Στην υπόθεση Βιερίνια, μετρήθηκαν άπαντες

Το συγκεκριμένο είναι ένα κείμενο που είχα στο μυαλό μου να γράψω ολόκληρη την περίοδο μετά τη λήξη των περσινών πλει οφ της Σούπερ Λιγκ, όταν άρχισε να διαφαίνεται η ρήξη του ΠΑΟΚ με τον ηγέτη και αρχηγό του τα τελευταία χρόνια, τον Αντελίνο Βιερίνια. Περίμενα ωστόσο να οριστικοποιηθεί το τι μέλλει γενέσθαι με τον Πρωταθλητή Ευρώπης του 2016, με την Πορτογαλία του Φερνάντο Σάντος, πριν γράψω το οτιδήποτε.

Στην υπόθεση αυτή, που πέρασε πραγματικά από χίλια κύματα, με τον Βιερίνια να υπογράφει μηνιαία επέκταση για να παίξει στα πλει οφ, μετά να μένει ελεύθερος, συζητήσεις επί συζητήσεων στη συνέχεια, αποχαιρετισμός μέσω Instagram από την πλευρά του παίκτη και τελικά όπως όλα δείχνουν, συμφωνία για συνέχιση της συνεργασίας, ακούστηκαν πραγματικά τα πάντα.

Έχασα το μέτρημα από σχόλια οπαδών του ΠΑΟΚ οι οποίοι τον χαρακτήρισαν «τελειωμένο», «συνταξιούχο», «κλικαδόρο» κι αρκετούς ακόμη χαρακτηρισμούς στα κοινωνικά δίκτυα όλους αυτούς τους μήνες. Προσπαθώ να καταλάβω αν όλοι αυτοί που θεωρούν πως αγαπούν την ομάδα τους, θυμούνται που βρίσκονταν ο ΠΑΟΚ πριν την επιστροφή του Βιερίνια και που έφτασε με τον Πορτογάλο στη σύνθεσή του.

Κι αν αυτό είναι κάτι αρκετά σύνηθες στον ΠΑΟΚ διαχρονικά, αφού η ομάδα έχει μια παράδοση να μην αποχαιρετά όπως πρέπει τους παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα της και σημάδεψαν διαφορετικές εποχές της ιστορίας του συλλόγου (βλέπε Πρέλεβιτς όσο ήταν παίκτης, Τουρσουνίδης, Φραντζέσκος, ο Γιώργος Σκαρτάδος παλιότερα κ.α.), στον ΠΑΟΚ του σήμερα, που θέλει να λογίζεται ως «μεγάλο ψάρι» στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τέτοιες συμπεριφορές είναι αναγκαίο να εξαλειφθούν.

Βέβαια, ο κόσμος είναι στην τελική αυτός που φταίει λιγότερο. Όταν μια υπόθεση τραβά τόσο, έχοντας στη γωνία να παραμονεύουν και τα αρπακτικά που θρέφονται με το κουτσομπολιό και λέγονται αθλητικά ραδιόφωνα Θεσσαλονίκης, είναι επόμενο κάποια στιγμή να σταματήσει η επιχειρηματολογία και να αρχίσει το αγαπημένο μας σπορ στη Συμβασιλεύουσα, η καφενειακή συζήτηση. Και πρέπει τότε μια ολόκληρη ΑΕ να τρέχει να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα που η ίδια δημιούργησε, αφήνοντας να τραβάει ένα θέμα σε μάκρος, απλώς επειδή δεν υπάρχει απολύτως κανένα σχέδιο.

Για ακόμη μία φορά στα χρόνια του Ιβάν Σαββίδη, ένα θέμα τραβάει και τραβάει, μέχρι να φτάσει στο απροχώρητο, όταν και τελικά εμφανίζεται ο ίδιος ο Ιβάν για να το λύσει, ως άλλο Ιππικό στα παλιά Γουέστερν. Ένα πράγμα σαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τις αναιρέσεις των αποφάσεων της κυβέρνησής του τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, με τη διαφορά ότι στον ΠΑΟΚ, απλά δεν παίρνουν καμία απόφαση.

