Ολοκληρώθηκε λοιπόν η φάση των ομίλων αυτού του παράδοξου Euro του 2020, το οποίο γίνεται το 2021, σε έντεκα διαφορετικές χώρες, με 24 ομάδες να μονομαχούν για τις 16 θέσεις στη δεύτερη φάση, αεροπλάνα πάνε κι έρχονται σε όλη την Ευρώπη, ο κόσμος επιστρέφει στα γήπεδα, μετά από έναν και πλέον χρόνο απουσίας, κακός χαμός, ευχάριστη κατάσταση.
Η αλήθεια είναι πως ως τώρα, σε επίπεδο ενδιαφέροντος και θεάματος, οι ομάδες είναι πολύ καλύτερες από ότι αναμέναμε οι περισσότεροι πριν ξεκινήσει η διοργάνωση. Παρότι οι ομάδες είναι εμφανώς ξεζουμισμένες, πράγμα που καταδεικνύουν και οι αμέτρητοι τραυματισμοί παικτών που είδαμε στη φάση των ομίλων.
Οι ομάδες παίζουν με μεγαλύτερη επιθετικότητα από ότι αναμένονταν, πλην ορισμένων εξαιρέσεων, κι αυτό οδήγησε σε αρκετά μεγάλη συγκομιδή τερμάτων, αφού έχουν σημειωθεί 94 γκολ σε 36 παιχνίδια, δηλαδή περίπου 2.62 γκολ σε κάθε παιχνίδι κατά μέσο όρο, ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό για τις συνθήκες που διεξάγεται το τουρνουά.
Στον Πρώτο Όμιλο, είχαμε παρέλαση των Ιταλών. Δείχνοντας τη γνωστή, στιβαρή εικόνα που έχουν πάντοτε οι ιταλικές άμυνες και με φρεσκάδα και φαντασία από τη μέση και μπροστά, η ομάδα του Ρομπέρτο Μαντσίνι είναι η μία από τις δύο ομάδες (μαζί με τους Άγγλους) που ολοκλήρωσαν τον όμιλο χωρίς να δεχτούν ούτε γκολ ενώ σημείωσαν συνολικά επτά. Η απογοήτευση του ομίλου ήταν σίγουρα η Τουρκία, την οποία οι μισοί Έλληνες δημοσιογράφοι, δημοσιολόγοι του ίντερνετ και φίλαθλοι, περίμεναν ως την έκπληξη του τουρνουά. Ε, τους την έκανε την έκπληξη η γειτονική χώρα και έμεινε έξω με τρεις ήττες.
Ο δεύτερος όμιλος μας επεφύλασσε για αρχή τη στιγμή του τουρνουά και φυσικά αναφέρομαι στην κατάρρευση του Κρίστιαν Έρικσεν στο πρώτο ματς της Δανίας στη διοργάνωση, όπου ο σταρ της εθνικής Δανίας από το πουθενά έπεσε στο έδαφος, με τους γιατρούς να τον επαναφέρουν στη ζωή, σε μια στιγμή που συγκλόνισε ολόκληρο τον πλανήτη.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, οι Βέλγοι ήταν, όπως αναμένονταν, πολύ ανώτεροι όλων και κυριάρχησαν στον όμιλο, τερματίζοντας με το απόλυτο των 9 βαθμών, οι μόνοι μαζί με τους Ιταλούς που το πέτυχαν. Κατά τα άλλα, έγινε σφαγή, με Φινλανδία, Ρωσία και Δανία να ισοβαθμούν στους 3 βαθμούς. Τελικά οι Δανοί, που ήταν αναμφισβήτητα καλύτερη ομάδα από τους άλλους, τα κατάφεραν και προκρίθηκαν ως δεύτεροι, με τους Φιλανδούς να μένουν στην ανέλπιστη νίκη της πρεμιέρας με τη Δανία και τους Ρώσους να απογοητεύουν για άλλη μία φορά.
Ο τρίτος όμιλος εξελίχθηκε περίπου όπως αναμένονταν, με την Ολλανδία να κυριαρχεί και Ουκρανία και Αυστρία να παλεύουν ως την τελευταία αγωνιστική για το ποιος θα ακολουθήσει. Στον «τελικό» μεταξύ τους την τελευταία αγωνιστική, οι Αυστριακοί ήταν σαφώς ανώτεροι και πέρασαν ως δεύτεροι, με τους Ουκρανούς να περνάνε τελικά «από το παράθυρο» ως τρίτοι. Η Βόρεια Μακεδονία, στην πρώτη παρουσία της σε μεγάλη διοργάνωση, στάθηκε αρκετά καλά, παρότι τελικά ηττήθηκε και στα τρία παιχνίδια.
