Γιατί ρε ΑΕΚ και Μανόλο;

Είμαι ακόμη σοκαρισμένος όχι από την συντριβή της ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό αλλά και για την όλη στάση του Χιμένεθ, είτε μείνει μέχρι το τέλος είτε φύγει τώρα, σήμερα, σε μια βδομάδα.
Σοκαρισμένος που μια ομάδα αρνείται να αλλάξει ταυτότητα, παίκτες, νοοτροπία και περιμένει από δοκιμασμένες και φθηνές λύσεις να φέρουν την άνοιξη. Το θέμα είναι ότι κάθε άνοιξη φέρνει ένα σιχαμερά μίζερο αέρα που θυμίζει Δευτέρα φθινοπώρου με 21 βαθμούς κουφόβραση και άπειρη βροχή. Κάθε χρονιά προσφέρει ένα deja-vu στους φίλους της με μοναδικό στόχο να μπει στο νέο γήπεδο.
Σοκαρισμένος για το πόσο ο ίδιος ο Χιμένεθ έχει δεχθεί και συμβιβαστεί να πηγαινοέρχεται Ισπανία – Ελλάδα και να αναλαμβάνει την ομάδα που αγαπάει όσο τίποτε άλλο. Στην αρχή πήρε το Κύπελλο αλλά συνδέθηκε με εκείνο το 6-0 στο Καραϊσκάκη και λοιδωρήθηκε από τον κιτρινόμαυρο τύπο.
Η επιστροφή έφερε το πρωτάθλημα θριαμβευτικά μετά από 20+ χρόνια. Έχασε το κύπελλο στον αλησμόνητο τελικό στον Βόλο με οφσάιντ. Η ομάδα δεν του δίνει αυτά που θέλει και φεύγει.
Ξαναέρχεται διακαώς έχοντας απολυθεί από την Λας Πάλμας, άλλο που δεν ήθελε και αυτός και η ΑΕΚ. Χάνει ξανά το Κύπελλο από τον ΠΑΟΚ. Ξαναφεύγει.
Τέλος της προηγούμενης χρονιάς, ποιος άλλος χωρίς ομάδα και που ξέρει την ομάδα θα έρχονταν; Μα φυσικά ο Μανόλο. Που πάντα φέρνει έναν αέρα αισιοδοξίας στην ομάδα και φαίνεται με τα αποτελέσματα αλλά στην συνέχεια ξεφουσκώνει.Και ξεφουσκώνει άσχημα, οικτρά. Μια ομάδα χωρίς τρεξίματα, χωρίς ψυχή που προσβάλει τους οπαδούς της και το ίδιο το ποδόσφαιρο.
Στην νέα πανωλεθρία του (αυτή την φορά εντός) παραδέχθηκε ότι τόσα μπορούν, τόσα κάνουν οι παίκτες του και φταίει αυτός γι’αυτό.
Δεν φταίει μόνο αυτός. Όλα ξεκινούν πάντα από την κορυφή και παίρνουν παραμάζωμα και τον τελευταίο παίκτη που δεν μπορεί απλά όπως δήλωσε και ο ίδιος.
Παραμένω σοκαρισμένος πάντως πως δέχεται να κάνει αυτό κάθε χρόνο γνωρίζοντας (; ) τι θα αντιμετωπίσει. Ναι, πληρώνεται και ίσως και καλύτερα απ’ότι νομίζουμε. Αλλά μόνο τα λεφτά μετράνε; Το συναίσθημα είναι εκεί ναι, να βοηθήσει να είναι ο στρατιώτης της ομάδας. Κάποια άλλα πράγματα σαν την αξιοπρέπεια, την υστεροφημία;
Πώς άραγε φαίνεται πλέον ο Χιμένεθ στα μάτια των φίλων της ΑΕΚ: Αυτός που έφερε το πρωτάθλημα μετά από χρόνια ή αυτός που έχασε 3 κύπελλα και γνώρισε πανωλεθρίες; Μπορεί και τα δύο.
Είναι αξιοθαύμαστο αυτό με τις ελληνικές ομάδες που δεν μπορούν να διαχειριστούν τις επιτυχίες τους σε βάθος χρόνου. Δεν έχουν την δυνατότητα να επενδύσουν κάθε χρόνο λεφτά ή και δεν ξέρουν να το κάνουν απλά αλλά και αυτή η πλήρης εγκατάλειψη προκαλεί αηδία,θυμό και απογοήτευση.
Και του χρόνου λοιπόν.