Τι λένε οι πρωταγωνιστές για το έκτρωμα;

Οπαδοί και ποδοσφαιριστές/προπονητές: οι μόνοι για τους οποίους θα έπρεπε να γίνεται το παν για να καλλιεργείται συνεχώς το ποδόσφαιρο, το «προϊόν» όπως το αποκαλούν του κόσμου οι καπιταλιστές που μπήκαν εντός του και πάνε να το καταστρέψουν από τις ρίζες του. Και ξέρουμε καλά πως τους φιλάθλους μας έχουν (δια)γραμμένους από καιρό σε σχέση με το τι εμείς θα θέλαμε και το πώς ονειρευόμαστε το ποδόσφαιρό μας: τους πρωταγωνιστές όμως; Τους λόγους που το ποδόσφαιρο είναι ο Θεός επί της Γης, τους ρώτησε κανείς;
Μάζεψα εδώ μερικά από τα σχόλια, τις απόψεις, τα tweets αυτών που η γνώμη θα έπρεπε να μετράει. Ποδοσφαιριστών, προπονητών, ανθρώπων που έζησαν το σπορ στο πετσί τους, έβγαλαν και χρήματα από αυτό και φυσικά αυτό δεν είναι κακό: τα άξιζαν αυτά τα χρήματα. Καλύτερα από όλους τα είπε ο Γκάρι Νέβιλ άλλωστε, «δεν είμαι κατά των χρημάτων στο ποδόσφαιρο, αλλά οι αρχές και το ήθος του δίκαιου ανταγωνισμού και το δικαίωμα να παίξεις το παιχνίδι πρέπει να προστατευτούν, για να μπορεί η Λέστερ να πάρει το πρωτάθλημα και να βγει στο Τσάμπιονς Λιγκ».
Πάμε λοιπόν να δούμε τι λένε ποδοσφαιράνθρωποι για μια Λίγκα χωρίς υποβιβασμούς, χωρίς Σταχτοπούτες, χωρίς εκπλήξεις, με ομάδες που τα πάνε άθλια και δεν έχουν ιδέα από πρωταθλητισμό (Άρσεναλ, Τότεναμ), χωρίς Λέστερ κι Εθνικές Ελλάδος αλλά με πάρα πολλά δισεκατομμύρια;
Ο Γκάρι Νέβιλ το είπε καθαρά: «Είμαι Γιουνάιτεντ κι είμαι αηδιασμένος». Ο Ρίο Φέρντιναντ μίλησε για πόλεμο στο ποδόσφαιρο και για απόκλιση από οτιδήποτε σημαίνει για τον κόσμο αυτό το άθλημα.
Ο Ποντόλσκι έκανε λόγο για «προσβολή στις πεποιθήσεις μου! Τρελά νέα. Το ποδόσφαιρο είναι χαρά, ελευθερία, πάθος, είναι για τους φιλάθλους και για τον καθένα. Αυτό το project είναι αηδιαστικό, άδικο και είμαι απογοητευμένος που βλέπω ομάδες τις οποίες αντιπροσώπευσα να συμμετέχουν σε αυτό. Παλέψτε εναντίον του!».
Και ο Μεσούτ Οζίλ στο ίδιο μήκος κύματος ανέφερε πως «τα παιδιά μεγαλώνουν με όνειρο να κερδίσουν το Μουντιάλ και το Τσάμπιονς Λιγκ, καμία Super League. Η χαρά κι ευχαρίστηση των μεγάλων παιχνιδιών είναι πως συμβαίνουν μία ή δύο φορές το χρόνο κι όχι κάθε εβδομάδα. Πραγματικά πολύ δύσκολο να το καταλάβω όλο αυτό».
Επίσης, και ο Λουίς Φίγκο είπε την άποψή του: «Αυτή η Super League μόνο Super δεν είναι. Είναι μια άπληστη κίνηση η οποία θα αποδειχθεί και καταστροφική για ακαδημίες, για γυναικείο ποδόσφαιρο καθώς και για τη γενικότερη ποδοσφαιρική κοινότητα. Όλα αυτά για να υπηρετηθούν συμφέροντα λίγων, οι οποίοι έπαψαν να νοιάζονται για τους οπαδούς εδώ και πολύ καιρό και δεν τους νοιάζει επίσης τίποτα για το ποδόσφαιρο το ίδιο».
Πιο πριν σήμερα, ο Γκάρι Νέβιλ είχε τουιτάρει πως «όλοι αυτοί θεωρούν πως μπορούν να παίρνουν 300 εκατομμύρια παραπάνω από τις άλλες ομάδες κάθε χρονιά και μετά να γυρνούν πίσω να παίζουν τα Σάββατα με τέτοιο πλεονέκτημα στην Πρέμιερ. Αφαιρέστε βαθμούς, τιμωρήστε τους με πρόστιμο και βάλτε τους εμπάργκο μεταγραφών. Κι ελπίζω να μην έχουν ήδη αγοράσει κάποια άλλη από τις 14 ομάδες!».
Για το τέλος κράτησα τις δύο αγαπημένες μου απόψεις επί του θέματος, με την πρώτη να ανήκει σε παίκτη μιας από τις πλουσιότερες ομάδες του κόσμο, του Άντερ Ερέρα της Παρί Σεν Ζερμέν: «Ερωτεύτηκα το δημοφιλές ποδόσφαιρο, το ποδόσφαιρο των οπαδών, με το όνειρο να βλέπω την ομάδα της καρδιάς μου να ανταγωνίζεται τους καλύτερους. Εάν η Σούπερ Λιγκ γίνει πραγματικότητα, αυτά τα όνειρα καταστρέφονται, η ψευδαίσθηση πως θα καταφέρει η μικρή ομάδα να κερδίσει το μεγαθήριο σταματά. Αγαπώ το ποδόσφαιρο και δεν μπορώ να παραμείνω σιωπηλός. Πιστεύω σε ένα καλύτερο Τσάμπιονς Λιγκ, όχι όμως στο να κλέβουν οι πλούσιοι αυτά που δημιούργησε ο λαός».
Το αγαπημένο μου, το είπε ο προπονητής της Εθνικής Νορβηγίας, Στάλε Σολμπάκεν: «Τα τελευταία χρόνια, η Γιουβέντους έχει αποκλειστεί από Λιόν, Πόρτο και Άγιαξ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Γιατί να είναι τότε σε ένα τέτοιο τουρνουά; Η Τότεναμ κι η Άρσεναλ πιθανότατα δεν είναι καν στις 20-30 καλύτερες ομάδες. Τι ακριβώς θα κάνουν εκεί;»