Δεν έχει να κάνει με το εάν ήταν καλός προπονητής

Δουλεύεις σε μία Χ δουλειά και σου προτείνει κάποιος να πας σε μια άλλη, μεγαλύτερη, υψηλότερου κύρους γιατί κάτι έχει δει σε σένα. Έχει δει πόσο φιλότιμος ή ταλαντούχος είσαι, τι προσπάθεια καταβάλεις ή ότι προσφέρεις κάτι διαφορετικό από τους προηγούμενους. Αυτή η δουλειά μπορεί να είναι η δυσκολότερη που καλείσαι να αναλάβεις αλλά φυσικά και αποδέχεσαι γιατί μιλάμε για μια ευκαιρία ζωής, για να σε μάθουν παντού, να γίνεις γνωστός για τη δουλειά και το έργο σου.

Δεν σου λένε όμως πως, κύριε, κοίτα να δεις. Η δουλειά είναι λιγάκι διαφορετική από αυτά που έχεις συνηθίσει, Ελλάδα είναι εδώ. Οι πελάτες είναι πολύ πιο οξύθυμοι και απαιτητικοί, τη δουλειά θέλουν να τη δείξεις απευθείας κι όχι σε βάθος χρόνου, θέλουμε πρόσκαιρα πανηγύρια από χτίσιμο δικό σου που να έχει τη δική σου ταυτότητα. Αυτό δεν το ήξερες πριν ούτε στο λένε οι ιδιοκτήτες παρά μόνο, το καταλαβαίνεις από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, από τα «γύρω γύρω» που λένε και στην Ελλάδα.

Δεν σου λένε επίσης πως εάν δεν δείξεις άμεσα αυτά που θέλει ο ιδιοκτήτης και οι πελάτες και επ’ ουδενί όσα έχεις εσύ στο μυαλό σου, δεν θα έχεις μακρά πορεία στη νέα σου δουλειά. Εν ολίγοις, για να μακροημερεύσεις οφείλεις να κάνεις εκπτώσεις στις επιθυμίες σου, στα υλικά που χρησιμοποιείς στη δουλειά σου και στον τρόπο που δουλεύεις, μόνο και μόνο για να κάνεις μικροεπισκευές που θα δίνουν εφήμερες χαρές σε πελάτες και ιδιοκτήτες. Κι ας είσαι από αλλού, κι ας σε έφεραν επειδή ξέρανε πως εσύ αυτό που κάνεις είναι κάτι διαφορετικό από αυτά που καλείσαι να κάνεις εδώ: ίσως να μην πρόκειται καν για την ίδια δουλειά.

Και ξέχασα να σου πω πως υπάρχει μια πολύ ισχυρή πιθανότητα να μην ξέρανε καν τον τρόπο που δουλεύεις, τι χρειάζεσαι για να καταφέρεις να πετύχεις τα αποτελέσματα που επιτύγχανες κι έτσι κατάφερες να ακουστείς και να σου προσφερθεί αυτή η δουλειά. Μπορεί να μην είχαν ιδέα το όνομά σου, μονάχα να είδαν στο βιογραφικό σου πως «αυτός στη Χ εταιρεία έκανε αυτό επιτυχημένα», άρα σκέφτηκε ο ιδιοκτήτης εδώ «Α, αυτό είναι περίπου αυτό που θέλω να κάνει εδώ, φέρτε τον μου, είναι και φθηνός. Και μικρός. Και πιθανότατα το μεγαλύτερο αλεξικέραυνο για να μην τα ακούσω εγώ από τους πελάτες».

Δεν πρόκειται να σας πω εάν ήταν ή όχι καλός προπονητής ο Ντάνι Πογιάτος, αυτό από 3 αγωνιστικές δεν μπορεί να προλάβει να το καταλάβει κανένας. Ήταν ρίσκο η πρόσληψή του; Σίγουρα. Πήρε χρόνο να δείξει έργο, όταν ο προκάτοχός του πέρσι μετά από 3 αγώνες είχε κι αυτός 1 βαθμό και μάλιστα ενώ είχε δεχθεί 3 γκολ από τον ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ και τεσσάρα μέσα στον Άρη με κατεβασμένα χέρια; Σίγουρα όχι.

Δεν ξέρω εάν ο Ισπανός θα γίνει ή όχι καλός προπονητής, ξέρω πως αυτή τη στιγμή θα βαράει το κεφάλι του προσπαθώντας να καταλάβει πώς και γιατί έφυγε τόσο γρήγορα (και μην μου πείτε για επιλογές παικτών γιατί όταν ο Δώνης κατέβαζε Ανουάρ δεξί μπακ στο Καραϊσκάκης για να παίζει ο Χρήστος Δώνης στο κέντρο, ο Πογιάτος πιθανότατα φορούσε ακόμα πάνες, κι όταν ο Κολοβός έπαιζε σέντερ φορ και στον πάγκο βρίσκονταν Μακέντα-Περέα-Καμπετσής-Βέργος, ήταν μια συνηθισμένη Κυριακή). Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι πως σε λίγο καιρό θα είναι ευτυχής που κατάφερε να απεμπλακεί από το πιο τοξικό μέρος του πλανήτη.