Τι θα έκανες αν ήσουν ο νέος τεχνικός διευθυντής της Νιούκαστλ για το 2022;

Γιώργος Σαββίδης Δημοσιευτηκε στις 2021-10-11

2.5K Προβολες

Μετά την εξαγορά της Νιουκάστλ από επενδυτικό fund από την Σαουδική Αραβία, πολλοί προσμένουν μια νέα εποχή για τον ιστορικό σύλλογο από την Βόρεια Αγγλία, θυμίζοντας σε πολλές περιπτώσεις αυτό που είχε συμβεί και με την Μάντσεστερ Σίτι το 2008. Οι οπαδοί της ομάδας είναι ενθουσιασμένοι όχι μόνο γιατί οι νέοι επενδυτές έχουν τεράστια κεφάλαια για να διαθέσουν για την ενίσχυση του συλλόγου, αλλά και γιατί έφυγε επιτέλους ο ανεκδιήγητος πρώην πλέον πρόεδρος, Μαϊκλ Άσλεϊ, που επί ημερών του, οι σχέσεις με τους οπαδούς ήταν τεταμένες αλλά και αγωνιστικά η ομάδα παρέπεε.

Ωστόσο, σε αυτό το άρθρο, θα ασχοληθώ με το τι θα έκανα σε περίπτωση που ερχόταν ο Γιασίρ Αλ-Ρουμαγιάν, ο νέος εκτελεστικός διευθυντής της Νιουκάστλ, και μου έλεγε: ”Είσαι ο νέος τεχνικός διευθυντής της ομάδας για το 2022. Βρες μου προπονητή και παίχτες και πάνε μας στην κορυφή”. Ένας φόρος τιμής στο αγαπημένο σε όλους μας football manager, απλά εδώ να βρούμε και τον προπονητή. Παραθέτω λοιπόν τις προτάσεις μου και στα σχόλια αναμένω και τις δικές σας.

Πρώτα απ’όλα, θα ξεκινούσα με τον προπονητή. Αυτομάτως διώχνω τον Στιβ Μπρους, γιατί αν και τίμιος, δεν είναι κάτι το ξεχωριστό και σίγουρα όχι για τέτοιες πτήσεις. Αν αναλογιστούμε ότι τα χρήματα για το συμβόλαιο δε θα είναι πρόβλημα, αρχικά, θα προσέγγιζα τον Αντόνιο Κόντε. Πεπειραμένος προπονητής, που έχει εργαστεί επιτυχώς και στην Αγγλία και θα έχει τις άκρες του σε μπόλικες αγορές για να μπορεί να πείσει παίχτες για το νέο αυτό πρότζεκτ. Αν τα έβρισκα σκούρα με τον Κόντε, η δεύτερη επιλογή μου θα ήταν ο Ζινεντίν Ζιντάν. Τα λόγια για τον Ζιζού είναι περιττά όσον αφορά τον θρύλο που κουβαλάει το όνομά του, ενώ και με τη Ρεάλ Μαδρίτης επέδειξε σπουδαίο έργο, κατακτώντας συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ αλλά το κυριότερο είναι ότι χειρίστηκε άψογα τους σούπερσταρ της ομάδας. Αν δε καθόταν ούτε του Ζιντάν, τρίτη μου επιλογή θα ήταν ο Μουρίνιο. Αναχρονιστικός μεν και προσωπικά δεν τον συμπαθώ, αλλά αυτός γιγάντωσε την Τσέλσι στην εποχή Αμπράμοβιτς και σίγουρα θα έχει απωθημένο να ξαναεργαστεί και να θριαμβεύσει στην Πρέμιερ Λιγκ.

Αφού θα είχα λύσει το θέμα του προπονητή, θα ξεκινούσα μαζί του βλέποντας το έμψυχο δυναμικό της ομάδας και κυρίως ποιους θα κρατούσαμε. Η Νιουκάστλ έχει ένα συμπαθητικό υλικό και με δεδομένο ότι η ζωή δεν είναι football manager, όπου μπορείς να τους σουτάρεις όλους και να ξεκινήσεις από το μηδέν, προσωπικά θα κρατούσα 13 παίχτες από το υπάρχον ρόστερ και θα προσπαθούσα να φέρω άλλους 7. Για τέρμα λοιπόν τον Freddie Woodman και αναπληρωματικό τον Martin Dubravka, ψάχνοντας όμως έναν ακόμα. Χρειάζεται οπωσδήποτε βασικό δεξί μπακ ενώ θα κρατούσα για αναπληρωματικό τον Emil Krafth, ενώ αριστερό μπακ θα έμενε οπωσδήποτε ο Jamal Lewis, οριακά και για βασικός, με μπακ-απ τον Matt Ritchie. Στόπερ οι Jamaal Lascelles, Federico Fernandez και Fabian Schar είναι αξιόπιστες λύσεις αλλά σίγουρα χρειάζεται ένας ακόμα. Στο χώρο του κέντρου, θα έμενε ο τιμιότατος Sean Longstaff μαζί με το πουλέν μου Jonjo Shelvey, ενώ θα αγόραζα και τον Joe Willock, που είναι ως δανεικός από την Άρσεναλ. Στην επίθεση, οι Allan Saint-Maximin και Callum Wilson θα είχαν σίγουρα θέση και την επόμενη σεζόν στην ομάδα, ενώ Miguel Almiron και Joelinton θα είχαν κάποιο ρόλο στο ροτέισον.

