Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση

Το να παρακολουθείς ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, πολλές φορές μπορεί να είναι και δυσκολότερο από το να παίζεις ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Πραγματικά, όσο σκληρή κι επίπονη κι αν είναι η προπόνηση, όσο απαιτητικά κι αν μπορούν να γίνουν τα παιχνίδια της Σούπερ Λιγκ, το να είσαι πάντα up to date σε ότι αφορά ανακοινώσεις για τη διαιτησία, τα επικοινωνιακά παιχνίδια των ομάδων και οι διώξεις και οι δίκες που «τρέχουν» κάθε σεζόν, είναι εξαιρετικά δύσκολο και χρονοβόρο.

Κι όμως, παρόλα αυτά, παρόλο το πόσο πολύ μας αρέσει να ασχολούμαστε με το παρασκήνιο στην Ελλάδα, μεγαλύτερος καθρέφτης από το γήπεδο, τελικά δεν υπάρχει. Και ο καθρέφτης δείχνει σταθερά το ίδιο τα τρία τελευταία χρόνια, που ΠΑΟΚ και ΑΕΚ έχουν δυναμώσει πραγματικά και πλέον υπάρχουν, μετά από χρόνια, περισσότεροι του ενός διεκδικητές των εγχώριων τίτλων.

Το 2018 η ΑΕΚ ήταν αυτή που αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ελλάδος, μετά από 24 χρόνια. Παρά τα όσα διαδραματίστηκαν με αγώνες που δεν άρχισαν και δεν τελείωσαν, τα ρολά από την κερκίδα, τον Ιβάν Σαββίδη με το όπλο και όλα αυτά τα ωραία που μας έδωσαν τόσο και τόσο ψωμάκι, ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει την πραγματικά τεράστια προσπάθεια της Ένωσης εκείνη τη χρονιά, η οποία σημειωτέον είχε αρκετά μικρότερο μπάτζετ από τους ανταγωνιστές της. Η ΑΕΚ στέφθηκε πρωταθλήτρια τη δεύτερη χρονιά του Μανόλο Χιμένεθ, με τον κορμό της ομάδας να παραμένει ο ίδιος που ήταν και την προηγούμενη σεζόν.

Πέρσι ο ΠΑΟΚ, μπαίνοντας με πραγματική λύσσα στο πρωτάθλημα, κατάφερε να το κατακτήσει για πρώτη φορά μετά από 34 χρόνια, με την ομάδα της Θεσσαλονίκης μάλιστα να καταφέρνει να κατακτήσει τον τίτλο αήττητη, πράγμα που είχε να συμβεί στην Ελλάδα από τη δεκαετία του ’60. Ο ΠΑΟΚ έκλεισε τη σεζόν με την κατάκτηση και του Κυπέλλου, κάνοντας έτσι και το πρώτο ντάμπλ της ιστορίας του. Ο «Δικέφαλος του Βορρά», στέφθηκε πρωταθλητής στη δεύτερη χρονιά του Ραζβάν Λουτσέσκου στον πάγκο της ομάδας, με τον κορμό της ομάδας να αλλάζει ελάχιστα σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν.

Φέτος, μετά κι από το χθεσινό ντέρμπι της Τούμπας απέναντι στον ΠΑΟΚ, όπου πέτυχε μια πραγματικά πολύ μεγάλη νίκη, ο Ολυμπιακός δείχνει έτοιμος να επιστρέψει στην κορυφή του πρωταθλήματος, μετά από 3 χρόνια, αφού πήρε προβάδισμα 5 πόντων από τον αντίπαλό του, διαφορά που δε μοιάζει και πολύ εύκολο να καλυφθεί στο υπόλοιπο του πρωταθλήματος, αφού υπάρχει ακόμα 1 αγωνιστική κανονικής περιόδου στη Σουπερ Λιγκ και στη συνέχεια οι 10 αγωνιστικές των πλέι οφ, παιχνίδια στα οποία δύσκολα δε θα έχουν όλοι απώλειες.

Εντελώς συμπτωματικά – ή και όχι – ο Ολυμπιακός φαίνεται φέτος έτοιμος να επιστρέψει στην κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος, στη δεύτερη σεζόν του Πέντρο Μαρτίνς στην ομάδα, με το μεγαλύτερο μέρος του έμψυχου δυναμικού του να βρίσκεται κι αυτό τουλάχιστον δύο χρόνια στην ομάδα. Οι Πειραιώτες, που είχαν αρχίσει από πέρσι να ανεβάζουν το επίπεδο του παιχνιδιού τους, βελτίωσαν το ρόστερ τους εκεί όπου υπήρχε ανάγκη, φέρνοντας παίκτες που κάνουν τη διαφορά και κυρίως λύνοντας το πρόβλημα που είχαν πέρσι στο γκολ, κατά κύριο λόγο χάρη στον εκπληκτικό Ελ Αραμπί, για τον οποίο κάποιοι τα είχαμε πει από νωρίς. Παράλληλα, δε φάνηκε να πτοούνται ούτε από την αποχώρηση του καλύτερου μεσοεπιθετικού της ομάδας, του Ντάνιελ Ποντένσε, ο οποίος έφυγε για τη Γούλβς τον Ιανουάριο.

Ο αντίπαλός του σε αυτή την κούρσα, ο ΠΑΟΚ, δείχνει πως οριστικά μένει πίσω, αφού μετά την αποχώρηση Λουτσέσκου το καλοκαίρι, είναι ξεκάθαρο πως η ομάδα ψάχνει να βρει τον χαρακτήρα της, αυτόν που την περασμένη σεζόν την έκανε να αντιμετωπίζει κάθε αγώνα σαν τελικό. Είναι πολλοί αυτοί που λένε ότι ο υπαίτιος για όλο αυτό είναι ο προπονητής της ομάδας και πράγματι υπήρξαν αρκετά παιχνίδια, όπως το χθεσινό, που ο ΠΑΟΚ εμφανώς δεν ήξερε τι πρέπει να κάνει μέσα στο γήπεδο. Φυσικά, πάρα πολλοί θυμάμαι να ήταν αντίστοιχα κι οι οπαδοί του Ολυμπιακού που ξεσπάθωναν πέρσι εναντίον του Μαρτίνς, όταν η ομάδα τους έμεινε πέρσι εκτός και των δύο εγχώριων τίτλων.

Όσο λοιπόν κι αν μας αρέσει ή δε μας αρέσει το παρασκήνιο, όσο κι αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτό που γίνεται είναι κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά βλέπουμε, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση. Τα ποδοσφαιρικά πρότζεκτ δε χτίζονται σε μία μέρα και αυτό θα είναι καλό να το θυμόμαστε όλοι οι φίλαθλοι όλων των ομάδων την επόμενη φορά που θα ζητήσουμε «Το κεφάλι στο πιάτο», του εκάστοτε προπονητή ή παίκτη, γιατί δε μας αρέσει αυτό που βλέπουμε.