Η Κατάρα του να υποστηρίζεις Λίβερπουλ στην Ελλάδα

Το σημερινό άρθρο συμπεριλαμβάνει μια προσωπική εξομολόγηση ενός, εδώ και δεκαετίες φιλάθλου της Λίβερπουλ, της μεγάλης ομάδας του Λιμανιού των Βορειοδυτικών της Αγγλίας.

Δεν αντέχω άλλο τους Έλληνες οπαδούς της Λίβερπουλ. Κι αυτό έχει επιπτώσεις στο πως βλέπω την ίδια την ομάδα. Το είπα.

Θα μου πεις καλά ρε φίλε, την υποστηρίζεις την ομάδα τόσα χρόνια, ήσουν εκεί όταν έπαιζε με Λάμπερτ – Μπορίνι στην κορυφή της επίθεσης, έζησες όλα τα πέτρινα χρόνια, που η Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ της πήρε τα πρωτεία στην Αγγλία και τη βύθισε σε μια εσωστρέφεια που κράτησε δεκαετίες και τώρα που η Λίβερπουλ επιτέλους είναι ξανά ανταγωνιστική, διεκδικεί και κερδίζει τίτλους εσύ ξενέρωσες;

Δε θέλω να παρεξηγηθώ, θεωρώ ότι η Λίβερπουλ του Κλοπ, εκτός από μία από τις κορυφαίες ομάδες στο σήμερα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, είναι και μία από τις καλύτερες των τελευταίων δεκαετιών, παίζοντας ίσως το πιο γρήγορο, σύγχρονο και εντυπωσιακό ποδόσφαιρο που έχω δει.

Αλλά ρε αδερφέ οι Έλληνες οπαδοί της, που δε τους λες και λίγους, δεν παλεύονται με τίποτα. Είναι λες και όλη η μιζέρια του Έλληνα οπαδού έχει μαζευτεί σε έναν οργανισμό. Η ομάδα τους είναι πάντα η καλύτερη κι όταν με κάποιο τρόπο βρίσκεται να χάνει, φταίνε πάντα οι συγκυρίες, η Λίγκα που θέλει να ευνοήσει τους αντιπάλους της (ελληνικότατο αυτό), ο ανάδρομος Ερμής ή οτιδήποτε άλλο.

Μπορεί να βρει κανείς πάρα πολλούς λόγους πίσω από αυτό το φαινόμενο. Ο πρώτος φυσικά είναι πως, όταν μια ομάδα έχει τόσο κόσμο να την ακολουθεί, είναι κάπου λογικό και επόμενο να συγκεντρωθεί στους κόλπους της και σημαντικός αριθμός κομπλεξικών ακόλουθων.

Η δεύτερη αιτία στην οποία θα ήθελα να εστιάσω είναι η ευθύνη του «δικού μας» συναφιού. Δημοσιογράφοι, σχολιαστές, αρθρογράφοι και πάσης φύσεως δημοσιολόγοι στην Ελλάδα είναι επίσης Λίβερπουλ από τα γεννοφάσκια τους, οπότε εδώ και δεκαετίες στην πραγματικότητα, στη χώρα μας υπάρχει υπερπροβολή για τα θέματα της ομάδας. Αυτό μοιραία οδήγησε στη δημιουργία κι άλλων οπαδών, με αυτούς να δημιουργούν κι άλλους, δημιουργώντας συγκοινωνούντα δοχεία, τα οποία μοιραία συμπεριέλαβαν και ανθρώπους που δεν έχουν στην πραγματικότητα σχέση με το ποδόσφαιρο και για κάποιο λόγο είναι Λίβερπουλ.

Δε θέλω να φανώ ούτε έξυπνος, ούτε ελιτιστής με κάποιον τρόπο. Ήθελα απλά να μοιραστώ τις σκέψεις μου για το φαινόμενο του Έλληνα οπαδού της Λίβερπουλ, που όσο γραφικό και καλτ και να γίνεται μερικές φορές, είναι στιγμές που απλά δεν αντέχεται. Ή πάλι μπορεί απλά να γερνάω και μοιραία να εμφανίζονται και μερικές παραξενιές. Τι να κάνεις, θα ζήσουμε κι έτσι.