Έχοντας βρει επομένως τους παίχτες που θα κρατούσα και έχοντας ήδη επισημάνει τα κενά, δύο είναι οι τρόποι για να καλύψω αυτά τα κενά. Βρίσκοντας και παίρνοντας τους καλύτερους παίχτες από τις μικρομεσαίες ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ αλλά και ψάχνοντας για έμπειρους παίχτες από τα υπόλοιπα μεγάλα πρωταθλήματα, που ψάχνουν για νέες προκλήσεις στην καριέρα τους. Oι παίχτες τους οποίους θα κυνηγούσα από Αγγλία είναι οι εξής: Illan Meslier της Λιντς για το τέρμα, Tyrone Mings της Άστον Βίλα για το κέντρο της άμυνας, Yves Bissouma της Μπράιτον για το κέντρο, Ivan Toney της Μπρέντφορντ για την επίθεση.

Κι επειδή οι αγγλικές ομάδες πουλάνε ακριβά, η επόμενη κίνηση θα ήταν οι μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, που σχεδόν πάντα έχουν μπόλικους παίχτες και ψάχνουν να ξεφορτωθούν κάποια βαριά συμβόλαια. Πρώτη μου στάση το Παρίσι, όπου ο Βαϊνάλντουμ δεν είναι ακόμα ικανοποιημένος, οπότε γιατί να μην επιστρέψει στον παγωμένο βορρά του Νιουκάστλ; Επόμενη στάση, η Βαρκελώνη. Η ομάδα της Μπαρτσελόνα έχει μπει σε κακό φεγγάρι τα τελευταία χρόνια κι ο δρόμος στην επάνοδο θα είναι αρκετά δύσκολος. Σίγουρα θέλουν να ξεφορτωθούν βαριά συμβόλαια και προσωπικά θα επικεντρωνόμουν τον Κουτίνιο, που άμα βρει το κίνητρο, θα θέλει να κάνει την μεγάλη επάνοδο στην Αγγλία. Kι επειδή η ομάδα θα πρέπει να κάνει το μεγάλο μπαμ, σίγουρα η τελευταία στάση μας θα ήταν το Μόναχο. Ο Λεβαντόφσκι θέλει να φύγει από τη Γερμανία, οπότε η Νιουκάστλ θα μπορούσε να τον δελεάσει.

Κλείνοντας αυτό το άρθρο, θα έριχνα μια ματιά και σε όσους μένουν ελεύθεροι το 2022. Κι αν ο Εμπαπέ έχει πει στο παρελθόν ότι δε θέλει να πάει στο Νιουκάστλ κι ο Πογκμπά μάλλον θα μείνει στο Μάντσεστερ, Φρανκ Κεσσιέ, Αντόνιο Ρούντιγκερ, Φεντερικό Μπερναρντέσκι και Σέρτζι Ρομπέρτο είναι μερικά ονόματα που σίγουρα θα με απασχολούσαν. Ειδικά τον τελευταίο, για τη θέση του δεξιού μπακ.

Η ομάδα της Νιουκάστλ αν ήμουν εγώ τεχνικός διευθυντής την επόμενη σεζόν θα ήταν ένα σχήμα 4-2-3-1 με Meslier κάτω από τα δοκάρια, Sergi Roberto και Lewis πλάγια μπακ, με Mings και Lascelles στο κέντρο της άμυνας, Wijnaldum με Bissouma οι δύο στο κέντρο, Coutinho δεκάρι με Toney και Saint-Maximin στα εξτρέμ και κορυφή τον Λέβα. Μπορεί να μην χτυπούσα κατευθείαν πρωτάθλημα με αυτήν την ομάδα, αλλά θα παλεύαμε όλοι για την τετράδα. Κάπως έτσι δεν ξεκινάνε όλοι;