Έχουμε ανάγκη από τέτοιες εικόνες!

Η παρουσία φιλάθλων του Άρη στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό ήταν μία από τις ομορφότερες ειδήσεις τον τελευταίο καιρό. Το να ακούγονται φίλαθλοι και των δύο ομάδων, να έχει το γήπεδο δύο χρώματα στις κερκίδες αντί για ένα, να ακούγεται από τα μεγάφωνα το υπέροχο «Παρακαλούνται οι φίλαθλοι των φιλοξενούμενων να περιμένουν στη θύρα τους…», όλα θύμισαν μια εποχή πιο αγνή, που οι νεότεροι μάλιστα δεν την έχουν ζήσει καν και οι παλιότεροι μονάχα τη νοσταλγούν.

Το να πηγαίνει ο Ντόκεν με τον αρχηγό του Παναθηναϊκού, Φραν Βέλεθ, να καταθέσουν στεφάνι στη μνήμη του αδικοχαμένου Άλκη, στη θύρα των φιλάθλων του Άρη ήταν εικόνα από μια πολιτισμένη χώρα. Από αυτές τις εικόνες που δεν έχουμε συνηθίσει και που μας έχουν λείψει. Από τις εικόνες που έχουμε ανάγκη για να προσπαθήσουμε να επανέλθουμε σιγά σιγά σε μια ποδοσφαιρική κανονικότητα, από αυτήν που βλέπουμε στο εξωτερικό και ζηλεύουμε.

Στον αγώνα Παναθηναϊκός-Άρης φάνηκε πως δεν ήταν δύσκολο. Δεν χρειάστηκαν μέρες επί ημερών για αστυνομικές διαβουλεύσεις, ούτε ανακοινώσεις συνδέσμων παρά μόνο η καλή διάθεση όσων βρίσκονταν εκεί. Σέβεται τον αντίπαλο ο ένας, ακολουθεί κι ο έτερος.

Φυσικά τα συνθήματα ήταν και υβριστικά των μεν προς τους δε αλλά εντάξει, αυτό είναι ένα τίμημα που οφείλουμε να πληρώσουμε. Ας γίνονται όλα τα άλλα με σεβασμό αρχικά, και θα φτιάξουν ακόμα κι αυτά.

Βαθιά μέσα μου ξέρω πως η φίλαθλη κοινότητα-όχι η οπαδική- είχε ανάγκη όσο τίποτα αυτές τις όμορφες εικόνες, για να πάρει τα πάνω της. Γιατί κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή και να δείξει το δρόμο, και δεν μας νοιάζει καθόλου ποια ομάδα θα κάνει την αρχή, αρκεί να είναι τόσο όμορφη και υποδειγματική όσο η χθεσινή!

Στον αντίποδα, δεν επετράπη στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού να μπουν στον αγώνα Λαμία-Παναθηναϊκός και οι απορίες μου είναι δύο: πρώτον, δεν θα επωφελούταν και η ίδια η Λαμία με τα έσοδα από τα εισιτήρια; Δεύτερον, είναι τόσο μεγάλος ο φόβος για αντιπαλότητα κι εχθροπραξίες μεταξύ των φιλάθλων των δύο αυτών ομάδων και δεν επετράπη η είσοδος στους 200 φιλάθλους του Τριφυλλιού;

Η άποψή μου είναι πως αυτή η συνθήκη με τους φιλάθλους εκτός έδρας οφείλει να δοκιμαστεί σε αγώνες χαμηλής «επικινδυνότητας», έτσι ώστε να επωφελείται και οικονομικά η γηπεδούχος ομάδα και σιγά-σιγά να ξαναμπεί η κουλτούρα της εκδρομής στη φίλαθλη Ελλάδα. Έτσι μεγάλωσε αυτή η χώρα, με ταξίδια κι εκδρομές εκτός έδρας άλλωστε.

Και μακάρι σιγά σιγά, το μήνυμα από τα μεγάφωνα για την αναμονή των φιλοξενούμενων να μην είναι η φτωχή εξαίρεση, αλλά ο κανόνας στα γήπεδά μας…