Η Αγγλία ήταν η ομάδα που τερμάτισε πρώτη στον τέταρτο όμιλο, με τα «Λιοντάρια» πάντως να μην εντυπωσιάζουν καθόλου με την εικόνα τους. Δύο «σβηστά» 1-0 με Κροατία και Τσεχία, με γκολ Στέρλινγκ στην αρχή κι ένα «ξερό» 0-0 με τη Σκωτία και πραγματικά απολύτως τίποτα σε δημιουργικό επίπεδο από την ομάδα του Σάουθγκέιτ, η οποία πάντως κράτησε το 0 πίσω και στα τρία ματς.
Κατά τα άλλα, οι Κροάτες άργησαν, αλλά έδειξαν τελικά την κλάση τους, τερματίζοντας δεύτεροι, αφού κέρδισαν τη Σκωτία στο τελευταίο ματς, με ακόμα μια μεγάλη παράσταση του μεγάλου Λούκα Μόντριτς. Ως τρίτοι πέρασαν και οι Τσέχοι, που παρότι δεν εντυπωσίασαν, ήταν σταθεροί και σοβαροί, ενώ η Σκωτία έμεινε στον ένα βαθμό, με την Αγγλία στο Γουέμπλεϊ. Περιορισμένων δυνατοτήτων γενικά οι Σκωτσέζοι, έπαιξαν ένα καθαρά βρετανικό ψιλοράγκμπι, που δε τους βγήκε.
Ο πέμπτος όμιλος θεωρούνταν πριν την έναρξη των αγώνων πως έχει ένα ξεκάθαρο φαβορί, την Ισπανία. Κι όμως, η ομάδα του Λουίς Ενρίκε δικαιολόγησε αυτόν τον τίτλο μόνο στο τελευταίο παιχνίδι της με τους Σλοβάκους και μάλιστα αφού ο μεγάλος Ντουμπράβκα, ο τερματοφύλακας της Σλοβακίας τους άνοιξε το δρόμο. Πολύ θετική η παρουσία της Σουηδίας, η οποία τερμάτισε με 7 βαθμούς στην κορυφή του ομίλου, ενώ απογοητευτική ήταν για μια ακόμη φορά η εικόνα της Πολωνίας, με την ομάδα του Πάουλο Σόουζα να βασίζεται μόνο στην προσωπικότητα και την αντίδραση που έβγαλε στα δύο τελευταία παιχνίδια ο Λεβαντόφσκι, όταν η ομάδα έμεινε πίσω στο σκορ. Ακόμη ένα απογοητευτικό τουρνουά για τους Πολωνούς.
Ο έκτος και τελευταίος όμιλος, ήταν κι ο πιο συναρπαστικός ως το τέλος, αφού στην τελευταία αγωνιστική, υπήρξαν στιγμές που έμεναν έξω τόσο οι Πορτογάλοι, όσο και οι Γερμανοί με τους Ούγγρους, με τους τελευταίους τελικά να είναι αυτοί που αποκλείστηκαν, παρότι πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις, παίρνοντας βαθμό και από τη Γαλλία και από τους Γερμανούς, ενώ ακόμα και με την Πορτογαλία την πρώτη αγωνιστική, που έφαγαν 3 γκολ, το σκορ ήταν στο 0-0 ως το 87ο λεπτό. Ουδείς εκ των τριών μεγάλων δυνάμεων εντυπωσίασε, αν και τελικά περάσανε όλες.
Aν κάτι άφησε αυτή η φάση ομίλων του Euro, συγκρίνοντάς την με αυτή της διοργάνωσης του 2016, όταν έγινε για πρώτη φορά με 24 ομάδες, είναι η διαφορά στη σημασία κάθε γκολ. Θυμάμαι καλά την προηγούμενη φορά, πολλά από τα παιχνίδια της τελευταίας αγωνιστικής να συμφέρει και τις δύο ομάδες η ισοπαλία, οπότε τα «σβηστά» 0-0, έδιναν και έπαιρναν.
Φέτος, παρότι φυσικά υπήρξαν παιχνίδια που η ισοπαλία βόλευε, οι προκρίσεις άλλαξαν χέρια, οι ομάδες επιτίθεντο και πραγματικά σαν κάπου να έβγαλε νόημα όλο αυτό με τις προκρίσεις των καλύτερων τρίτων. Αναμένουμε να δούμε την εικόνα των ομάδων και στα νοκ αουτ.
