεναλ”και του γύριζαν τα μυαλά.

Τα καλύτερα τα κρατούσε στον αγώνα όπου χάρισε μια από τις πιο καλτ στιγμές στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ. Σκοράρει και τρέχει αμέσως μπροστά στους οπαδούς της Άρσεναλ και ξεσπάει. Το κοινό τρελαίνεται και με το ζόρι δεν μπαίνει μέσα. Ο ίδιος τιμωρείται με 25 χιλιάρικα πρόστιμο και τονίζει ότι άκουγε ρατσιστικά συνθήματα όλο τον αγώνα.

“Με πήρανε για 3 εκατομμύρια και με δώσανε για 20 και μου λένε ότι είμαι εγώ ο φραγκοφονιάς; Μπορούν να με προσβάλλουν όσο θέλουν αλλά το να φωνάζουν ότι ο πατέρας μου πλένει ελέφαντες; Ήθελα να τους δείξω τι μπορώ να κάνω” το σκεπτικό του

Για την Άρσεναλ είχε καλά λόγια να πει και για τους συμπαίκτες του:

” Ήμουν ο πιο δυνατός στην Άρσεναλ και ας ζύγισα 73 κιλά. Η Τσέλσι είχε τον Εσιέν και τον Μπάλακ στο κέντρο. Εμείς τον Ροζίτσκι. Τον ρωτούσες “πως είσαι” και μετά θα τραυματίζονταν για δυόμιση μήνες”. 

Και πάλι παστέλωνε στην Σίτυ ωστόσο με την πάροδο του χρόνου, ο χρόνος του με τον Μαντσίνι θα μειώνονταν και κάπως ήρθε μια πρόταση – μάννα εξ’ουρανού, από την Ρεάλ του Μουρίνιο. Απέναντι στην σούπερ Μπαρτσελόνα του Πεπ, η αποστολή του υπό τις οδηγίες του Μουρίνιο ήταν μια και μοναδική:

Η περίοδος στην Ρεάλ ήταν η αγαπημένη του και παρ’ολο που ήταν ένα εξάμηνο έχει να λέει για τον σύλλογο και τον Μουρίνιο πόσο τον επηρέασαν. Eνδεικτικά κάποιες δηλώσεις:

“Στο ημίχρονο νικούσαμε με 3-0. Ο Μουρίνιο μπήκε στα αποδυτήρια, κλώτσησε ένα ψυγείο, πέταξε κάτω νερά και μας. έκραξε. Μια άλλη φορά, είχε πει στον Κριστιάνο Ρονάλντο: «Όλοι λένε ότι είσαι ο καλύτερος στον κόσμο. Παίζεις τόσο άσχημα. Δείξε μου ότι είσαι ο καλύτερος». Στη συνέχεια ο Ρονάλντο έκανε χατ-τρικ”.

Για τον Κριστιάνο: “Εγώ και ο Σέρχιο Ράμος ήμασταν οι πιο δυνατοί. Στη συνέχεια ήρθε στο γυμναστήριο ο Ρονάλντο και μας λέει: «Αυτά που κάνετε νομίζετε ότι είναι δύσκολα;». Εμείς σε απάντησή του κάναμε πέντε επαναλήψεις και αυτός…30!”.

Να μην κράξει και τον Βενγκέρ συγκριτικά με τον Μουρίνιο;

 “Σε έναν αγώνα χάναμε 2-1 στο ημίχρονο και δεν παίζαμε καθόλου καλά. Ο Τιερί Ανρί είχε χάσει την προσοχή του. Τότε του λέει ο Βενγκέρ: «Ηρέμησε, είμαστε τέλεια. Έχουμε 65% κατοχή». Ο Ανρί του απάντησε: «Ποιος νοιάζεται; Χάνουμε». Αυτή είναι η διαφορά Βενγκέρ – Μουρίνιο”. 

Κάπου εκεί ωστόσο η καλτίλα του Εμάνουελ άρχιζε να πιάνει στρατόσφαιρα και άνω επίπεδα καλτίλας. Δυστυχώς η οικογένεια κάποιες φορές αντί για στήριγμα δίνει το τελειωτικό χτύπημα σε κάποιον και αυτό παραλίγο να το γεύονταν ο Αντεμπαγιόρ, όταν παραδέχθηκε ότι σχεδίαζε να αυτοκτονήσει λόγω των οικογενειακών προβλημάτων.

