Έφτασε λοιπόν αυτή η – αποφράδα για εμάς, εδώ στο Καλτ – ημέρα που οι δρόμοι του ΠΑΟΚ και του πουλέν μας τους τελευταίους μήνες, Αμπέλ Φερέιρα, χώρισαν. Ο Πορτογάλος τα μάζεψε και πήγε στη Βραζιλία και την Παλμέιρας, έχοντας ζήσει στο πετσί του την ηλεκτρική καρέκλα που λέγεται πάγκος του ΠΑΟΚ και αντέχοντας περίπου 16 μήνες στο τιμόνι της ομάδας.
Κακά τα ψέματα, η πορεία του Αμπέλ στην ομάδα είχε διαγραφεί προ πολλού. Όσοι ξέρουν από ΠΑΟΚ, ξέρουν ότι είναι πολύ πολύ δύσκολο να «γυρίσει το έργο», για όποιον προπονητή μπει στο στόχαστρο του κόσμου της που, αφού δεν του έφταναν τα αγαπημένα ράδια της Θεσσαλονίκης, ανακάλυψε τα τελευταία χρόνια και τα social media, όπου πλέον τα πράγματα είναι ανεξέλεγκτα, με τους πάντες να ξεσπαθώνουν ελεύθερα εναντίον όλων.
Και από τη στιγμή που ο Αμπέλ με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα αποχωρούσε από την ομάδα, ποιος θα μπορούσε να αναλάβει στη θέση του; Ποιος θεωρεί τον εαυτό του έτοιμο να αναλάβει μία ομάδα την οποία δεν έχτισε αυτός και η οποία μάλιστα έχει χάσει σημαντικό αριθμό στελεχών που την οδήγησαν στις τελευταίες της επιτυχίες; Στην περίπτωση του ΠΑΟΚ δε, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα και λόγω της «μνημονιακής» εποχής που διάγει ο Δικέφαλος, πληρώνοντας αμαρτίες και τρέλες των προηγούμενων ετών.
Κακά τα ψέματα. Ο Πάμπλο Γκαρσία ίσως να ήταν και η μόνη λύση αυτή τη στιγμή για τον ΠΑΟΚ. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης είχε πάντοτε κόσμο με απαιτήσεις, αλλά με τις επιτυχίες τα τελευταία χρόνια, η πίεση καμιά φορά γίνεται αφόρητη για την ομάδα. Η βαθιά αγάπη των ΠΑΟΚτσήδων για τον Γκαρσία, μπορεί να τον μετατρέψει σε κυματοθραύστη για τους παίκτες του, οι οποίοι θα έχουν περισσότερο χρόνο να κατανοήσουν τι είναι αυτό που ζητάει η ομάδα από αυτούς.
Σημαντικό είναι επίσης και το γεγονός πως ο Γκαρσία βρίσκεται αυτή τη στιγμή ακριβώς στο επίπεδο της καριέρας του που θέλει να κάνει το βήμα παραπάνω, για να ξεκινήσει τη σταδιοδρομία του και σαν προπονητής επαγγελματικής ομάδας. Ένας προπονητής με κίνητρο, με θέληση να γίνει καλύτερος και να γράψει τη δική του πορεία, είναι πιθανό να καταφέρει να το μεταλαμπαδεύσει και στους παίκτες του.
Σημαντικότερο όλων ίσως να είναι το γεγονός πως ο ΠΑΟΚ από τα περσινά πλει οφ δείχνει πως πλέον πήρε την απόφαση να στηριχθεί σε παίκτες που προέρχονται από τις ακαδημίες του, για πρώτη φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αφού ξόδεψε έναν πακτωλό εκατομμυρίων για να ικανοποιήσει τη δίψα όλων στην ομάδα για τίτλους κι επιτυχίες, ο ΠΑΟΚ στράφηκε σε ένα μοντέλο ανάδειξης παικτών το οποίο, σε βάθος χρόνου, είναι και ο μόνος τρόπος για ομάδες σαν τις ελληνικές για να είναι αυτάρκεις και να «βγάζουν τα έξοδά τους».
Ο Γκαρσία, εκτός της πραγματικά αξιοσημείωτης δουλειάς του στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, αφού φεύγει αήττητος σε 78 συνεχόμενα παιχνίδια με την Κ19 της ομάδας, κατακτώντας τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα, είναι εδώ και χρόνια θιασώτης αυτής της λύσης, έχοντας ταχθεί και δημοσίως υπέρ της προώθησης παικτών από την ακαδημία. Ποιος λοιπόν μπορεί να είναι καταλληλότερος για να φέρει εις πέρας το πλάνο, από τον ίδιο άνθρωπο που τάχθηκε σε αυτό, πριν καν το επιλέξει το κλαμπ, ενώ φυσικά εξέλιξε και πολλούς από τους νεαρούς παίκτες που βρίσκονται ή θα βρεθούν στο μέλλον στο ρόστερ της ομάδας;
Σχεδόν όλα συνάδουν στο ότι αυτή ακριβώς ήταν η ώρα για να δούμε τον Πάμπλο Γκαρσία στο τιμόνι της ομάδας του ΠΑΟΚ. Ο Ουρουγουανός είναι εξάλλου ένα από τα μεγαλύτερα σύμβολα της ομάδας, ο αγαπημένος ever ποδοσφαιριστής της κερκίδας, ένας επαγγελματίας με μεγάλη διαδρομή και παραστάσεις πριν τον ΠΑΟΚ, που ήρθε για λίγο και αγαπήθηκε και αγάπησε τόσο, που έκατσε για πάντα.
Σημαίνουν όλα αυτά πως ο Γκαρσία θα πετύχει στον ΠΑΟΚ; Σε καμία περίπτωση, εξάλλου ουδείς έχει συμβόλαιο με την επιτυχία. Αν όμως ένα πράγμα είναι σίγουρο, είναι πως ο Γκαρσία θα δώσει όλο του το είναι για να πετύχει στην ομάδα, όπως το έκανε και ως παίκτης. Αν βρει σε αυτό συμπαραστάτρια την ομάδα του και καταφέρει αυτή να «βγάζει» στο γήπεδο το δικό του χαρακτήρα, είναι εξαιρετικά πιθανό να ξαναφέρει τα χαμόγελα στην Τούμπα.
Ισως σας αρεσει
