Τα σκυλιά του Πάμπλο

Κάποιοι ίσως να έχετε ακουστά τα πειράματα του Ρώσου επιστήμονα Ιβάν Παβλόφ, έναν από τους σημαντικότερους γιατρούς και φυσιολόγους των αρχών του 20ου αιώνα, του οποίου τα – βάρβαρα είναι η αλήθεια – πειράματα στα σκυλιά του, έφεραν επανάσταση στη μελέτη του φαινομένου των εξαρτημένων αντανακλαστικών και στην επιστήμη της ψυχολογίας γενικότερα και του χάρισαν το Νόμπελ Ιατρικής του 1904. Ο Παβλόφ συνήθιζε να χτυπά ένα κουδούνι, συνδέοντας αυτομάτως τον ήχο του με την ώρα φαγητού στο μυαλό των σκύλων.
Το πείραμά του αυτό, αποτέλεσε και τη βάση για την κινηματογραφική ταινία του Άρτο Χάλονεν με τίτλο «Τα σκυλιά του Παβλόφ», όπου ένας Ρώσος ψυχολόγος, εξειδικευμένος στα παιχνίδια ρόλων κάνει διάφορα κοινωνικά πειράματα, βοηθώντας ανθρώπους οι οποίοι, λόγω του πλούτου τους, έχουν δοκιμάσει τα πάντα και αναζητούν νέες, πιο ακραίες εμπειρίες. Η βασική ιδέα είναι πως αν γνωρίζεις από ψυχολογία, μπορείς να καθοδηγήσεις τους ανθρώπους στο σημείο που εσύ θέλεις, σαν να ήταν σκυλιά του Παβλόφ.
Βέβαια, στον ΠΑΟΚ του Πάμπλο Γκαρσία, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο «Δικέφαλος», πράγματι καλείται να ζήσει μια νέα εμπειρία, όχι όμως γιατί έχει δοκιμάσει τα πάντα και τα βαρέθηκε, αλλά γιατί κατάλαβε ότι ο έκλυτος βίος του τα προηγούμενα χρόνια με τα παχυλά συμβόλαια σε παίκτες αρκετά μεγάλης ηλικίας, τον οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια οικονομικώς, με ότι αυτό συνεπάγεται για το FFP και πιθανές κυρώσεις από την ΟΥΕΦΑ.
Από τη στιγμή που αυτό έγινε κατανοητό σε αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις στον ΠΑΟΚ, ο κύβος ερρίφθη και η ομάδα ξεκίνησε σιγά – σιγά να δίνει χρόνο στην πρώτη ομάδα σε παίκτες που προέρχονται από την ακαδημία της, με τον Χρήστο Τζόλη και τον Γιάννη Μιχαηλίδη να αποκτούν ενεργό ρόλο στην ομάδα, ενώ και ο Χάρης Τσιγγάρας έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα στα περσινά πλει οφ.
Μετά και το διαζύγιο με τον Αμπέλ Φερέιρα και την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Πάμπλο Γκαρσία, τον τέως δηλαδή προπονητή της Κ19, που είχε καθημερινά επαφή και τριβή με αυτά τα παιδιά τα οποία ο ΠΑΟΚ καλείται τώρα να εντάξει σταδιακά στην ομάδα του και να τους δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο, το τοπίο ήταν εντελώς ξεκάθαρο για τον άξονα στον οποίο θα κινηθεί η ομάδα.
Και φτάσαμε στο χθες, όπου ο «Δικέφαλος» βρέθηκε πίσω στο σκορ στό ημίχρονο από την Αϊντχόφεν και έδειχνε να είναι μία τουλάχιστον ταχύτητα κάτω από τους Ολλανδούς. Με ένα εκρηκτικό εικοσάλεπτο, στις αρχές του δεύτερου μέρους, ο ΠΑΟΚ έβγαλε αντίδραση και, πριν η PSV καταλάβει τι τη χτύπησε, οι Θεσσαλονικείς ήταν με τρία γκολ μπροστά στο σκορ.
Μπροστάρης αυτής της προσπάθειας, για άλλη μια φορά φέτος, ο Χρήστος Τζόλης. Όπως και με τη Μπεσίκτας, στο πρώτο φετινό ματς στην Ευρώπη για τον ΠΑΟΚ, ο νεαρός επιθετικός έκανε εμφάνιση βετεράνου, οδηγώντας την ομάδα του στην ανατροπή. Δεν είναι φυσικά μόνο γκολ ή η ασιστ στον Ζίβκοβιτς, αλλά η εν γένει παρουσία του. Ο Τζόλης τα έκανε όλα σωστά και στους σωστούς χρόνους, χαρακτηριστικό εξαιρετικά σπάνιο για παίκτη της ηλικίας του, κι αυτό λέει πολλά.
Πρώτα από όλα, δείχνει το χαρακτήρα του, αυτόν ενός παίκτη που δε σταματά να προσπαθεί. Τον τελευταίο καιρό, η απόδοση του νεαρού παίκτη του ΠΑΟΚ είχε σκαμπανεβάσματα, υπήρξαν παιχνίδια που χάνονταν στο γήπεδο, πράγμα βέβαια απόλυτα φυσιολογικό για έναν ποδοσφαιριστή που δεν έχει κλείσει καν τα 19 του χρόνια. Κι όμως, δε σταμάτησε να δουλεύει κι έδωσε χθες ακόμα μια μεγάλη παράσταση.
Σημαίνει αυτό πως ο Τζόλης είναι τώρα καλύτερος παίκτης τώρα από ότι τις προηγούμενες βδομάδες; Σε καμία περίπτωση, είναι απλώς η ψυχολογία που λέχθηκε παραπάνω. Όταν καταλαβαίνεις τι σου ζητάνε απόλυτα κι όταν έχεις πίστη σε αυτό που παίζει η ομάδα, τα αποτελέσματα θα έρθουν ως φυσικό αποτέλεσμα.
Ο Τζόλης βέβαια δεν ήταν μόνος. Στο φινάλε του χθεσινού αγώνα, στην εντεκάδα του, ο ΠΑΟΚ είχε τρία παιδιά από την ακαδημία, μαζί με τον Τσιγγάρα και τον Λευτέρη Λύρατζη. Δεν είναι πολλοί αριθμητικά, για τα δεδομένα του ΠΑΟΚ όμως τα τελευταία αρκετά χρόνια, είναι ολόκληρο πλήθος. Και είμαι βέβαιος πως σταδιακά και όσο στο τιμόνι θα είναι ο Γκαρσία, θα δούμε κι άλλους που πρωταγωνίστησαν με τις μικρές ομάδες του ΠΑΟΚ και τώρα είτε περιμένουν την ευκαιρία τους στο ρόστερ, είτε βρίσκονται κάπου αλλού δανεικοί.
Η περίπτωση Τζόλη, είναι κατά βάση η απάντηση σε όλες εκείνες τις μπαλαδόφατσες και στον ΠΑΟΚ και αλλού, που αναρωτιούνται κάθε τόσο «Που να πας με τους μικρούς; Μπορείς να πρωταγωνιστήσεις με παιδάκια;». Στην πραγματικότητα, έτσι όπως έχει έρθει η κατάσταση, μόνο σε αυτούς μπορείς να βασιστείς για την επόμενη ημέρα κι όσο νωρίτερα το καταλάβουν όλες οι ομάδες και δώσουν χώρο και χρόνο στους νεαρούς ποδοσφαιριστές τους, τόσο πιο γρήγορα το άθλημα θα προοδεύσει πραγματικά στη χώρα.