Το τι έχει γραφτεί από τον ίδιο και από την οικογένειά του δεν περιγράφεται…Οι αδερφές του και η μητέρα του ότι έκαναν μαύρη μαγεία απέναντί του…Ότι τα αδέρφια του είχαν γράψει γράμμα στην Ρεάλ να μην τον κρατήσει (!!!!!)…Ότι ξεσπίτωσε την μάνατου μετά από αυτά…Τα αδέρφια που τον εκβίασαν για περισσότερα λεφτά και πουλούσαν προσωπικά αντικείμενα (πχ υπογεγραμένη φανέλα Ζιζού) για πενταροδεκάρες. Ο αδερφός του που τον εξέθετε ανεπανόρθωτα κλέβοντας και πετώντας στα σκουπίδια όσα του πρόσφερε ο Εμάνουελ.

Είναι δύσκολο για έναν φτωχό άνθρωπο που είδε εκατομμύρια να διαχειριστεί τέτοιες πιέσεις και να κρατήσει ισορροπίες. Για τον Αντεμπαγιόρ φαίνονταν ακατόρθωτο.

Τα πράγματα έγιναν χειρότερα όταν έχασε και τον αδερφό του. Περισσότερα για το οικογενειακό του δράμα αναφέρονται από τον ίδιο εδώ.

Μέσα σε όλα αυτά βάλτε και την δολοφονική τρομοκρατική επίθεση απέναντι στην ποδοσφαιρική ομάδα του Τονγκό, όπου ήταν παρών και είδε 3 συμπατριώτες του να σκοτώνονται.

Οι προτεραιότητες αλλάζουν, η ψυχοσύνθεση αλλοιώνονται και πλέον ο επαγγελματισμός μετατρέπεται σε οξύ σταρχιδισμό, κάτι που εφάρμοσε στην Τότεναμ μετά του πλουσιοπάροχου συμβολαίου του. Και εκεί παστέλωνε αλλά όσο περνούσε ο καιρός η απόδοσή του έπεφτε κατακόρυφα και απλά ζούσε σαν ένας δημόσιος υπάλληλος.

Μια χαρακτηριστική ιστορία που αντικατοπτρίζει τον Εμάνουελ μεταξύ Τότεναμ και Κρίσταλ Πάλας είναι η ακόλουθη από τον αντίπαλο και μετά συμπαίκτη του Χάνγκελαντ.

“Είχαμε επίθεση και μάρκαρα τον Αντεμπαγιόρ στο κέντρο. Ξαφνικά μου λέει “Πεινάω. Περιμένω το παιχνίδι να τελειώσει, ξέρεις κανά καλό εστιατόριο στο Λονδίνο Χάνγελαντ;”

“Όταν ήρθε στην Κρίσταλ Πάλας κατάλαβα που οφείλονταν αυτό. Όταν κάναμε ασκήσεις για δύναμη, αυτός έτρωγε ένα μάφιν και έπινε καφέ στην γωνία. Πληρωνόνταν από την Σίτυ, την Τότεναμ και την Πάλας τότε και απλά κάθονταν. Φοβερό ταλέντο αλλά μεγάλος τεμπέλης”.

Άλλες μυθικές ιστορίες όπως όταν πήγε στην Λυόν να κλείσει και παρήγγειλε καφέ με ουίσκυ και κάπνιζε ενώπιον του προπονητή και του προέδρου είναι απλές καθημερινές Αντεμπαγιορίτικες συνήθειες.

Ή όταν απλά δεν πήγε στην Βίλα επειδή τον απέτρεψε ο πάστοράς του.

Πρόσφατα βρήκε έναν παλιόφιλο από την Σίτυ στην Ολίμπια, στο πρωτάθλημα της Παραγουάης. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Ρόκε Σάντα Κρουζ. Κάτι μας λέει ότι θα μας πει ιστορίες από το παρελθόν και το παρόν του Τονγκολέζου καλτ θρυλικού συμπαίκτη του αργά ή γρήγορα.

Μέχρι τότε ο Αντεμπαγιόρ θα συνεχίσει να προχωράει τον δρόμο της καλτίλας με όλο αυτό το συνονθύλευμα απεριόριστης τρέλας, σταρχιδισμού και πόνου. Αυτό τον δρόμο που περπατάει από τεσσάρων ετών.