Ο 40χρονος Ζλάταν έκανε πάρτι χθες απέναντι στην Ρόμα. Ένα γκολ από φάουλ, δύο εντυπωσιακές ασίστ που οδηγήθηκαν σε γκολ και ακυρώθηκαν με το VAR, ένα κερδισμένο πέναλτι.
Το ότι είναι 40 χρονών και σε αυτή την τρομακτική φυσική κατάσταση, σε αυτό το επίπεδο, οδηγώντας την ομάδα του στο σκουντέντο μετά από έντεκα χρόνια (2011, με αυτόν στην σύνθεσή της) για μένα είναι το σπουδαιότερο κατόρθωμα της φοβερής καριέρας του.
Αν το καταφέρει, δεν θα υπάρχει σύγκριση μπροστά στα υπόλοιπα που έχει πετύχει.
Εξηγούμαι.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ζλάταν είναι ένας απίστευτος επιθετικός που έχει ευλογηθεί με την χρυσόσκονη του Μάρκο Φαν Μπάστεν. Την ικανότητα να πετυχαίνει γκολ από το πουθενά, κάνοντας ακροβατικά που κανείς δεν μπορεί να περιμένει. Είναι τρομερά δυνατός, ξέρει μπάλα, έχει φοβερή αίσθηση του χώρου, ξέρει να μοιράζει ασίστ. Έχει στο παλμαρέ του κάποια γκολ από όλη την καριέρα του που μένεις με το στόμα ανοιχτό. Από εκείνο το γκολ με τον Άγιαξ στα πρώτα του βήματα που τους πέρασε όλους, το τακουνάκι στον αέρα απέναντι στην Ιταλία, το απίστευτο ψαλιδάκι από το κέντρο στην Αγγλία, τον δυναμίτη απέναντι στην Άντερλεχτ, το, το το…
Δεν έχει νόημα να τα απαριθμήσουμε αλλά πάντα είναι ωραίο να χαζεύουμε τις γκολάρες του.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο τύπος έχει κατακτήσει πρωταθλήματα, κύπελλα, τίτλους πρώτου σκόρερ, MVP κλπ όπου και να πήγε. Δεν υπάρχει μια χρονιά που να μην έχει πάρει κάτι σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο.
Δεν υπάρχει εξίσου αμφιβολία ότι ο τύπος έχει δημιουργήσει μια περσόνα που λατρεύουν οι δημοσιογράφοι και το ίντερνετ να ακολουθούν. Πέρα από τα παλμαρέ τίτλων του, γκολ του, έχει μια πελώρια συλλογή από ατάκες που αποθεώνουν τον εαυτό του, υποτιμούν (συνήθως) άλλους, twitter με φωτοσοπιές, ατάκες γενικώς “πρέπει να είστε ευτυχισμένοι που ζείτε στην ίδια εποχή με τον Ζλάταν”. Με τέτοια αυτοπεποίθηση και κυνικότητα ενός Θεού που πιστεύει (αν πιστεύει) ο ίδιος ότι είναι.
Και εδώ αρχίζουν οι πρώτες αμφιβολίες.
Τα πιστεύει όντως αυτά ή είναι ένα τρομερά πετυχημένο μάρκετινγκ αυτού και των μάνατζέρ του; Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ο αντίκτυπός του στο γήπεδο.
Στον Άγιαξ δεν είχε αντίπαλο στην Ολλανδία. Στην Γιουβέντους και στην Ίντερ πήρε εύκολα πρωταθλήματα που σημασία είχε μόνο η τελική τους κατάταξη. Φυσικά όταν υποβιβάστηκε η Γιουβέντους ούτε που σκέφτηκε ότι θα έπαιζε στην δεύτερη κατηγορία και συνοπτικά έκλεισε με την Ίντερ. Που πήρε το τρεμπλ όταν έφυγε για την Μπαρτσελόνα.
Στην Μπαρτσελόνα πήρε το πρωτάθλημα και τα έσπασε με τον Πεπ. Δεν ήταν άσχημοι οι αριθμοί του αλλά δεν ήταν το στυλ του για την Μπαρτσελόνα. Μέχρι σήμερα πιστεύει ότι η Μπαρτσελόνα δεν ήταν γι’αυτόν.
Στην Παρί όλοι θυμούνται τις ματσάρες του στους ομίλους και θα πρέπει να ψάξεις σε wikipedia κλπ για να δεις αν έκανε κάτι στα κρίσιμα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ.
Γενικά στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν κατάφερε ποτέ να γίνει χρήσιμος πραγματικά για την ομάδα του. Σχεδόν πάντα ήταν άφαντος όταν η μπάλα έκαιγε και η ομάδα τον χρειάζονταν. Γιατί ο Ζλάταν ανέκαθεν θεωρούσε τον εαυτό του πάνω από οποιαδήποτε ομάδα. Το ίδιο και με την Σουηδία. Στις διοργανώσεις που η λέξη ομάδα είναι πάνω από τον καθέναν έχει αποτύχει, πέρα απο τα γκολ και τα στατιστικά του που δεν είναι φυσικά άσχημα.
Έχω αμφιβολίες ότι σε όλες τις ομάδες του θα τον έχουν ως σημείο αναφοράς της εποχής. Αν εξαιρέσεις την Παρί και τους Γκάλαξι προφανώς (μπαλάρα έπαιξε φυσικά εκεί αλλά είναι άλλη φάση τα αμερικανάκια ).
I came, I saw, I conquered. Thank you @lagalaxy for making me feel alive again. To the Galaxy fans – you wanted Zlatan, I gave you Zlatan. You are welcome. The story continues…Now go back to watch baseball pic.twitter.com/kkL6B6dJBr
— Zlatan Ibrahimović (@Ibra_official) November 13, 2019
Για κάποιο λόγο όμως εδώ και δύο χρόνια που είναι τώρα με την Μίλαν το πιστεύεις ότι θέλει να παίξει για την ομάδα. Δεν είναι ο Ζλάταν και οι υπόλοιποι 10 όπως ήταν ανέκαθεν στο μυαλό του, είναι ο Ζλάταν που δείχνει στους συμπαίκτες του τον δρόμο για την νίκη. Δεν είναι ο μισθοφόρος Ζλάταν που θέλει λεφτά και ατομικές δόξες αλλά για πρώτη φορά φαίνεται να θέτει εαυτόν στην υπηρεσία της ομάδας του και ότι νιώθει το Μιλάνο σπίτι του.
My Game My Rules @KhabyLame pic.twitter.com/6uONYNKnhH
— Zlatan Ibrahimović (@Ibra_official) November 1, 2021
Αν καταφέρει να πάρει τον τίτλο φέτος θα είναι το σπουδαιότερο που έχει καταφέρει στην καριέρα του.
Θα ήταν πολύ πιο κολακευτικό να χαρακτηρίζεται στο μέλλον ως ο 40άρης που οδήγησε την Μίλαν ξανά στο πρωτάθλημα με αυτόν ως σημείο αναφοράς παρά ως ένας ποδοσφαιρικός παρτάκιας Ουέστμπρουκ με τίτλους και best of βίντεο από όλη την μισθοφορική καριέρα του.
Ισως σας αρεσει