Το κουτσομπολιό λοιπόν και η καφενειακή συζήτηση πάνω στο θέμα του Βιερίνια, θα μπορούσαν εύκολα να έχουν αποφευχθεί για τον ΠΑΟΚ, αν υπήρχε κάποιος που να μπορεί να πάρει την απόφαση στο σωστό μομέντουμ. Για ακόμη μία φορά, ο «Δικέφαλος του Βορρά», δείχνει αργά αντανακλαστικά, σε μία υπόθεση που θα μπορούσε να είχε κλείσει πολύ γρήγορα.

Και πώς να γίνει αλλιώς, αφού μετά από 8 χρόνια διοίκησης του Ιβάν Σαββίδη, μετά από επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, ο ΠΑΟΚ δεν έχει παράξει σε αυτό το διάστημα ούτε ένα αξιοσημείωτο στέλεχος τόσο σε ότι αφορά το αγωνιστικό τμήμα, όπου προπονητές, τεχνικοί διευθυντές, γενικοί αρχηγοί φεύγουν όπως έρχονται, όσο και στο διοικητικό κόμμάτι, όπου όσοι βγαίνουν μπροστά συνήθως είναι όσοι βρίσκονταν στην ομάδα και πριν την εποχή Σαββίδη (Μάκης Γκαγκάτσης, Κυριάκος Κυριάκος κτλ.);

Ο ΠΑΟΚ, παρότι έχει κάνει σαφέστατα βήματα προς τα εμπρός σε ότι αφορά την αγωνιστική του εικόνα τα τελευταία χρόνια, συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως αφελής επαρχιώτης εκτός γηπέδου, σε αρκετά θέματα. Έφτασε να πάει να παίξει πριν μερικούς μόνο μήνες, σε παιχνίδι «τελικό» για τον τελευταίο στόχο που του είχε απομείνει, με αθεώρητες τις κάρτες υγείας των ποδοσφαιριστών, φαινόμενο που συναντά κανείς ίσως μόνο στα τοπικά.

Πως όμως να γίνει αλλιώς, πώς να δημιουργηθούν στελέχη, όταν λειτουργείς σε έναν οργανισμό που δε μπορεί να παρθεί καμία απόφαση χωρίς την έγκριση «από πάνω»; Καλώς ή κακώς, ο Ιβάν Σαββίδης έχει επιλέξει ένα δικό του τρόπο διοίκησης, αυτόν που θεωρεί καλύτερο για τον ίδιο και την ομάδα. Καλό θα ήταν όμως κάποια στιγμή να βρεθεί ένας τρόπος τα πράγματα να λύνονται πιο γρήγορα, αφού οι καθυστερήσεις στη Θεσσαλονίκη, φέρνουν βαρεμάρα κι η βαρεμάρα καφενειακή συζήτηση και κάπου εκεί, η μπάλα χάνεται, ανάμεσα σε ποσταρίσματα σε ομάδες στο facebook και τηλεφωνικές γραμμές αθλητικών σταθμών.

Τουλάχιστον, παρότι πέρασαν μήνες ολόκληροι, ο Βιερίνια θα έχει την ευκαιρία να κλείσει την καριέρα του στον ΠΑΟΚ όπως πρέπει. Το να είναι η τελευταία εικόνα αυτού του ποδοσφαιριστή με τη φανέλα του ΠΑΟΚ να βγαίνει εκτός γηπέδου , έχοντας φάει κόκκινη στο τέλος του παιχνιδιού με τον Άρη στα πλει οφ, θα άγγιζε τα όρια της ποδοσφαιρικής ύβρεως, αν αναλογιστεί κανείς την παρουσία και την προσφορά του στο σύλλογο όλα αυτά τα χρόνια.