Λάζλο Μπόλονι, πόσο φίλος μας είσαι τέλος πάντων;

ΟΚ, το ξέρω ότι δεν ενδιαφέρει και κανέναν, αλλά ένιωσα σήμερα την ανάγκη να αποθεώσω τον υπέροχο Λάζλο Μπόλονι, τον Έκτορα Μποτρίνι της Σούπερ Λιγκ. Ο Ρουμάνος τεχνικός, παρότι βρίσκεται μόλις μερικούς μήνες στον πάγκο του Παναθηναϊκού, έχει καταφέρει να «στρώσει» την ομάδα, ενώ παράλληλα οι σχέσεις του με το αγωνιστικό τμήμα φαίνεται πως βρίσκονται σε οριακό σημείο.

Και πώς να γίνει αλλιώς βέβαια, αφού ο Λάζλο έκανε τον ορισμό του «ανακατέματος της τράπουλας», με το υλικό του Παναθηναϊκού. Παίκτες όπως οι Κουρμπέλης(είχε και θέματα τραυματισμού), Χατζηγιοβάνης, Μακέντα, Βιγιαφάνιεζ και άλλοι, ενώ θα ήταν βασικοί κι αναντικατάστατοι υπό άλλες συνθήκες, ξεκινάνε κυρίως από τον πάγκο.

Όπως κάνει από τότε που τον θυμάμαι στους πάγκους, ο Λάζλο της καρδιάς μας έχει ήδη προλάβει σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα που βρίσκεται στον πάγκο του Παναθηναϊκού, να δώσει ρόλο σε αρκετούς νέους ποδοσφαιριστές.

Από τον Καμπετσή που φαίνεται πως «ξύπνησε» για τα καλά, στον Ιωαννίδη, τον Αλεξανδρόπουλο, τον Εμμανουηλίδη και φυσικά τον Ζαγαρίτη που ήδη μεταγράφηκε στην Πάρμα, ο Ρουμάνος έχει ήδη δώσει την ευκαιρία στη νέα γενιά του Παναθηναϊκού. Όποιος τον ήξερε έστω και λίγο, καταλάβαινε πως δε θα μπορούσε να κάνει αλλιώς. Η ανάδειξη νέων παικτών ήταν πάντοτε σχεδόν αυτοσκοπός για τον Ρουμάνο.

Γενικά, για έναν εξωτερικό παρατηρητή, η φάση στον Παναθηναϊκό είναι λίγο ράντομ. Από τη μία τα αποτελέσματα είναι πολύ καλά τελευταία, η ομάδα φαίνεται πως βρίσκει τη συνοχή της και αποδίδει καλά κι όμως, μόλις χθες κυκλοφόρησε η είδηση πως οι αρχηγοί της ομάδας ζήτησαν ραντεβού με τον πρόεδρο της ομάδας, τον κ. Αλαφούζο, για να εκφράσουν παράπονα σχετικά με τη συμπεριφορά του τεχνικού τιμ, και κυρίως των βοηθών του Μπόλονι.

Όποιος είχε παρατηρήσει έστω και λίγο τον Μπόλονι πριν τον Παναθηναϊκό, έπρεπε να το περιμένει κι αυτό. Ο Ρουμάνος ήταν ανέκαθεν συγκρουσιακός κι έχει και την τάση να ξεφεύγει καμιά φορά με τις φωνές, είτε στους διαιτητές, είτε στους παίκτες του, είτε στους αντιπάλους. Αρκετά λογικό επομένως, να ξεφεύγουν και οι βοηθοί του καμιά φορά.

Τα σημάδια ήταν εκεί για τον Μπόλονι από τότε που πέρασε μία χρονιά στον πάγκο του ΠΑΟΚ, σχετικά με το πόσο θεούλης είναι πραγματικά ο Λάζλο της καρδιάς μας. Από εκείνη την αλησμόνητη μέρα που, ως προπονητής του «Δικεφάλου» είχε πάρει συνέντευξη από τον εαυτό του σε μία συνέντευξη τύπου, καθώς οι ρεπόρτερ είχαν απεργία εκείνη τη μέρα, εγώ προσωπικά είχα καταλάβει πως πρόκειται για σπάνια περίπτωση τρολ, που συναντάς μία στα εκατό χρόνια.

Λάζλο τεράστιε, μην αλλάξεις ποτέ!