The English Game: Ιστορίες περί ηθικής και ποδοσφαίρου

Το English Game παίζει στο Netflix εδώ και περίπου μία εβδομάδα και φυσικά ως ποδοσφαιρόφιλοι οι οποίοι πλέον βλέπουμε το αγαπημένο μας παιχνίδι μόνο σε επαναλήψεις και σε στιγμιότυπα μέσω YouTube, η συγκεκριμένη σειρά αποτελεί βάλσαμο.

Πρόκειται για την ιστορία της αρχής του ποδοσφαίρου στην Αγγλία, όπου αρχικά μονάχα οι αριστοκράτες είχαν το προνόμιο να παίζουν, οι οποίοι όμως έβαλαν και τα θεμέλια για τους πρώτους κανόνες και φυσικά ήταν οι πρώτοι που δημιούργησαν ομοσπονδία ποδοσφαίρου, την πασίγνωστη FA.

Η ιστορία μας πηγαίνει στο Βορρά όπου σε μια ερασιτεχνική ομάδα (όπως όλες, εκείνη την εποχή, καθώς ο επαγγελματισμός δεν επιτρεπόταν), τη Darwyn, σκάνε μύτη δύο Σκωτσέζοι οι οποίοι ήρθαν με…μεταγραφή από την Πάρτικ της Σκωτίας!

Ακουλουθούμε, λοιπόν στα έξι επεισόδια, τις ιστορίες του Φέργκι Σούτερ και του Τζίμι Λοβ, οι οποίοι εκείνη την εποχή ήταν η αφρόκρεμα του παιχνιδιού και κατάφεραν να κάνουν μια μικρή πόλη να ζει και να αναπνέει για το ποδόσφαιρο και παλεύουν να κάνουν την ομάδα τους την πρώτη ομάδα εργατικής τάξης που θα κατακτήσει το Κύπελλο της FA.

Δεν τα καταφέρνουν λόγω και των κανόνων που αλλάζουν ή τροποποιούνται κάθε τρεις και λίγο από την επιτροπή της FA, η οποία αποτελείται κυρίως από τους παίκτες των αριστοκρατών Old Etonians!

Η τρίτη ιστορία που ακολουθούμε στα 6 επεισόδια είναι του Άρθουρ Κινάρντ, που ανήκει στην πλευρά των Αριστοκρατών, κινεί τα νήματα της εποχής τόσο στην οικονομία όσο και στο ποδόσφαιρο (αρχηγός της ομάδας των Old Etonians), ο οποίος παρακινούμενος από μια «ανώτερη» δύναμη (που ίσως και να λέγεται πατρότητα) γυρνάει την πλάτη στους συμπαίκτες του και καταλαβαίνει το μέλλον του παιχνιδιού.

Ο Κινάρντ θα μπορούσε να είναι ο κλασικός ψηλομύτης ο οποίος θα μπορούσε να είναι υπαίτιος για τον αποκλεισμό των κατώτερων κοινωνικών ομάδων από το ποδόσφαιρο, καθιστώντας το ένα γεγονός για πολύ λίγους και προνομιούχους: Με τη βοήθεια του Φέργκι Σούτερ, καταλαβαίνει πως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.

Κατηγόρησαν τον Σούτερ πως χρηματίζεται για να παίζει ποδόσφαιρο αμελώντας πως οι ίδιοι είχαν το προνόμιο να τρώνε με χρυσά κουτάλια, να παίρνουν ρεπό όποτε θέλουν και να προπονούνται στις καλύτερες των συνθηκών, ενώ οι κατώτερες τάξεις δούλευαν άπειρες ώρες κάθε εβδομάδα και σπαταλούσαν τον ελάχιστο προσωπικό τους χρόνο για να προπονηθούν σε λαγκάδια.

Ο Κινάρντ κατάλαβε την αδικία και πάλεψε για να τη διορθώσει: Όσα έλεγε ο Καμί περί ηθικής, τα κάνει πράξη ο Κινάρντ ο οποίος ξεκινά ως ο πιο «κακός» των τριών βασικών ηρώων όμως, ειδικά με τις παρακινήσεις τόσο του περιγύρου του αλλά και του Φέργκι Σούτερ, καταλαβαίνει πόσο σημαντικό είναι το ποδόσφαιρο όχι για λίγους, αλλά για όλους!

«Όλα όσα έμαθα περί ηθικής, τα έμαθα από το ποδόσφαιρο» είπε ο Καμί και βλέπουμε την απόλυτη εξέλιξη αυτού του ρητού στην εν λόγω σειρά.

Και πολύ ποδόσφαιρο. Γκολ, ωραίες μουσικές, πόρωση, FA Cup.

Τελικά, κατάφερε ομάδα εργατικής τάξης να σηκώσει το Κύπελλο; Σας τα είπα όλα, σιγά μη σας πω κι αυτό!